Τσακαλώτος – Χουλιαράκης: Δύσκολη η προσαρμογή

«Καταθέτουμε προς συζήτηση, στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, το Προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού για το έτος 2016 που αποτυπώνει τις κυβερνητικές προτεραιότητες για κοινωνική δικαιοσύνη και δημοσιονομική υπευθυνότητα» αναφέρουν ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο αναπληρωτής υπουργός Γιώργος Χουλιαράκης στο εισαγωγικό τους σημείωμα για το προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού.

Οι δύο υπουργοί αναγνωρίζουν ότι η προσαρμογή δεν θα είναι εύκολη, αλλά η κυβέρνηση σκοπεύει να προχωρήσει σε όλες εκείνες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που θα αποκαταστήσουν την κοινωνική δικαιοσύνη και θα επιτρέψουν στην ελληνική οικονομία να σταθεί στα πόδια της κινητοποιώντας τις παραγωγικές της δυνατότητες.
   
Το έγγραφο, απευθύνεται στα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής (σ.σ. τελεί υπό συγκρότηση) και όπως εξ αρχής σπεύδουν να επισημάνουν οι δύο υπουργοί, «η Κυβέρνηση δεν έχει την πολυτέλεια να καταθέτει προϋπολογισμό σε συνθήκες οικονομικής ευημερίας. Αντίθετα, οφείλει να λάβει υπόψη τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες και να τηρήσει τις πολιτικές της δεσμεύσεις». Σημειώνουν, ωστόσο, ότι από την άλλη ο προϋπολογισμός καλείται να επιδιώξει την αναδιανομή των δημόσιων πόρων προς την προστασία των οικονομικά αδύνατων που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση. Ο συνδυασμός αυτών των δύο προτεραιοτήτων, τονίζουν οι κ.κ. Τσακαλώτος και Χουλιαράκης, αποτελεί μια σημαντική πρόκληση και απαιτεί μεγάλη προσπάθεια που θα συνεχιστεί μέχρι την κατάθεση του τελικού σχεδίου του προϋπολογισμού.
   
Όπως επισημαίνουν, το προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 0,5% του ΑΕΠ (ορισμός προγράμματος) σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης. «Οι μειωμένοι δημοσιονομικοί στόχοι τόσο για το 2016 όσο και για τα επόμενα έτη αποτυπώνουν την επιτυχία της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές να εξασφαλίσει σημαντικό δημοσιονομικό χώρο» τονίζουν και προσθέτουν ότι στο προσχέδιο έγινε προσπάθεια για τη βέλτιστη αξιοποίηση αυτού του χώρου, εξαντλώντας όλα τα δημοσιονομικά περιθώρια για στήριξη της κοινωνικής πολιτικής, που είχε συρρικνωθεί δραματικά τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς να υπονομεύεται η λειτουργία του κράτους.