Τασούλας: Μία κομματική επιλογή, χωρίς διεθνή ακτινοβολία

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε τον Κώστα Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Δεν πρότεινε καν την Κατερίνα Σακελλαροπούλου λέγοντας ότι «κατά το επόμενο διάστημα και σε ένα ταραγμένο διεθνές περιβάλλον, η πατρίδα χρειάζεται Πρόεδρο της Δημοκρατίας με μακρά διαδρομή στα κοινά και με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά». Ισως γιατί και αυτή η επιλογή διέψευσε τις όποιες προσδοκίες για αναβάθμιση του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

O Πρωθυπουργός ανακοίνωσε τον Κωνσταντίνο Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας

Το Σάββατο 25 Ιανουαρίου η εκλογή για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι ο πρωθυπουργός δεν είχε καμία διάθεση να εξυψώσει έναν ήδη απαξιωμένο θεσμό, τοποθετώντας μια πολιτική προσωπικότητα με ειδικό βάρος και διεθνή ακτινοβολία.

Η επιλογή του καθαρόαιμου δεξιού (πολιτικό παιδί του Ευάγγελου Αβέρωφ), νυν προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα ικανοποιεί απλά τη γαλάζια Κοινοβουλευτική Ομάδα, η οποία αναμένεται να υπερψηφίσει την υποψηφιότητα σύσσωμη.

Είναι ένας πολιτικός – στρατιώτης της ΝΔ που δεν πρόκειται να δημιουργήσει κανένα απολύτως πρόβλημα στον πρωθυπουργό. Επιπρόσθετα, στέλνει και ένα μήνυμα προς το δεξιό κομμάτι της ΝΔ το οποίο δυσφορούσε – και πιο έντονα μετά τις ευρωεκλογές – από την επέλαση των σημητικών εκσυγχρονιστών στο κόμμα και στην κυβέρνηση.

Το μόνο, αν και αδιάφορο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην παρούσα φάση, είναι ότι φέρνει απέναντι από την κυβέρνηση όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, περιλαμβανομένου του ΠΑΣΟΚ, το οποίο κατ’ επανάληψη ο ίδιος έχει καλέσει να συναινέσει στις μεγάλες και κρίσιμες αποφάσεις.

Αν και βλέποντας κανείς τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις στις οποίες το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη δείχνει να «ξεφουσκώνει», μάλλον σαν χείρα βοηθείας μοιάζει η επιλογή Τασούλα, καθώς στην περίπτωση π.χ. του Ευάγγελου Βενιζέλου θα ήταν υποχρεωμένο να υπερψηφίσει και θα χρεωνόταν ότι καλοβλέπει μετεκλογικά μια «συγκυβέρνηση».

Το προηγούμενο διάστημα, στο τραπέζι του Μεγάρου Μαξίμου έπεσαν αρκετά ονόματα, προερχόμενα όλα από τον χώρο της κεντροαριστεράς, όπως ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος  Γιάννης Στουρνάρας, Αλέκος Παπαδόπουλος, οι πρώην πρωθυπουργοί Λουκάς Παπαδήμος και Ιωάννης Σαρμάς, οι Μαρία Δαμανάκη και Άννα Διαμαντοπούλου κ.α. καθώς φυσικά και ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος τα τελευταία 24ωρα είχε πάρει «κεφάλι» έναντι όλων των προηγούμενων , αλλά οι νομικές γνώσεις και ο εκρηκτικός πολιτικά χαρακτήρας του κάθε άλλο παρά αρμονική σχέση με το Μαξίμου προμήνυε.

Εν κατακλείδι, ο πρωθυπουργός δεν τόλμησε την πολιτική έκπληξη ή υπέρβαση, αλλά προτίμησε να κινηθεί στην ασφάλεια μιας κομματικής υποψηφιότητας, σπάζοντας την πολιτική παράδοση από το 1995 που θέλει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προέρχεται από το αντίπαλο στρατόπεδο από εκείνο της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Το λυπηρό για τον κ. Τασούλα είναι ότι θα υποχρεωθεί να υπομείνει τέσσερις ψηφοφορίες στη Βουλή μέχρι να βγει «λευκός καπνός», συγκεντρώνοντας δηλαδή απλή πλειοψηφία 151 ψήφων, όπως ορίζει το άρθρο 32 του Συντάγματος. Οπότε υπομονή, μέχρι τέλη Φλεβάρη.

Β.Φ.