Politico – συνεργάτες του Τραμπ: «Δεν μπλοφάρει για τους δασμούς, οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να είναι έτοιμοι»

O Τραμπ δεν μπλοφάρει για τους δασμούς, οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να είναι έτοιμοι. Πρώην αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ προειδοποιούν την Ευρωπαϊκή Ένωση να περιμένει από τον εκλεγμένο Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να λάβει έγκαιρα μέτρα για να αυξήσει τους δασμούς – και ενδεχομένως να παρακάμψει τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών για να αντιμετωπίσει μεμονωμένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για εμπορικές ανησυχίες, αναφέρει σε εκτενές δημοσίευμα το Politico.

«Ο Πρόεδρος Τραμπ μίλησε επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για αυτήν την ιδέα ενός βασικού δασμού σε όλες τις εισαγωγές από όλους τους εμπορικούς μας εταίρους», είπε η Κέλι Αν Σο, η οποία ήταν αναπληρώτρια βοηθός του προέδρου για διεθνείς οικονομικές υποθέσεις κατά τα τελευταία χρόνια της πρώτης. κυβέρνηση Τραμπ. «Τώρα που είδαμε τα αποτελέσματα των εκλογών με τη συντριπτική νίκη, η ομάδα πιστεύει ότι έχει εντολή» να το επιδιώξει.

Πώς βλέπει ο Τραμπ τη σχέση: Ένας σημαντικός παράγοντας που καθοδηγεί τις ενέργειες του Τραμπ είναι η πεποίθησή του ότι οι ΗΠΑ έχουν πολύ χαμηλότερους δασμολογικούς συντελεστές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους εμπορικούς εταίρους, είπε ο Σο.

«Προσπαθεί να αντιμετωπίσει αυτή την ανισότητα και να κάνει τους δασμολογικούς συντελεστές μας πιο αμοιβαίους», είπε ο Shaw. «Έτσι, όσον αφορά το τι θα ήθελε από την Ευρώπη ή οποιονδήποτε από τους άλλους εμπορικούς μας εταίρους, πιθανώς θα ήταν για αυτούς να μειώσουν τους δασμούς τους επίσης».

«Η επιχειρησιακή μου υπόθεση είναι ότι ο πρόεδρος θα κινηθεί πολύ γρήγορα. Δεν μπορώ να πω αν είναι η πρώτη μέρα ή η 30ή ή η 90ή μέρα, αλλά πιστεύω ότι ο πρόεδρος θέλει να προχωρήσει γρήγορα με αυτές τις πολιτικές», πρόσθεσε ο Σο.

Με την πρώτη ματιά, ωστόσο, δεν υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των δασμών των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, ο μέσος δασμός στις ΗΠΑ ήταν 3,3% το 2023, ακόμη και μετά τους δασμούς που επέβαλε ο Τραμπ κατά την πρώτη του θητεία σε κινεζικά προϊόντα αξίας άνω των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων και χάλυβα και αλουμίνιο αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο μέσος δασμός της ΕΕ , σε σύγκριση, ήταν 5,0 τοις εκατό το 2023.

Ωστόσο, μέσα σε αυτούς τους μέσους όρους είναι τουλάχιστον ένας δασμός της ΕΕ που έχει εκνευρίσει εδώ και καιρό τον Τραμπ – ο δασμός 10% της ΕΕ στα επιβατικά αυτοκίνητα, σε σύγκριση με τον δασμολογικό συντελεστή 2,5% των ΗΠΑ. Ο μέσος γεωργικός δασμός της ΕΕ είναι επίσης 11,3 τοις εκατό, σε σύγκριση με 4,8 τοις εκατό στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Επιπλέον, οι αμερικανικοί αγροτικοί και επιχειρηματικοί όμιλοι διαμαρτύρονται εδώ και καιρό για μια σειρά μη δασμολογικών φραγμών που εμποδίζουν τις πωλήσεις τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πιο πρόσφατη έκθεση του Γραφείου του Εμπορικού Αντιπροσώπου των ΗΠΑ σχετικά με τους φραγμούς στο εξωτερικό εμπόριο περιελάμβανε 30 σελίδες για την ΕΕ, δεύτερη σε έκταση μετά την ενότητα των 44 σελίδων για την Κίνα.

