Politico: Η Τζόρτζια Μελόνι, η πιο ισχυρή γυναίκα με την μεγαλύτερη επιρροή στην Ευρώπη

Ποιον θα καλούσατε στο τηλέφωνο αν θέλετε να μιλήσετε στην Ευρώπη; Εάν είστε ο Έλον Μασκ — ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου και βασικός σύμβουλος του εκλεγμένου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ — ο αριθμός που θα παίρνατε ανήκει στην Τζόρτζια Μελόνι.

Έτσι ξεκινάει το άρθρο του η ηλεκτρονική έκδοση Politico για την  δημοσκόπηση που φέρνει την σιδηρά κυρία της Ιταλίας, την πρωθυπουργό Τζόρτζια να είναι η πιο ισχυρή γυναίκα στην Ευρώπη και με την μεγαλύτερη επιρροή.

Σε λιγότερο από μια δεκαετία, η ηγέτιδα του δεξιού κόμματος Brothers of Italy έχει μετατραπεί, μετά την απομάκρυνσή της ως υπερεθνικιστική κούκλα όταν εκλέχθηκε πρωθυπουργός της Ιταλίας και καθιερώθηκε στην πολιτική σκηνή της χώρας της, σε προσωπικότητα με την οποία οι Βρυξέλλες, και τώρα η Ουάσιγκτον, μπορούν να συνεργαστούν .

Ακόμη και όταν είχε βρεθεί στο επίκεντρο των επικρίσεων, η Μελόνι – η οποία ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα ως ακτιβίστρια στην  πτέρυγα του νεοφασιστικού Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος και επαίνεσε τον δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι ως « καλό πολιτικό που έκανε ό,τι έκανε για το καλό του Ιταλία » – βρέθηκε στην πρώτη γραμμή ενός κύματος που παρασύρει την ευρωπαϊκή πολιτική προς την ακροδεξιά.

Πράγματι, από την εκλογή της το 2022, η Ιταλίδα πρωθυπουργός έχει εισαγάγει πολιτικές για ζητήματα όπως η μετανάστευση και τα δικαιώματα LGBTQ+ που κάποτε θα προκαλούσαν την καταδίκη από τις Βρυξέλλες. Αντίθετα, η αντίδραση των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κυμάνθηκε από αδιαφορία έως έγκριση, με πολλούς να αποδέχονται τη Μελόνι ως την απολαυστική  εκπρόσωπο του ολοένα και πιο ριζοσπαστικού ζεύγους που ανθίζει και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Η αδυναμία των συμβατικών πολιτικών να αντιμετωπίσουν μια ολοένα και πιο δημοφιλή υπερεθνικιστική αφήγηση και η προθυμία τους να συνεργαστούν με τη Μελόνι στην ευρωπαϊκή σκηνή, επιτρέπουν στην 47χρονη πρωθυπουργό της Ιταλίας — η οποία επιμένει να χρησιμοποιεί την αρσενική μορφή του επίσημου τίτλου της , Il Presidente del Consiglio. — να είναι ένας ισχυρός πολιτικός, ικανός να ασκήσει τεράστια δύναμη σε μια στιγμή που η ήπειρος δεν διαθέτει ισχυρούς κεντρώους ικανούς να την αναλάβουν.

Το άλφα

Η Μελόνι έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο όταν έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας , αλλά λίγοι προέβλεψαν ότι θα διαρκούσε πολύ στην εξουσία. Οι ειδήμονες περίμεναν ότι οι εσωτερικές διαμάχες θα διέλυαν αναπόφευκτα τον κυβερνητικό συνασπισμό των δεξιών κομμάτων της και υπήρχε μικρή όρεξη για αυτήν στις Βρυξέλλες. Μετά από χρόνια που άντεξαν τις ατάκες του Ούγγρου Βίκτορ Όρμπαν, κορυφαία στελέχη της ΕΕ δεν ενθουσιάστηκαν με την άφιξη ενός ηγέτη που είχε κάνει εκστρατεία για τον «Θεό, την πατρίδα και την οικογένεια» και σχημάτισε κυβέρνηση με κόμματα που συμπαθούσαν τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν .

Όμως τα τελευταία δύο χρόνια η Μελόνι εδραίωσε την κυβέρνησή της ως μια από τις πιο σταθερές που έχουν υπάρξει στη μεταπολεμική Ιταλία. Αν και η χώρα έχει ένα εθνικό χρέος που ισοδυναμεί με το 137% του ΑΕΠ της , η οικονομική πρόβλεψη δεν είναι τόσο τρομερή ώστε να τρομάξει τους ξένους επενδυτές που προσελκύονται από το ασυνήθιστα ήρεμο πολιτικό περιβάλλον που η Μελόνι έχει διαμορφώσει.

