Τσίπρας: Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ένα ιστορικό γεγονός

Ως ιστορικό γεγονός χαρακτήρισε την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής, ο οποίος, όμως, ξεκίνησε την ομιλία του κατηγορώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη για διχαστικό λόγο, μέσω του οποίου «αρκετοί ακραίοι βρίσκουν ευκαιρία να επιτεθούν ενάντια σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ».
Υποστήριξε ότι η Νέα Δημοκρατία έχει ένδεια επιχειρημάτων και ασχολείται με τα δευτερεύοντα θέματα της Συμφωνίας και όχι με τα ουσιώδη.

Ιστορικό γεγονός η Συμφωνία

Όπως υποστήριξε ο πρωθυπουργός «μετά από σχεδόν 30 χρόνια αδράνειας και απανωτών εθνικών υποχωρήσεων.
Και μετά από έναν ολόκληρο χρόνο διαπραγματεύσεων, συζητήσεων και εξαντλητικού διαλόγου, φτάνουμε στο τέλος μιας δύσκολής και επίπονης διαδικασίας.
Βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή ένα βήμα πριν από ένα ιστορικό γεγονός.
Γιατί η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από το ελληνικό κοινοβούλιο είναι ένα ιστορικό γεγονός.
Και μπροστά σε γεγονότα ιστορικά όλοι όσοι αναλαμβάνουμε ευθύνη έναντι του λαού και του έθνους
Αναμετρόμαστε με τη συνείδησή μας αλλά και με την ιστορική μας ευθύνη».
Υποστήριξε ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, χρησιμοποιεί διχαστικό λόγο και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξουν επιθέσεις ενάντια σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Συνέχισε λέγοντας ότι ο ίδιος θα ασχοληθεί μόνο με αλήθειες.
«Και η αλήθεια είναι ότι η διαφορά μας με τους βόρειους γείτονές μας για την ονομασία τους ταλαιπώρησε τη χώρα, τους γείτονες μας, τα Βαλκάνια, την διεθνή κοινότητα για τρείς δεκαετίες.  
Και μας στέρησε όλα αυτά τα χρόνια κρίσμο διπλωματικό κεφάλαιο, που μας απέσπασε, αρκετές φορές, από τους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα και οι οποίοι μην γελιόμαστε δεν βρίσκονται στα Βόρεια αλλά στα Ανατολικά σύνορα μας», τόνισε χαρακτηριστικά.
Έκανε λόγο για παραχάραξη και σφετερισμό της ελληνικής ιστορίας από την προηγούμενη κυβέρνηση των Σκοπίων, ενώ προσέθεσε ότι στις αρχές της δεκαετίας του ’90 υπήρξε εθνικιστικός παροξυσμός και στην Ελλάδα «δημιουργώντας την εικόνα μιας χώρας φοβικής και χωρίς εθνική αυτοπεποίθηση απέναντι στο μεγαλείο της ιστορίας της αλλά και τη σύγχρονη δυναμική της.
Με αποκορύφωμα τη μαξιμαλιστική θέση που συμφωνήθηκε, πλην ΚΚΕ, στη περίφημο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών το 1992, περί μη χρήσης του όρου Μακεδονία ή παράγωγού του από τη γειτονική χώρα.
Η αλήθεια όμως επίσης είναι ότι αυτή η θέση, ενώ για πολλά χρόνια έτρεφε τις φαντασιώσεις  αρκετών, ουδέποτε εφαρμόστηκε από οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής.  
Και αναφέρομαι στις διπλωματικές διεργασίες και τα ονόματα που όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις διαπραγματεύθηκαν από το 1992 και μετά.
Η αλήθεια επίσης είναι ότι τον όρο Μακεδονία στην ονομασία των γειτόνων μας, τον απεδέχθη πρώτος ο κ. Σαμαράς».