Τέλος, το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την ΕΕ έχει αυξηθεί κατακόρυφα από την πρώτη θητεία του Τραμπ. Αυτήν τη στιγμή βρίσκεται σε καλό δρόμο για να σημειώσει νέο ρεκόρ το 2024 σε περίπου 230 δισεκατομμύρια δολάρια, παρά τη συμφωνία που κατέληξε ο Τραμπ  με τον τότε πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ για να αποκρούσει μια προηγούμενη απειλή δασμών που στόχευε στα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα.

Οι περισσότεροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι το μεγάλο έλλειμμα εμπορίου αγαθών των ΗΠΑ είναι αποτέλεσμα μακροοικονομικών παραγόντων, όπως οι εθνικές δαπάνες και τα ποσοστά αποταμίευσης, και ότι οι εμπορικοί φραγμοί παίζουν λιγότερο ρόλο.

Αλλά ο Τραμπ φαίνεται να πιστεύει ότι οι εμπορικές ανισορροπίες πηγάζουν από πρακτικές εξωτερικού εμπορίου, όπως οι δασμοί και τα πρότυπα προϊόντων, που εμποδίζουν άδικα τις εξαγωγές των ΗΠΑ, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες αφελώς διατηρούν μια από τις πιο ανοιχτές αγορές στον κόσμο.

Μην νομίζετε ότι είναι μπλόφα:  Για να το αντιμετωπίσει, ο Τραμπ απειλεί να επιβάλει διασυνοριακούς δασμούς έως και 20% σε όλες τις εισαγωγές των ΗΠΑ αξίας 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, αγγίζοντας περίπου 575 δισεκατομμύρια δολάρια σε αυτοκίνητα, φαρμακευτικά προϊόντα, μηχανήματα και μακρύς κατάλογος άλλων προϊόντων από την ΕΕ.

Αυτό θα παραβίαζε τις δασμολογικές δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει οι Ηνωμένες Πολιτείες στον ΠΟΕ, αν και ο Τραμπ θα μπορούσε να προσπαθήσει να το δικαιολογήσει για λόγους εθνικής ασφάλειας.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν πρέπει να υποθέτουν ότι οι απειλές για τους δασμούς του Τραμπ είναι «απλώς μια μπλόφα ή ότι δεν πρόκειται να συμβεί», δήλωσε ο Έβερετ Άισενστάτ, ο οποίος ήταν αναπληρωτής βοηθός του προέδρου για διεθνείς οικονομικές υποθέσεις κατά τα πρώτα χρόνια της πρώτης κυβέρνησης Τραμπ. «Ο πρόεδρος ήταν αρκετά συνεπής στο να κάνει αυτό που λέει ότι πρόκειται να κάνει και η ομάδα που χτίζει είναι φτιαγμένη για αυτό».

Επίσης, δεν πρέπει να περιμένουν από το Κογκρέσο να χαλιναγωγήσει τον Τραμπ, παρά τη δυσφορία πολλών Ρεπουμπλικανών με τους δασμούς , εν μέρει επειδή οι νομοθέτες είναι πιο συνηθισμένοι στην ιδέα από ό,τι κατά την πρώτη του θητεία και εν μέρει λόγω του μεγέθους της νίκης του Τραμπ στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές.

«Το γεγονός ότι ο Τραμπ κέρδισε τη λαϊκή ψήφο και κάθε πολιτεία ταλάντευσης ενώ έκανε εκστρατεία για τους δασμούς σημαίνει σίγουρα ότι είναι πιθανότερο να δώσουν σεβασμό στους στόχους της πολιτικής του», δήλωσε ο Eissenstat.

