Προχωρά το έργο για ψηφιακούς πύργους ελέγχου στα αεροδρόμια της Fraport

H Διεύθυνση Υποδομών Αεροδρομίων (Δ.Υ.Α. – Δ15) που ανήκει στη Γενική Διεύθυνση Συγκοινωνιακών Υποδομών/Γενική Γραμματεία Υποδομών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών,  ορίστηκε ως υπεύθυνη υπηρεσία για τη διαχείριση των θεμάτων εφαρμογής των Συμβάσεων Παραχώρησης για την αναβάθμιση, συντήρηση, διαχείριση και λειτουργία των περιφερειακών αεροδρομίων που διαχειρίζεται η γερμανική Fraport.

Τί σημαίνει αυτό; Οτι η παραπάνω διεύθυνση είναι υπεύθυνη για την προετοιμασία και την υποβολή προς ένταξη και χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας των έργων που αφορούν στη δημιουργία υποδομής απομακρυσμένων ψηφιακών πύργων (Remote Digital Towers) με σκοπό τον εκσυγχρονισμό των υφισταμένων συστημάτων στους πύργους ελέγχου και την υποβοήθηση των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας σε δώδεκα (12) περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας (CFU-Κέρκυρας, EFLΚεφαλονιάς, ZTH- Ζακύνθου, KGS- Κω, JTR- Σαντορίνης, JSI-Σκιάθου, JMK-Μυκόνου, RHO-Ρόδου, SMI Σάμου, SKG Θεσσαλονίκης, KVA -Καβάλας, MJT- Μυτιλήνης).

Πρόκειται για τα 12 από τα συνολικά 14 περιφερειακά αεροδρόμια που διαχειρίζεται η Fraport Greece με το κόστος να προϋπολογίζεται σε περίπου 77 εκατ. ευρώ.

Ο έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας θα γίνεται μέσω της εικόνας που λαμβάνουν από κάμερες και αισθητήρες στα αεροδρόμια. Οι «ψηφιακοί πύργοι» ελέγχου διασφαλίζουν εκτός από τεχνολογία επαυξημένης πραγματικότητας, την αυτοματοποιημένη ανίχνευση αντικειμένων και άγριας ζωής, καθώς και την ανίχνευση αεροσκαφών σε μεγάλες αποστάσεις.

Η τοποθέτηση απομακρυσμένων πύργων ελέγχου σύμφωνα με την κυβέρνηση θα οδηγήσει στην ελαχιστοποίηση των καθυστερήσεων των πτήσεων θα αυξήσει τον αριθμό των πτήσεων στα αεροδρόμια. Επίσης το δημόσιο θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις βάσει των συμβάσεων παραχώρησης, καθώς οφείλει να παρέχει την απαιτούμενη χωρητικότητα ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας για να εξυπηρετήσει το σύνολο των πτήσεων.

Η εγκατάσταση επιτρέπει στους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας να διαχειρίζονται τις λειτουργίες απογείωσης, προσγείωσης και εδάφους από μια μονάδα Remote Tower Module (RTM) που μπορεί επίσης να βρίσκεται πολλά χιλιόμετρα μακριά από το αεροδρόμιο.

Τέτοιου είδους έργα έχουν υλοποιηθεί Μπρίντιζι της Ιταλίας, στο London City Airport όπως και στα αεροδρόμια της Βουδαπέστης, της Δρέσδης και σε ορισμένους αερολιμένες της Σουηδίας και της Νορβηγίας. Αντίστοιχες υποδομές δρομολογούνται σε αεροδρόμια του Καναδά, της Λίμα του Περού, του Οκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, της Μάλτας, της Ολλανδίας, του Βελγίου, της Γερμανίας, της Γαλλίας και αλλού.

Η εγκατάσταση τέτοιας τεχνολογίας θα φέρει και αρκετά έσοδα στις εταιρείες που θα κάνουν τις εφαρμογές αλλά μπορεί αργότερα να αναλάβουν και συνολικά τη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας όπως έγινε στην Ιταλία από την ENAV, η οποία είναι εισηγμένη σε Χρηματιστήριο αλλά το δημόσιο πλειοψηφικό πακέτομετοχών (53%).