Σαμαράς: Η «συναίνεση» ανάμεσα στα κόμματα για τα εθνικά ζητήματα μυρίζει συνθηκολόγηση

«Η λέξη “συναίνεση” ανάμεσα στα κόμματα για τα εθνικά ζητήματα μυρίζει διάθεση, μια πρόθεση συνθηκολόγησης και όχι συναίνεσης», τόνισε ο Αντώνης Σαμαράς, συνομιλώντας με τον διευθυντή της «Καθημερινής» Αλέξη Παπαχελά στο συνέδριο «Μεταπολίτευση: 50 χρόνια μετά».

Όπως είπε ο πρώην πρωθυπουργός, «θεωρώ ότι απαιτεί πάρα πολύ καιρό για να υπάρξει πραγματική συναίνεση. Γιατί ζητάς τη συναίνεση των άλλων κομμάτων; Κυβέρνηση δεν είσαι; Σημαίνει ότι δεν μπορείς ο ίδιος να τα βγάλεις πέρα. Άρα δεν συμφωνείς με ό,τι έχεις πει μέχρι τώρα, πρέπει να πας παραπάνω. Αυτό το παραπάνω είναι βήματα υποχώρησης».

Ο κ. Σαμαράς για το Σκοπιανό σημείωσε: «Δεν έχει λήξει η υπόθεση. Όταν έγινε η συζήτηση στους 12 υπουργούς Εξωτερικών τον Δεκέμβριο του ’91 και μπήκαν οι τρεις όροι, έγιναν δεκτοί και από το υπουργικό συμβούλιο και εγώ έλαβα συγχαρητήρια ακόμα και από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Και έγιναν δεκτοί οι όροι από το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, με εξαίρεση τη γ.γ. του ΚΚΕ. Και αυτό που είχε γίνει απ’ όλους δεκτό, τελικά κατέρρευσε. Εγώ είπα τότε ότι αυτό το πράγμα δεν μπορεί να λυθεί για έναν κυρίως λόγο: διότι νομίζουμε ότι έχει λυθεί το θέμα μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών, όμως το θέμα παραμένει ως προς τη “μακεδονικότητα” για τους Βούλγαρους της γλώσσας τους, που δεν έχει καμία σχέση με τα Σκόπια και τίθεται ως ζήτημα για την είσοδο των Σκοπίων στην Ε.Ε.».

Κάποιοι, σημείωσε ο πρώην πρωθυπουργός, «είπαν ότι και στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου επί Καραμανλή ήταν λάθος το βέτο. Φοβάμαι ότι δεν έχει γίνει αντιληπτό. Οι περιοχές της Αλβανίας, του Κοσόβου και του Τετόβου είναι πλέον αλβανικές, εγώ το είχα πει. Σήμερα πρόεδρος της Βουλής στα Σκόπια είναι ο μέχρι πρόσφατα εκπρόσωπός τους που έγινε και υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Υπάρχει μια τάση αυτές οι ισχυρές εθνότητες να ενωθούν και αν το Τέτοβο πάει στην υπόλοιπη Αλβανία, το υπόλοιπο των Σκοπίων μαγνητίζεται από τη Βουλγαρία. Δεν έχει λήξει η υπόθεση και δεν έχει γίνει αντιληπτό μέχρι σήμερα».

«Τα πήγες περίφημα»

Για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο Αντώνης Σαμαράς σχολίασε αρχικά, πως είναι «αυτό που λέει ο Ελύτης, “του ολίγου και του ακριβούς”. Μάλιστα, αναφέρθηκε και σε ένα περιστατικό, όπου ένα εγκώμιο που έλαβε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον έκανε να ψηλώσει «είκοσι πόντους».

Ήταν 27 χρονών –ήδη εκλεγμένος βουλευτής– και είχε οριστεί αγορητής εσόδων του υπουργείου Οικονομικών. Τότε, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, ο νεαρός τότε Αντώνης Σαμαράς ανέβηκε στο βήμα, ελλείψει της παρουσίας του τότε υπουργού Οικονομικών, Θανάση Κανελλόπουλου, καθώς «είχε μείνει το αυτοκίνητό του στη Ραφήνα από λάστιχο. Δεν μπορούσε να έρθει, επομένως ο πρόεδρος της Βουλής είπε να μιλήσω εγώ».

Αφού τελείωσε την ομιλία του και έχοντας «τρακ μέσα σε μια υπεργεμάτη Βουλή», ο Σαμαράς είδε «τον Καραμανλή να μου κάνει νόημα με το χέρι να πάω κοντά του. Μου λέει: “Αυτό ήταν το ντεμπούτο σου;”. Λέω: “Μάλιστα κ. πρόεδρε” και όπως είχα τα χέρια μου τα χτυπάει και μου λέει: “Τα πήγες περίφημα”. Νόμιζα ότι σηκώθηκα είκοσι πόντους και ότι όταν κατέβηκαν ήταν λες και με κοιτούσαν επειδή είχα πάρει Νόμπελ Οικονομίας. Είναι όμως και θέμα τύχης», συμπλήρωσε ο Αντώνης Σαμαράς.

«Έλα να ακούσεις τι σου ρίχνει ο Ανδρέας»

Αναφορικά με τη σχέση του με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμαράς ανέφερε ότι τον γνώριζε καθώς όταν σπούδαζε στην Αμερική, ήταν συγκάτοικος με τον Γιώργο Παπανδρέου, τον οποίο «ερχόταν πολλές φορές να δει». Στη συνέχεια όμως, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε μια ιστορία που σύμφωνα με τον ίδιο, «φωτογραφίζει το πρόβλημα που είχα μαζί του». Ηταν την περίοδο που «υπογράψαμε τις βάσεις με τους Αμερικανούς, χωρίς καμία φασαρία στους δρόμους. Ο Μητσοτάκης μου είπε να ενημερώσω και τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Χαρίλαο Φλωράκη». Εκείνη την περίοδο ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε μόλις βγει από μια εγχείρηση. Οταν ο Σαμαράς πήγε να τον συναντήσει, ο Παπανδρέου του είπε: «Θέλω να μου διαβάσεις όλα τα άρθρα». Τότε, σύμφωνα με τον κ. Σαμαρά, «σε κάθε άρθρο που του έλεγα συμφωνούσε. Τσιμπιόμουν ότι συμφωνεί σε όλα».