Η εθνική γραμμή

Επανέλαβε την πάγια θέση της κυβέρνησης ότι έχει τηρήσει απόλυτα την εθνική γραμμή, όπως αυτή έχει καταχωρηθεί από το 2007 έως και τις ημέρες μας.
«Σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων.
Μια θέση που την υποστήριξαν όλες οι κυβερνήσεις από το 2007 ως σήμερα.
Μια θέση που την αναγγείλατε δεκάδες φορές σε προγραμματικές δηλώσεις και σε διεθνή φόρα»      
Αναφερόμενος στη συνάντηση στο Βουκουρέστι το 2008 επεσλήμανε ότι «η κυβέρνηση Καραμανλή, χωρίς να ασκήσει βέτο όπως φημολογείται, προσπάθησε και κατάφερε να αποσπάσει τη συναίνεση των εταίρων στο ΝΑΤΟ ώστε να μην ενταχθεί η γειτονική χώρα με τη προσωρινή της ονομασία, της ενδιάμεσης συμφωνίας, μέχρις ότου υπάρξει αμοιβαία αποδεχτή λύση στη βάση της σύνθετης ονομασίας.
Και αυτό ήταν πράγματι μια επιτυχία, στο βαθμό που η ίδια η ενδιάμεση Συμφωνία προέβλεπε ότι η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να ασκήσει βέτο στην ένταξη της γειτονικής χώρας με τη προσωρινή ονομασία.
Ωστόσο, επίσης η αλήθεια είναι ότι ο χειρισμός αυτής της επιτυχίας αργότερα από την ίδια κυβέρνηση που το πέτυχε αλλά και από τις επόμενες, υπήρξε καταστροφικός».

Τι πετυχαίνει η Συμφωνία των Πρεσπών

Ο κ. Τσίπρας συνέχισε την ομιλία του αναπτύσσοντας τις απόψεις της κυβέρνησης για το τι επιτυγχάνεται μέσω της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Όπως είπε η συμφωνία εξασφαλίζει την ύπαρξη ενός σύνθετου ονόματος με γεωγραφικό προσδιορισμό, ότι αυτό το όνομα είναι erga omnes, τρίτον ότι η γειτονική χώρα προχώρησε σε αναθεώρηση του Συντάγματός της, ενώ δεσμεύθηκε να μην προβεί σε αλυτρωτικές δηλώσεις.
Προσέθεσε ότι το τέταρτο επίτευγμα είναι ότι η χρήση του όρου «Μακεδονία» και «μακεδονικός» σε σχέση με κρατικές δομές και όργανα του κράτους επιφυλάσσεται αποκλειστικά και μόνο για την Ελλάδα, ενώ μία πέμπτη κατάκτηση είναι η κατοχύρωση της ελληνικής παράδοσης και της ιστορικής κληρονομιάς της Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας.
Απευθυνόμενος στην αντιπολίτευση τόνισε πως «μα αν αυτή η συμφωνία που καλύπτει πλήρως όλες τις εθνικές κόκκινες γραμμές που εσείς τοποθετήσατε.
Που αποτρέπει επιπλέον σημαντικούς κινδύνους που εσείς ουδέποτε καταφέρατε στις διαπραγματεύσεις σας να διασφαλίστε.
Αν αυτή η συμφωνία, λέτε, είναι εθνικά επιζήμια, τότε η εθνική γραμμή και στρατηγική που εσείς οικοδομήσατε τόσα χρόνια ήταν εθνικά επιζήμια.
Η άρνηση και καταψήφιση αυτής της Συμφωνίας από τα κόμματα και τα πολιτικά πρόσωπα που κυβέρνησαν τη χώρα από το 90 και μετά αποτελεί μια πρωτοφανή ακύρωση και αυτοϋπονόμευση των δικών τους πολιτικών δηλώσεων και πεπραγμένων.
Και αυτή η στάση είναι προκλητικά υποκριτική».

Το πρόβλημα της αντιπολίτευσης δεν είναι η Συμφωνία

Ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι το πρόβλημα της αντιπολίτευσης δεν είναι η ουσία της Συμφωνίας αλλά το πραγματικό της πρόβλημα είναι ο ίδιος.
Μάλιστα εκτίμησε ότι «αλλά εγώ θα σας πω και μια ακόμη αλήθεια που δε μπορεί να κρυφτεί.
Το βασικό σας πρόβλημα δεν είναι η Συμφωνία.
Το βασικό σας πρόβλημα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το βασικό σας πρόβλημα είμαι εγώ.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Το βασικό σας πρόβλημα είναι ότι την επωφελή Συμφωνία τη φέρνουν αυτοί που εσείς δεν αναγνωρίζετε παρά ως προσωρινούς ένοικους της εξουσίας.
Ενώ θεωρείτε τους εαυτούς ως μόνιμους ιδιοκτήτες.
Αυτό είναι το θέμα σας.
Ό,τι και να φέρναμε την ίδια υποκριτική στάση θα είχατε».
Επανέλαβε ότι ο κ. Μητσοτάκης κάθε φορά που η κυβέρνηση πετύχαινε κάτι στη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια, τότε ζητούσε κάτι ακόμη, ενώ δεν δίστασε να «στείλει και την κυρία Σπυράκη σε μυστικά ραντεβού με τον κ. Zaev για να υπνομεύσει τη Συμφωνία».

