Τσίπρας: «Στρώσαμε το τραπέζι, αλλά έκατσε άλλος να γευτεί τους καρπούς του δείπνου»

Χωρίς καμία αναφορά στη σημερινή εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ και, γενικότερα, της Αριστεράς, αλλά με σημαντικές αναφορές στη δική του κυβέρνηση και στα μεγάλα διλήμματα της εποχής, ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε στο συνέδριο της “Καθημερινής” που έχει τίτλο “Μεταπολίτευση: 50 χρόνια μετά”.

Στην ουσία η κριτική και αυτοκριτική αποτίμηση του πρώην πρωθυπουργού βλέπει στο μέλλον, καθώς “πίσω από τις γραμμές” επιχειρήθηκε να αναδειχθεί η κατασταλαγμένη “ματιά” του στην άσκηση της πολιτικής και στην αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της εποχής.

Για παράδειγμα, απαντώντας στην παρατήρηση της δημοσιογράφου της “Καθημερινής”, Ξένιας Κουναλάκη, για το πόσο light είναι η αυτοκριτική του για την περίοδο της πρωθυπουργίας του, ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε ως εξής στα δύο μεγάλα ζητήματα που διαχειρίσθηκε, στο σκάνδαλο Novartis και στις τηλεοπτικές άδειες: “Παραδέχομαι ότι στη Novartis και στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών η διαχείρηση ήταν ατυχής. Και είμαι απογοητευμένος διότι οι προθέσεις μας ήταν οι ακριβώς αντίθετες. Στη Novartis είχαμε ένα τεράστιο σκάνδαλο με πιθανή εμπλοκή πολιτικών προσώπων, αλλά οι χειρισμοί μας έβαλαν στο ίδιο τσουβάλι πρόσωπα που δεν είχαν εμπλοκή. Και δημιουργήσαμε εχθρούς εκεί που χρειαζόμασταν συμμάχους. Στις τηλεοπτικές άδειες, η πρόθεση μας ήταν να δημιουργήσουμε ένα ευνομούμενο πλαίσιο ραδιοτηλεοπτικού πλαισίου, αλλά καταλήξαμε στα ίδια και χειρότερα, μαζί με ένα μεγάλο πολιτικό κόστος”.

Επισήμανε όμως ότι, παρά τα λάθη ή της παραλείψεις σε αυτά και άλλα ζητήματα, “οι συγκρίσεις με τη σημερινή κατάσταση δεν είναι δόκιμες” εξηγώντας: “Αν επί της διακυβέρνησης μου υπήρχε Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το κράτος Δικαίου, δεν θα μπορούσα να σταθώ ούτε στιγμή στο Μαξίμου. Το ίδιο ισχύει και με τις υποκλοπές”.

Στρώσαμε το τραπέζι αλλά έκατσε άλλος…

Στον αντίποδα, ο κ. Τσίπρας δήλωσε ευχαριστημένος και υπερήφανος για τρία κομβικά αποτελέσματα της κυβέρνησής του:

Την έξοδο από τα μνημόνια με αναδιάρθρωση του χρέους και την , ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας.

Τη Συμφωνία των Πρεσπών, κόντρα στο ρεύμα όσων την πολέμησαν, μεταξύ αυτών και όσων συμφωνούσαν κατά βάθος, όπως ο σημερινός πρωθυπουργός.

Στο ότι, παρά τα λάθη, τις δύσκολες στιγμές και τις παραλείψεις, η δική μας διακυβέρνηση ήταν η εντιμότερη στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, χωρίς ούτε ένα λεκέ στο ρούχο μας.

Σε άλλο σημείο μάλιστα δεν έκρυψε την πίκρα του για τη συνέχεια, λέγοντας “στρώσαμε το τραπέζι αλλά έκατσε άλλος να γευτεί τους καρπούς του δείπνου”, εννοώντας τη σημερινή κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.

Γιατί έγινε το δημοψήφισμα και ποιο το όφελος

Ειδικά για το δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015, ο κ. Τσίπρας, αφού επισήμανε κατηγορηματικά πως “ούτε μια στιγμή δεν πέρασε από το μυαλό μου να διαπραγματευτώ την παρουσία της χώρας στο ευρώ”, είπε ότι ήταν “μία δραματική στιγμή, η κατάληξη μιας μακράς ατελέσφορης λιτότητας και της αδυναμίας της ευρωπαϊκής ηγεσίας να δώσει λύση”.

Όπως εξήγησε: “Παραλάβαμε απολύτως άδεια ταμεία, δεν είχαμε να πληρώσουμε ούτε τις συντάξεις και, την ίδια στιγμή, είχαμε μία λαϊκή εντολή διαπραγμάτευσης για τη βιώσιμη προοπτική εξόδου από την κρίση με την κοινωνία όρθια. Τι είχαμε τότε: από τη μια, μία νέα κυβέρνηση να κατανοεί ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει χωρίς νέα δανειακή σύμβαση και νέα συμφωνία. Από την άλλη, ευρωπαίους εταίρους που δεν τολμούσε να κάνουν ένα βήμα πίσω διότι κάποιοι δεν είχαν εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα και στη νέα κυβέρνηση ενώ άλλες χώρες ήταν αρνητικές.

Το δημοψήφισμα δραματοποίησε τις εξελίξεις σε τέτοιο βαθμό που έδωσε και στις δύο πλευρές τη δυνατότητα να κάνουμε ένα βήμα πίσω. Από τον Σεπτέμβριο του 2015 μέχρι τον Μάιο του 2018 καταφέραμε την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια , αυτό δηλαδή που δεν κατάφεραν δεν τρεις κυβερνήσεις πριν από εμάς”.

Παραδέχτηκε πάντως ότι ο ίδιος και συνολικά το κόμμα του αντιμετώπισε “ενοχικά” αυτή την περίοδο και τις κυβερνητική στάση.

Η εποχή θυμίζει τα τέλη Μεσοπολέμου

Ο κ. Τσίπρας συμφώνησε με την εκτίμηση ότι ζούμε σε μία μεταπολιτική περίοδο επικοινωνίας, Τικ-Τοκ κλπ. “Αλήθεια είναι αυτό. Η απαξίωση της πολιτικής μας οδήγησε εκεί”, είπε. Και πρόσθεσε: “Δεν υπάρχει ισχυρό πολιτικό βάρος στην τρέχουσα αντιπαράθεση, που γίνεται με επικοινωνιακούς όρους, όχι μόνο εδώ αλλά σε όλη την Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Ο κόσμος έχει κουραστεί. Από το 2008 και μετά βιώνει αλλεπάλληλες κρίσεις, οικονομική, προσφυγική, πανδημική, ενεργειακή, κλιματική”.

Και έκρουσε καμπάνα κινδύνου με τη φράση: “Η εποχή μας μοιάζει -με σημαντικές διαφορές – με αυτό που βίωνε η ανθρωπότητα στα τέλη του Μεσοπολέμου”…