Στη συνέχεια όμως, όταν τελείωσε η συνάντηση, «βγήκα, είπα στους δημοσιογράφους ότι είχα ενημερώσει τον πρόεδρο και πήγα στο υπουργείο Εξωτερικών που ήταν απέναντι, όπου με περίμενε ο φίλος μου, συγχωρεμένος Μανώλης Καραμίζας, με ένα τρανζιστοράκι στο αυτί. Μου λέει: “Ελα να ακούσεις τι σου ρίχνει ο Αντρέας”. Δεν είχαν περάσει πέντε λεπτά».

Ο Ανδρέας Παπανδρέου σύμφωνα με τον ίδιο, είχε «την ευκολία της προσαρμογής σε αυτό που πολιτικά του ήταν χρήσιμο. Εγώ έχω μια αντιπάθεια για την έννοια του να μην είναι ευθεία η γραμμή και να είναι τεθλασμένη».

«Με τίμησε ο Μητσοτάκης»

Σχετικά με τη σχέση του με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο Αντώνης Σαμαράς ανέφερε ότι όταν έφυγε ο Ευάγγελος Αβέρωφ από τη Νέα Δημοκρατία, τόσο ο ίδιος όσο και πάρα πολλοί βουλευτές κυρίως νεαρής ηλικίας, «πιστέψαμε ότι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί πολιτικά ο Παπανδρέου, είναι ο νέος αρχηγός, να είναι εξίσου σκληρός και να μη νοιαστεί για το πολιτικό κόστος». Τότε οι βασικοί υποψήφιοι για να λάβουν το εσωκομματικό χρίσμα ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και «όλη η μεγάλη ομάδα που ήμασταν γύρω από τον Αβέρωφ, τον πιέσαμε –άλλωστε το ήθελε και ο ίδιος– και στηρίξαμε τον Μητσοτάκη».

Αφότου ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εκλέχθηκε πρωθυπουργός, «είναι δεδομένο ότι με τίμησε και έγινα πολύ μικρός, το 1989, υπουργός Οικονομικών και μετά υπουργός Εξωτερικών. Δεν είχε ποτέ κάποιο πρόβλημα μαζί μου ή κάποια διαφωνία».

Η ρήξη ήρθε αργότερα σύμφωνα με τον κ. Σαμαρά, όταν στο ζήτημα των Σκοπίων «πέρασε το θέμα από το υπουργικό συμβούλιο και μάλιστα με εισηγητές τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Θανάση Κανελλόπουλο. Ενώ έγινε δεκτή στις Βρυξέλλες από τους 12 τότε υπουργούς Εξωτερικών της Ε.Ε. η δική μου θέση, ο Μητσοτάκης ξαφνικά ήταν τελείως εναντίον. Εγώ αυτό δεν μπορούσα να το δεχθώ και έγινε η ρήξη. Αυτή είναι η αποτύπωση της αλήθειας».

«Μεγάλες πιέσεις από την Μέρκελ»

Για την Άνγκελα Μέρκελ και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ως πρωθυπουργός, ο Αντώνης Σαμαράς είπε:

«Υπήρχαν μέσα σε αυτή την περίοδο που έζησα μεγάλες πιέσεις. Αντίστοιχη μεγάλη πίεση γνώρισα το 2012, όταν πήγα, ως πρωθυπουργός, στη Μέρκελ. Με τράβηξε στο γραφείο της, μου έδειξε μια σειρά από διαφάνειες με οικονομικά στοιχεία της χώρας και μου λέει ότι “είναι πάρα πολύ δύσκολο για την Ελλάδα να τα βγάλει πέρα”. Νωρίτερα τα έζησε ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Μου είπε ότι “έχω να σας προτείνω ότι θα μπορούσαμε να σας δώσουμε για ένα διάστημα τα αναγκαία για να ζήσει η χώρα, αλλά θα πρέπει να βγείτε από την Ευρωζώνη”. Τη σταμάτησα ευθέως και της είπα ότι “δεν θέλω να ακούσω αυτή την κουβέντα. Εμείς θα μείνουμε και θα κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε”. Μου λέει ότι “θα είναι πάρα πολύ δύσκολο”. Της είπα “το γνωρίζω”. Εκείνη την ώρα μπαίνει μπροστά σου ένα μεγάλο “πρέπει”. Γιατί εκπροσωπείς την Ελλάδα και τον λαό σου».

Ο πρώην πρωθυπουργός άσκησε νέα σκληρή κριτική κατά των Βρυξελλών:

«Πέραν ενός κατασκευαστικού αντιδυτικισμού που έχει ο Έλληνας, ήρθαν τώρα οι Βρυξέλλες, που είναι κράτος εν κράτει αγνώστων γραφειοκρατών. Δίνουν την αίσθηση ότι η εξουσία τους δεν ελέγχεται από κανέναν, που απέχει από τα εθνικά θέλω. Για τη γεωργία τόσα χρόνια δεν είχαν κάνει τίποτα. Έπρεπε να ακουστεί αυτός ο θόρυβος των τρακτέρ για να υπάρχει αυτό το ξύπνημα στην Ευρώπη; Δεν είχαν μέχρι τότε πάρει χαμπάρι;».