Καμία παραχώρηση γλώσσας και εθνότητας

Αναφέρθηκε, ακολούθως, σε δύο ακόμη θέματα που τον κατηγορεί η αντιπολίτευση, αυτό της «μακεδονικής» γλώσσας και της εθνότητας.
«Σε ό,τι αφορά το θέμα της γλώσσας νομίζω ότι όλοι θα αποδεχόσασταν το προφανές ότι δηλαδή δεν μπορείς να αναγνωρίσεις κάτι που είναι ήδη αναγνωρισμένο.
Και πλέον όλοι γνωρίζουν, αν και πολλοί κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν, ότι η μακεδονική γλώσσα έχει αναγνωριστεί από την Ελλάδα ήδη κατά την Τρίτη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων που έλαβε χώρα στην Αθήνα το 1977.
Ενώ η Ελλάδα δεν προέβαλε και καμία επιφύλαξη ή αντίρρηση ούτε το 1994, αφού είχε προκύψει η διαφορά με τους γείτονες όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, στον Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης ο οποίος είναι υπεύθυνος για την επίσημη κωδικοποίηση των ονομάτων των γλωσσών των κρατών μελών του ΟΗΕ.
Και για όσους θεωρούν ότι αυτά είναι πολύ τεχνικά σας επαναλαμβάνω δήλωση του Ευάγγελου Αβέρωφ, ενός από τους πατριάρχες της παράταξης σας, και τον οποίο σίγουρα δεν μπορείτε να τον κατηγορήσετε για εθνική μειοδοσία όπως τόσο εύκολα κάνετε τελευταία με οποιονδήποτε δεν ανέχεται τις διαστρεβλώσεις και τα ψεύδη σας.
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ δήλωνε ήδη από το 1959 και μάλιστα με την ιδιότητα του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας τα εξής: «Πρώτον εις την ελληνικήν Μακεδονία δεν ομιλείται η μακεδονική γλώσσα η οποία ομιλείται εις τα Σκόπια και έχει και γραμματικήν και συντακτικόν, ομιλείται ένα τοπικόν ιδίωμα το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την μακεδονικήν γλώσσαν.»
Αυτή η δήλωση είναι πραγματικά αποκαλυπτική».
Σε ό,τι αφορά το θέμα της εθνότητας είπε πως «η Συμφωνία, όπως έχω πολλές φορές εξηγήσει και όπως αναφέρεται και στην ρηματική διακοίνωση των γειτόνων, με τον όρο nationality εννοεί την ιθαγένεια και όχι την εθνότητα.
Ειδικά δε στη ρηματική διακοίνωση τα πράγματα γίνονται τόσο σαφή που είναι αυταπόδεικτα.
Καθώς οι γείτονες μας ρητά αναφέρουν ότι η ιθαγένεια δεν προκαταλαμβάνει την εθνοτική ένταξη των πολιτών της Βόρειας Μακεδονίας.
Και δεν θα μπορούσε να συμβαίνει αλλιώς.
Διότι: Σε όλα τα διεθνή κείμενα, από την Οικουμενική Διακήρυξη έως την ευρωπαϊκή σύμβαση για την ιθαγένεια ρητά ο όρος ιθαγένεια αποδίδεται με τον όρο nationality και δεν προσδιορίζει την εθνική ένταξη του ατόμου.
Και αυτό είναι λογικό καθώς στο διεθνές δίκαιο δεν υπάρχουν γενικώς αποδεκτά χαρακτηριστικά ή γενικά αποδεκτοί ορισμοί του Έθνους ή του λαού.
Άρα λοιπόν η Συμφωνία δεν ρυθμίζει γιατί δε θα μπορούσε να ρυθμίζει θέματα που αφορούν το λαό και το έθνος.
Τα κράτη αναγνωρίζουν κράτη, όχι λαούς.
Και τα θέματα της ιθαγένειας αφορούν ακριβώς τη σχέση του πολίτη με το κράτος.
Καμία σχέση δεν έχουν με τα θέματα εθνικής ταυτότητας και ένταξης σε μια εθνότητα που αφορούν την ατομική ή την συλλογική συνείδηση και τον μη δυνάμενο να περιοριστεί αυτοπροσδιορισμό ενός ατόμου ή ενός λαού.
Άρα το επιχείρημα σας δεν είναι απλώς ψευδές.
Είναι ένα συνειδητά κατασκευασμένο νομικό λάθος».