Παρακάμπτοντας τις Βρυξέλλες: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με έδρα τις Βρυξέλλες έχει δικαιοδοσία για το εμπόριο για τα 27 κράτη μέλη της. Ωστόσο, ο Eissenstat είπε ότι αναμένει ο Τραμπ να απευθυνθεί σε μεμονωμένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για να αντιμετωπίσει αυτό που θεωρεί ως άδικες εμπορικές ανισορροπίες.

«Νομίζω ότι θα υπάρξει λιγότερη υποστήριξη για να μιλήσουμε με την ΕΕ ως ΕΕ», είπε.

Ο κορυφαίος εμπορικός σύμβουλος και πρώην εμπορικός εκπρόσωπος του Τραμπ, Ρόμπερτ Λάιτχιζερ, το σημείωσε στο βιβλίο του «No Trade is Free» το 2023, στο οποίο προσδιόρισε τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιρλανδία και την Ιταλία, ιδίως ως προβληματικές χώρες.

Ο Eissenstat είπε ότι αισθάνθηκε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν πίστευαν πλέον ότι η πρώτη θητεία του Τραμπ ήταν μια παρέκκλιση και ότι ο κόσμος θα επέστρεφε όπως ήταν πριν εκλεγεί για πρώτη φορά το 2016. Αυτό, καθώς και ένας συνδυασμός άλλων παραγόντων που κυμαίνονται από εσωτερικές ανησυχίες για την ΕΕ Η ανταγωνιστικότητα στον πόλεμο στην Ουκρανία, μπορεί να κάνει τα κράτη μέλη της ΕΕ πιο πρόθυμα να αντιμετωπίσουν τον Τραμπ μεμονωμένα, είπε.

“Υπάρχουν απλώς πολλά κινούμενα μέρη εδώ που απλά δεν ήταν στη θέση τους όταν αυτό κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας”, είπε ο Eissenstat.

Η άποψη από την Ευρώπη:  Ο Ignacio García Bercero, ο οποίος ήταν το πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Τραμπ, είπε ότι η ΕΕ πρέπει να είναι προετοιμασμένη να αντεπιτεθεί, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τα δικά της οικονομικά συμφέροντα.

«Ας μην είμαστε αφελείς. Ας μην πάμε σε αυτή τη συζήτηση χωρίς να έχουμε ήδη μια επιλογή αντιποίνων. Διότι εάν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις και εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αισθάνονται ότι δεν έχουμε αξιόπιστη επιλογή αντιποίνων, τότε δεν πρόκειται να πάμε πουθενά», είπε σε εκδήλωση του Politico την Τετάρτη.

Εάν ο Τραμπ είναι σοβαρός για την επιβολή δασμού 10 ή 20 τοις εκατό σε όλες τις εισαγωγές από την ΕΕ, οι Βρυξέλλες δεν θα πρέπει να προσπαθήσουν να του ταιριάξουν με δασμούς, υποστήριξε ο Garcia Bercero. Αντίθετα, θα πρέπει να προσπαθήσει να υιοθετήσει μια πιο στρατηγική προσέγγιση για να αποφύγει τη διπλή καταστροφή των χαμένων εξαγωγών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και το αυξημένο κόστος για τις ευρωπαϊκές εταιρείες και τους καταναλωτές.

«Ας υποθέσουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες [επιβάλλουν] 10 τοις εκατό γενικά για όλες τις εισαγωγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό θα ήταν οικονομικά αυτοκτονικό. Υπάρχουν πολλά πράγματα που εξάγουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες και τα οποία χρειάζονται», είπε ο Garcia Bercero, ο οποίος είναι τώρα μη κάτοικος στο think tank Bruegel που εδρεύει στις Βρυξέλλες. «Επομένως, αν θέλουν να αυτοπυροβοληθούν στο πόδι, δεν πρόκειται να πυροβολήσουμε τους εαυτούς μας στο πόδι».

Και πρόσθεσε: «Είμαι βέβαιος ότι θα υπήρχε πολύ μεγαλύτερη πολυπλοκότητα όσον αφορά το να μην χτυπήσουμε πράγματα που πραγματικά χρειαζόμαστε από τις Ηνωμένες Πολιτείες».