Η προσεκτικά καλλιεργημένη, χωρίς υπερβολές εμφάνιση της Μελόνι συμβάλλει στην εικόνα της σταθερότητας. Αφού ο Πρόεδρος της περιοχής της Καμπανίας Vincenzo De Luca αναφέρθηκε στην πρωθυπουργό ως « στρόντζα » («σκύλα») σε προεκλογική συγκέντρωση, η πρωθυπουργός εμφανίστηκε σε μια εκδήλωση στην περιοχή του και χαιρέτησε τον πολιτικό της αντιπολίτευσης λέγοντας: «Πρόεδρος Ντε Λούκα, είμαι αυτή η σκύλα, Μελόνι. Τι κάνετε; ”

Το κλιπ της ανταλλαγής χειραψίας μεταξύ ενός εμφανώς αγχωμένου Ντε Λούκα και της ψυχρής Μελόνι, που έγινε γρήγορα viral στην Ιταλία, ενίσχυσε την εικόνα της πρωθυπουργού ως ευθύγραμμου «άλφα» που, παρά το γεγονός ότι είναι σωματικά υποτιμητικός, καθώς εξακολουθεί να καταφέρνει να ανεβαίνει πάνω από τους αντιπάλους της. Είναι σαφές ότι η εμφάνιση της κυριαρχίας δεν είναι απλώς επιφανειακή. Κανένα μέλος του συνασπισμού της δεν τολμά να κάνει μια εσωτερική αμφισβήτηση στην εξουσία της και η απελπιστικά διαλυμένη αντιπολίτευση παραδέχεται ανοιχτά ότι δεν μπορεί να τη νικήσει.

Η σταθερότητα της ιταλικής κυβέρνησης ήταν τόσο εκπληκτική για τους παρατηρητές εκτός της χώρας που πολλοί απέτυχαν να παρατηρήσουν τη δημοκρατική οπισθοδρόμηση —ιδίως όσον αφορά την ελευθερία του λόγου— που σημειώθηκε από τότε που ανέλαβε η Μελόνι.

Η πρωθυπουργός χρησιμοποιεί τακτικά τα δικαστήρια για να προσπαθήσει να φιμώσει τους επικριτές, καταθέτοντας αγωγές συκοφαντικής δυσφήμισης εναντίον προσωπικοτήτων από τον τραγουδιστή της ροκ σταρ των Placebo, Brian Molko – που την αποκάλεσε «φασίστα» κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας το 2023 – μέχρι μια δασκάλα που την ανέφερε ως «νέο ναζί» κατά τη διάρκεια συζήτησης στην τάξη. Έχει επίσης καταδιώξει εφημερίδες και δημοσιογράφους του κρατικού τηλεοπτικού σταθμού της Ιταλίας, οι οποίοι νωρίτερα φέτος έκαναν απεργία για να διαμαρτυρηθούν για τη λογοκρισία της κυβέρνησης.

Επιπλέον, η Μελόνι έχει βάλει στο στόχαστρο τους Ιταλούς δικαστές που έχουν αποφανθεί για παράνομες αποφάσεις της κυβέρνησής της και ανάρτησε διαμαρτυρίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατηγορώντας τους ότι συνωμοτούσαν εναντίον της. Στη συνέχεια, αρκετοί νομικοί δέχθηκαν απειλές και χρειάστηκαν αστυνομική προστασία. Το Συμβούλιο της Ευρώπης, ένα κορυφαίο όργανο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, προειδοποίησε πρόσφατα ότι «η υπερβολική κριτική των μεμονωμένων δικαστών… θέτει σε κίνδυνο την ανεξαρτησία τους».

Η Μελόνι χρησιμοποίησε επίσης τη δύναμή της για να στοχεύσει μειονοτικές ομάδες όπως η LGBTQ+ κοινότητα, την οποία η πρωθυπουργός χλευάζει ως «λόμπι» που προσπαθεί ύπουλα να επιβάλει την «ιδεολογία του φύλου» στη χώρα της. Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η κυβέρνησή της απαγόρευσε στους δημάρχους να εκδίδουν πιστοποιητικά γέννησης σε παιδιά που γεννήθηκαν από παρένθετες μητέρες ή σε ζευγάρια λεσβιών που έκαναν τεχνητή γονιμοποίηση. Τον Οκτώβριο, ο συνασπισμός της ψήφισε νόμο που τιμωρεί τα άτομα που κάνουν μωρό μέσω παρένθετης μητρότητας, οπουδήποτε στον κόσμο, με μέγιστη ποινή φυλάκισης δύο ετών και πρόστιμα έως 1 εκατομμύριο ευρώ.

