Συρία: Η «κοιλάδα των Χριστιανών» θαμμένη από τον Εγκέλαδο και την ενημέρωση – Το πολιτικό «έγκλημα της σιωπής»

Του Δημήτρη Κεμπέ

Μονόπατη είναι η ενημέρωση για τον αριθμό των θυμάτων του ισοπεδωτικού σεισμού στο Καχρανμαράς, το Χαλέπι, τη Λατάκια, τη Χολμς, στα ελληνοχριστιανικά χωριά της αποκαλούμενης «κοιλάδας των Χριστιανών»  και στην παράκτια  βορειοδυτική πλευρά της Συρίας.  

Τόσο η διεθνής κοινότητα όσο βεβαίως και οι Έλληνες κυβερνώντες επικεντρώνουν τεχνηέντως τις αναφορές τους στο  – αναμφίβολο – «δράμα των Τούρκων», αποσιωπώντας όμως ότι τα Συριακά εδάφη που έχουν πληγεί τελούν υπό Τουρκική κατοχή.   

Σύμφωνα με την ενημέρωση των Ελλήνων διπλωματών από την Άγκυρα, τη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη, το Χαλέπι, τη Δαμασκό και τη Βηρυτό, ο τελικός αριθμός των νεκρών θα ανέλθει σε δεκάδες χιλιάδες και μεταξύ αυτών, πολλοί ορθόδοξοι Χριστιανοί.  

Μεγάλο έργο εκεί κάτω επιτελεί αυτές τις ώρες, το Πατριαρχείο Αντιοχείας. Παρά ταύτα, η βοήθεια που δέχεται από την Ελλάδα και διεθνείς οργανισμούς, είναι σχεδόν μηδενική.  

Και τούτο διότι υπάγεται στη Ρωσική Εκκλησία. Δεν είναι μόνο δηλαδή οι «τεμενάδες» του επιτελείου Μητσοτάκη στον Ερντογάν, αλλά και στους ευρωπαίους και ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους, έστω και αν απειλούνται με αφανισμό οι εναπομείναντες ελληνικής καταγωγής πληθυσμοί. 

Ποιος νοιάζεται άλλωστε; Ποιος επίσης μπορεί να ενδιαφερθεί και για τους χιλιάδες Κούρδους που διαβιούν σε χωριά και καταυλισμούς πάνω στο ρήγμα;

Τι κι αν κάποτε λειτουργούσαν ως «5η Φάλαγγα» της Ελλάδας στην Τουρκία, τι κι αν θυσιάστηκαν τόσες και τόσες φορές για τους Έλληνες; Ποιος τα θυμάται αυτά; 

Οι αναφορές του Μπασάρ Μούσσα

O Συριακής καταγωγής  καθηγητής  Οικονομικών του  Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου  Θεσσαλονίκης,  Μπασάρ Μούσσα  (Bachar  Moussa),  δηλώνει με φωνή τρεμάμενη: «Χθες η αδερφή μου κοιμήθηκε στον δρόμο όπως και πολλοί ακόμα συμπατριώτες μου γιατί εκτός από τις  ολοκληρωτικές ζημιές στα κτίρια καταγράφηκαν 42 δονήσεις σε λίγες ώρες… Το οδικό δίκτυο έχει καταρρεύσει και η ανθρωπιστική βοήθεια που καταφθάνει από όλο τον κόσμο είναι δύσκολο να μεταφερθεί σε αρκετές πόλεις και λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί από την Τουρκία και τους συμμάχους της».

Ήδη, 48 ώρες μετά τα 7,8 ρίχτερ και ενώ η γη εξακολουθεί να τρέμει, εκατομμύρια άνθρωποι στο Χαλέπι, τη Λατάκια, τη Χομς και περιοχές μέχρι τη Δαμασκό μένουν στους δρόμους, στα γήπεδα που άνοιξε ο στρατός και στις κατακόμβες όπου προσπαθούν να προστατευτούν από το ισχυρό ψύχος των -2C.  

Σε σχέση με τους νεκρούς, μόνο τα Συριακά νοσοκομεία δίνουν 1.682 θύματα αλλά δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για το τι συμβαίνει στα γκρεμισμένα κτίρια στις κατειλημμένες από τους Τούρκους περιοχές.   

«Με δεδομένο ότι το Χαλέπι έχει 3 εκατομμύρια πληθυσμό, η Λατάκια άλλα 2 και η Χομς 1,5 εκατομμύριο, καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα είναι πολύ δραματικά αφού ο σεισμός αποτελείωσε τις πόλεις που είχαν ήδη καταρρεύσει από τον πόλεμο», τονίζει ο καθηγητής.

Το σημαντικότερο όλων είναι η επόμενη ημέρα για αυτούς τους ανθρώπους αφού αν δεν υπάρξει υλικοτεχνική βοήθεια για την ανασυγκρότηση των πόλεων, τότε αναμφισβήτητα θα υπάρξει άλλη μια προσφυγική έκρηξη.  

«Τα έχασαν όλα. Μία ο πόλεμος, μία ο σεισμός. Τι άλλο τους απομένει από το να ξεριζωθούν;», αναρωτιέται κλαίγοντας ο καθηγητής Μούσα.

Αυτό που απομένει και «επιβάλλεται» για άλλη μια φορά, είναι το πολιτικό «έγκλημα» και το «έγκλημα σιωπής» των ΜΜΕ.