Υπέρ απόψεων Τσίπρα ο Χαρίτσης αλλά και με αιχμές κατά του Ισραήλ

Ο Αλέξης Χαρίτσης που ηγείται το κόμματος της Νέας Αριστεράς φαίνεται ότι συμφωνεί με τις παρεμβάσεις που διατύπωσε ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, για την ευρωπαϊκή και ελληνική εξωτερική πολιτική. Γενικότερα, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς είναι υπέρ των συνεργασιών, αλλά προς το παρόν στα λόγια. Όμως, βλέποντας ότι το κόμμα του βολοδέρνει στις δημοσκοπήσεις και δεν συγκινεί τους ψηφοφόρους, μπορεί η ανάγκη για συνεργασίες να γίνει φιλότιμο…

Σε ανάρτησή του στα social media την Κυριακή 23/3 ο Χαρίτσης σχολιάζει τις εξελίξεις γύρω από την υπόθεση της Προανακριτικής για τα Τέμπη, κατηγορεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη για συγκάληψη και εμπαιγμό και αναφέρει πως «ο πρώην πρωθυπουργός ασκεί ορθή κριτική στην ΕΕ για την επιλογή της να πρωτοστατήσει στον πόλεμο στην Ουκρανία».

Επίσης, σημειώνει πως «ορθώς επισημαίνει το πόσο τυχοδιωκτική κι επικίνδυνη είναι η πολιτική του δεδομένου συμμάχου των ΗΠΑ που υιοθέτησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε πλήρη αντιδιαστολή με την ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της περιόδου 2015-2019 που οδήγησε και στην ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών».

Αφήνει μία αιχμή για τις σχέσεις Τσίπρα με το Ισραήλ, γράφοντας ότι «απαιτείται αυτοκριτική» για τη σχέση της Ελλάδας με το Ισραήλ και την πολιτική της περιόδου 2015-19. «Η Αριστερά πρέπει να έχει καθαρό μέτωπο απέναντι στην κούρσα των εξοπλισμών και να πρωτοστατήσει στον αγώνα για τη διεθνή απομόνωση του Ισραήλ όσο συνεχίζει τον πόλεμο», σημειώνει χαρακτηριστικά

Η ανάρτηση του Αλέξη Χαρίτση

Καλημέρα σε όλες και όλους.
Αυτές είναι οι σημειώσεις μου για την εβδομάδα που πέρασε.

1. Μαζί με τη συγκάλυψη πάει και ο εμπαιγμός. Από το βήμα της Βουλής είπα ότι όταν το Μαξίμου είδε τον κλοιό να σφίγγει γύρω του, σκηνοθέτησε (διότι περί σκηνοθεσίας πρόκειται) τη δήθεν «γενναία» απόφαση του κ. Τριαντόπουλου την οποία στο επόμενο λεπτό χαιρέτησε ο ΠΘ με ανάρτησή του. Είχαν ετοιμάσει ακόμα και την ανάρτηση του ΠΘ, τόσο καλή σκηνοθεσία είχαν κάνει.
Παραβιάζουν το Σύνταγμα και υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, στήνοντας αυτήν την κακόγουστη φαρσοκωμωδία. Ο μόνος στόχος ήταν να μην καταθέσουν στη Βουλή κρίσιμοι μάρτυρες που θα μπορούσαν να φωτίσουν τι ακριβώς συνέβη με το μπάζωμα του τόπου του εγκλήματος.
Για να διασωθούν πολιτικά δεν λογαριάζουν ούτε τους νόμους ούτε το Σύνταγμα, ούτε τους θεσμούς ούτε τη Δημοκρατία. Δεν ορρωδούν προ ουδενός.
Δεν θα τους περάσει όμως, η δικαιοσύνη θα αποδοθεί.

2. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι επικίνδυνη για τον τόπο και πρέπει να πέσει. Και δεν θα πέσει αν δεν βρεθεί απέναντι της μια πειστική εναλλακτική πρόταση εξουσίας από τη σκοπιά της Αριστεράς.
Στο χτεσινό άρθρο μου στην Εφημερίδα των Συντακτών έγραψα: «Η δική μας πρόταση, η πρόταση της Νέας Αριστεράς, είναι η συγκρότηση ενός Λαϊκού Μετώπου. Μιας πλατιάς δηλαδή συμμαχίας που περιλαμβάνει πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που μπορεί να μη συμφωνούν σε όλα, αλλά συμπορεύονται πάνω σε ένα άμεσο πρόγραμμα ριζικών αλλαγών που στόχο έχει την κοινωνική ισότητα, την κλιματική δικαιοσύνη και τον εκδημοκρατισμό της καθημερινής ζωής».
«Αυτό προϋποθέτει τραπέζι διαλόγου των πολιτικών δυνάμεων από την ριζοσπαστική αριστερά μέχρι την προοδευτική σοσιαλδημοκρατία και την πολιτική οικολογία καθώς και τις οργανωμένες κοινωνικές δυνάμεις. Πάνω σε συγκεκριμένηπρογραμματική βάση. Τραπέζι διαλόγου που θα καταλήξει σε πρόγραμμα δηλαδή. Όχι ένα στρογγυλεμένο πρόγραμμα μέσου όρου για να τα έχουμε καλά με όλους. Αλλά ένα πραγματικά ριζοσπαστικό πρόγραμμα υπεράσπισης των λαϊκών τάξεων, υπεράσπισης των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας».

3. Στη μαρτυρική Γάζα.
Τη Γάζα όπου κατακρεουργείται η ανθρωπιά κι εξευτελίζεται το δίκαιο. Μετά την απόφαση του Νετανιάχου να σπάσει την κατάπαυση του πυρός και να αρχίσει ξανά τις επιθέσεις, ο απολογισμός είναι τραγικός. Περισσότεροι από 700 νεκροί, με τον συνολικό απολογισμό της γενοκτονίας να φτάνει πια τις 50.000.
Υπεύθυνος για αυτή τη νέα εκατόμβη είναι ο ακροδεξιός Νετανιάχου, ο οποίος αντί να προχωρήσει στην εφαρμογή της δεύτερης φάσης της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός που διασφάλιζε την απελευθέρωση όλων των ομήρων, προτίμησε να ξαναρχίσει τη σφαγή. Ο μόνος στόχος του είναι να παραμείνει στην εξουσία, πατώντας (κυριολεκτικά) επί πτωμάτων.
Ακέραια την ευθύνη για την γενοκτονία φέρει και η Δύση. Να το ξαναπούμε όσο πιο δυνατά γίνεται: Κυρώσεις και εμπάργκο όπλων στο Ισραήλ τώρα, άμεση αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.

4. Το ζήτημα της ειρήνης τίθεται επιτακτικά σε αυτήν τη συγκυρία.
Στην εξαιρετική εκδήλωση που οργάνωσε η Εποχή και το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, συζητήσαμε με τους συντρόφους του Die Linke Χέλμουτ Σόλτς και Μπόρις Κάντσλαϊτερ καθώς και την πολιτική επιστήμονα και συντρόφισσα Δανάη Κολτσίδα.
Στην ομιλία μου τόνισα ότι η κούρσα των εξοπλισμών πρέπει να αποτραπεί με κάθε δυνατό τρόπο.
Στο ερώτημα αν εξασφαλίζουν οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί την ειρήνη, η απάντηση είναι ότι όταν μετατρέπει κανείς τον κόσμο σε πυριτιδαποθήκη είναι θέμα τύχης ή θέμα χρόνου το να ανάψει το σπίρτο που θα τα τινάξει όλα στον αέρα.
Επιπλέον, είναι προφανές ότι χρήματα για το τερατώδες ευρωπσϊκό εξοπλιστικό πρόγραμμα Rearm Europe θα βρεθούν από περικοπές των κονδυλίων για το κοινωνικό κράτος και την πράσινη μετάβαση.