Τα δεδομένα που συλλέγονται από την Arcigay, τη μεγαλύτερη μη κυβερνητική οργάνωση LGBTQ+ της Ιταλίας, διαπιστώνουν μια αξιοσημείωτη αύξηση των εγκλημάτων μίσους κατά των LGBTQ+ από τότε που η Meloni ανέλαβε την εξουσία. Οι πολιτικές της πρωθυπουργού κατά της κοινότητας και η άρνησή της να απορρίψει εχθρικά σχόλια που έγιναν από μέλη του κόμματός της – όπως ο Πρόεδρος της Γερουσίας Ignazio La Russa, ο οποίος είπε ότι θα λυπόταν που θα είχε έναν ομοφυλόφιλο γιο ή τον γερουσιαστή Lucio Malan, ο οποίος μοιράστηκε μια κοινωνική ανάρτηση μέσων ενημέρωσης που εξισώνει τους ομοφυλόφιλους άντρες με «παιδεραστές» — είχε ως αποτέλεσμα η Ιταλία να βρίσκεται στην 22η από τις 27 χώρες της ΕΕ . Η ετήσια κατάταξη της ILGA-Europe για τον σεβασμό των δικαιωμάτων των LGBTQ+ ατόμων.

Πρόθυμοι συνεργάτες

Αντί να αποδοκιμάζουν τη διάβρωση των πολιτικών ελευθεριών που συμβαίνει στην Ιταλία της Μελόνι, οι ηγέτες της ΕΕ το έχουν παραμερίσει ως εσωτερικό ζήτημα. Η προθυμία να κοιτάξει από την άλλη πλευρά έχει μια απλή εξήγηση: Την ίδια στιγμή που η δεξιά πολιτικός έχει εδραιώσει την κυριαρχία της στο εσωτερικό, έχει επίσης εργαστεί σκληρά για να πείσει τους κορυφαίους ηγέτες του μπλοκ ότι είναι ένας έμπιστος συνεργάτης που θα τους στηρίξει στο βασικά ζητήματα που τους ενδιαφέρουν.

Από τότε που ανέβηκε στην εξουσία, η Μελόνι έκανε ένα εντυπωσιακό ιδεολογικό άλμα σε τεντωμένο σχοινί. Ακόμη και ενώ υπηρετεί ως πρόεδρος του ευρωσκεπτικιστικού Κόμματος των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών – μια πανευρωπαϊκή ομάδα ομπρέλα που περιλαμβάνει το εθνικιστικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη της Πολωνίας και τους ακροδεξιούς Σουηδούς Δημοκράτες – η πρωθυπουργός της Ιταλίας έχει διατηρήσει τη δική της αντιευρωπαϊκή ρητορική, αποφεύγοντας τις συγκρούσεις με τις Βρυξέλλες.

Και ενώ μόλις το 2018 η Μελόνι γιόρτασε την επανεκλογή του Πούτιν ως εκπροσωπώντας «την αδιαμφισβήτητη βούληση του ρωσικού λαού», από την ανάληψη των καθηκόντων της, αντ’ αυτού μπέρδεψε τους επικριτές της αναδεικνύοντας ως μία από τους πιο σκληρούς υποστηρικτές της Ουκρανίας. Η εικόνα της ως παίκτη της ομάδας εξασφαλίστηκε τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν χρησιμοποίησε την επιρροή της για να πείσει τον Ούγγρο Orbán να εγκρίνει ένα κρίσιμο πακέτο βοήθειας 50 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ουκρανία, κερδίζοντας επαίνους από κορυφαίους αξιωματούχους.

Η άνοδος της Μελόνι συνέπεσε με τον υπολογισμό της μεταναστευτικής κρίσης σε όλο το μπλοκ και η πολιτικός χρησιμοποίησε επιμελώς την εύγευστη εικόνα της για να στρέψει την ΕΕ προς την προσέγγιση που προτιμά για την αντιμετώπιση του ζητήματος. Μια έρευνα σε 6.000 πολίτες της ΕΕ ενόψει των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον περασμένο Ιούνιο κατέταξε τη «μετανάστευση και τους αιτούντες άσυλο» ως τη δεύτερη πιο σημαντική ανησυχία για αυτούς και τα ακροδεξιά κόμματα που ζητούσαν περιορισμούς σημείωσαν σημαντικά κέρδη σε ολόκληρο το μπλοκ.