Κριτική σε ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ

Δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική τόσο στο Κίνημα Αλλαγής όσο και στο ΚΚΕ για τη στάση τους ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, κατηγορώντας την κυρία Φ. Γεννηματά ότι συντάσσεται με τον κ. Μητσοτάκη.
«Μου είναι πραγματικά δύσκολο να καταλάβω κυρία Γεννηματά, πως με τόση ευκολία ταυτίζεστε με τον κο Μητσοτάκη.
Ειδικά σε μια τέτοια συγκυρία που αναδύεται η πιο επιθετική μορφή ακροδεξιάς, με αφορμή το μακεδονικό.
Αλλά με βοήθησε να καταλάβω η ανακοίνωσή σας στη διαγραφή του κου Θεοχαρόπουλου.
Γιατί αντικειμενικά είπατε εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς του κου Τσίπρα.
Να ξέρετε ότι διαπράτετε στρατηγικό λάθος.
Όχι μόνο γιατί υποβιβάζετε το εθνικό στο τυφλά κομματικό.
Αλλά γιατί δείχνετε να αγνοείτε ότι ο προοδευτικός χώρος στην Ελλάδα, όταν το απαίτησαν οι συνθήκες, βρέθηκε στην ίδια πλευρά της ιστορίας.
Εσείς σήμερα, παίρνετε οριστικό διαζύγιο από αυτή την παράδοση». τόνισε χαρακτηριστικά.
Εμφανίστηκε ελαφρώς πιο επιθετικός έναντι του ΚΚΕ, υποστηρίζοντας ότι αρνείται τη συμφωνία αλλά δεν έχει κάποια εναλλακτική πρόταση.
«Θέλω όμως να μιλήσω και για τη στάση του ΚΚΕ.
Δεν θέλω να κάνω κριτική με κέντρο την ιστορία του ΚΚΕ.
Να αναφερθώ στο Σλαβομακεδονικό αλφαβητάρι που μοίραζαν οι Κομμουνιστές στην Τασκένδη στα παιδιά των Σλαβομακεδόνων μαχητών του ΔΣΕ.
Ούτε στους 70.000 πρόσφυγες του εμφυλίου που το ελληνικό κράτος τους στέρησε το δικαίωμα το 1983 να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Ούτε στην Σλαβομακεδόνισσα  Ειρήνη Γκίνη / Μίρκα Γκίνοβα, την πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε στον εμφύλιο.
Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας με τις ερινύες σας για όλα αυτά.
Εγώ θέλω να σας μιλήσω πολιτικά.
Και ξέρετε κάτι.
Έστω ότι δέχομαι όλη σας την επιχειρηματολογία.
Ότι η συμφωνία είναι υπαγορευμένη από τη Δύση, το διεθνή ιμπεριαλισμό ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο μπορεί να φαντάζεστε.
Υπό αυτή τη διεθνή συνθήκη, με δεδομένη τη βούληση των γειτόνων να μπουν στο ΝΑΤΟ, που άλλωστε είναι δικό τους θέμα, πώς θεωρεί το ΚΚΕ ότι πρέπει να αναγνωρίσει το ελληνικό κράτος τη γειτονική χώρα;
Με ποιο όνομα;
Θα μας πει;
Πώς να τους λένε τελικά αυτούς τους ανθρώπους;
Αυτό πρέπει να απαντήσει κάποια στιγμή το ΚΚΕ χωρίς να ψάχνει υπεκφυγές».