5. Η απάντηση στον Τραμπ δεν είναι ο ευρωπαϊκός μιλιταρισμός. Η απάντηση στον Τραμπ είναι να γίνει η Ευρώπη δύναμη ειρήνης και σταθερότητας, μακριά από τους πολεμοχαρείς τυχοδιωκτισμούς στους οποίους επιδόθηκε στο ουκρανικό.
Ούτε βεβαίως η απάντηση στα οικονομικά αδιέξοδα της Ευρώπης μπορεί να είναι ο εξοπλιστικός κεϋνσιανισμός.
Τα 800 δις του προγράμματος ReARM EU, τα θηριώδη ποσοστά του ΑΕΠ κάθε εθνικής οικονομίας σε εξοπλισμούς και άλλες στρατιωτικές δαπάνες, είναι χρήματα που αφαιρούνται απευθείας από την κοινωνική συνοχή, τα νοσοκομεία, τις συντάξεις, την πράσινη μετάβαση, την αναβάθμιση των υποδομών και ούτω καθεξής. Και βέβαια, οι υπερεξοπλισμοί θα εντείνουν την ανισότητα εντός της ΕΕ, καθώς θα δημιουργηθούν ξανά δύο ταχύτητες: οι βιομηχανικά προηγμένες χώρες που θα είναι παραγωγοί και οι χώρες της περιφέρειας που θα είναι καταναλωτές στρατιωτικών εξοπλισμών.
Αν θέλει να έχει μέλλον η Ευρώπη, οφείλει να μονιμοποιήσει το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, να χρησιμοποιήσει τη δημοσιονομική ευελιξία (ρήτρα διαφυγής) για προγράμματα στήριξης του κοινωνικού κράτους, να ενισχύσει την Πολιτική Συνοχής και να εμβαθύνει την οικονομική ενοποίηση.

6. Στο ζήτημα των προσανατολισμών της ευρωπαϊκής και ελληνικής εξωτερικής πολιτικής παρενέβη και ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο πρώην πρωθυπουργός ασκεί ορθή κριτική στην ΕΕ για την επιλογή της να πρωτοστατήσει στον πόλεμο στην Ουκρανία. Ορθώς επίσης επισημαίνει το πόσο τυχοδιωκτική κι επικίνδυνη είναι η πολιτική του δεδομένου συμμάχου των ΗΠΑ που υιοθέτησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε πλήρη αντιδιαστολή με την ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της περιόδου 2015-2019 που οδήγησε και στην ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών.
Ωστόσο, η Αριστερά πρέπει να έχει καθαρό μέτωπο απέναντι στην κούρσα των εξοπλισμών και να πρωτοστατήσει στον αγώνα για τη διεθνή απομόνωση του Ισραήλ όσο συνεχίζει τον πόλεμο – σε αυτό το πεδίο απαιτείται αυτοκριτική και για την πολιτική της περιόδου 2015-19.

7. Η σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου συνιστά ένα ακόμα βήμα του καθεστώτος Ερντογάν προς τον ολοκληρωτισμό.
Ο αιωνίως «εκλεγόμενος» Τούρκος Πρόεδρος προσπαθεί να εξαφανίσει τον πολιτικό του αντίπαλο, με προφυλακίσεις, αφαίρεση του πτυχίου του από το Πανεπιστήμιο για να μην μπορεί να θέσει υποψηφιότητα στις επόμενες εκλογές, με μαύρο στα κοινωνικά δίκτυα για να καταπνίξει το κύμα του λαϊκού ξεσηκωμού.
Στη δήθεν «ασφαλή χώρα» ο κοινοβουλευτισμός καταλύεται. Ο Ερντογάν δεν θα προχωρούσε στη σύλληψη του Ιμάμογλου αν δεν αισθανόταν πανίσχυρος λόγω της σκανδαλώδους ανοχής και υποστήριξης από τον Τραπ και την ΕΕ.
Οι Τούρκοι δημοκράτες έχουν ανάγκη την υποστήριξή μας. Η κυβέρνηση πρέπει να πάρει πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την άσκηση κάθε δυνατή πίεση στο καθεστώς Ερντογάν (συμπεριλαμβανομένων των κυρώσεων) για να αποφυλακιστεί ο Ιμάμογλου.