Σε συνεργασία με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η Meloni επέβλεψε τη σύναψη συμφωνιών ορόσημων με την Τυνησία , τη Μαυριτανία και την Αίγυπτο που διοχετεύουν δισεκατομμύρια ευρώ σε κατασταλτικά καθεστώτα που κρατούν τους μετανάστες μακριά από την Ευρώπη αναχαιτίζοντας τις βάρκες τους, κλειδώνοντάς τους σε φυλακές ή ρίχνοντας τους. στην έρημο.

Πιο πρόσφατα, ξεκίνησε ένα τολμηρό σχέδιο για την εξωτερική ανάθεση της κράτησης μεταναστών χωρίς έγγραφα στην Αλβανία. Ιταλοί δικαστές έκριναν συστηματικά ότι το πρόγραμμα είναι παράνομο και διέταξαν την επιστροφή των αιτούντων άσυλο που απελάθηκαν στη βαλκανική χώρα, μετατρέποντας ουσιαστικά τον Μελόνι σε διευθυντή μιας ακριβής, χρηματοδοτούμενης από την κυβέρνηση γραμμής κρουαζιέρας που μεταφέρει μετανάστες πέρα ​​δώθε στην Αδριατική. Τον Νοέμβριο, ο πρωθυπουργός φάνηκε να παραδέχεται την ήττα του, αναπολώντας τους δεκάδες Ιταλούς αστυνομικούς και κοινωνικούς λειτουργούς που είχαν αποσπαστεί στα άδεια κέντρα κράτησης.

Ούτε η φαινομενική αποτυχία του σχεδίου , ούτε το γεγονός ότι οι ιδέες του Ιταλού πρωθυπουργού δεν είναι απαραίτητα καινούριες , εμπόδισαν τους ηγέτες της Ευρώπης από το να κοιτάξουν με θαυμασμό το «μοντέλο Μελόνι». Κεντροαριστεροί ηγέτες όπως ο Γερμανός Όλαφ Σολτς έχουν παπαγαλίσει τις δηλώσεις της Ιταλού πρωθυπουργού υπέρ των «επιστροφών». Ο Κιρ Στράμερ του Ηνωμένου Βασιλείου έκανε ακόμη και ένα προσκύνημα στη Ρώμη για να μάθει περισσότερα για το πρόγραμμα, επαινώντας την « αξιοσημείωτη πρόοδο » των σκληροπυρηνικών στη μείωση της παράτυπης μετανάστευσης.

Οι αρχηγοί κυβερνήσεων της ΕΕ τηλεγράφησαν το ενδιαφέρον τους για την προσέγγιση του Μελόνι στη συνάντησή τους τον περασμένο Οκτώβριο, όπου συμφώνησαν ότι «θα πρέπει να εξεταστούν νέοι τρόποι πρόληψης και αντιμετώπισης της παράτυπης μετανάστευσης». Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πήρε αυτό το μήνυμα κατά βάθος και τώρα σχεδιάζει να παρουσιάσει ένα σχέδιο οδηγίας για τις «επιστροφές» μεταναστών και προσφύγων το συντομότερο τον Φεβρουάριο.

Οι πολιτικοί άνεμοι γεμίζουν τα πανιά της Μελόνη. Με τους παραδοσιακούς παίκτες ισχύος στο Παρίσι και το Βερολίνο ουσιαστικά εκτός πολιτικής επιρροής, η Ιταλίδα πρωθυπουργός επωφελείται από ένα κενό εξουσίας που της αφήνει περιθώριο να προωθήσει τις πολιτικές της. Σε μια στιγμή αδυναμίας για τους συμβατικούς ηγέτες της ΕΕ, έχει ουσιαστικά τοποθετηθεί ως γέφυρα μεταξύ μιας ακροδεξιάς της οποίας η παρουσία στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αυξάνεται σταθερά και των φιλελεύθερων δημοκρατικών ηγετών που τη βλέπουν ως αποδεκτό εκπρόσωπο ενός κινήματος που δεν το βλέπουν ως εντελώς ακατανόητο…

Η περίπλοκη σχέση της Μελόνι με τη φον ντερ Λάιεν υπογραμμίζει τη δύναμη που κατέχει αυτή τη στιγμή. Ο πρόεδρος της Κομισιόν πέρασε μήνες φλερτάροντας τη δεξιά ηγέτη σε μια προσπάθεια να την κάνει να στηρίξει την επανεκλογή της στην κορυφαία θέση τον περασμένο Ιούνιο. Αν και η Ιταλίδα πρωθυπουργός απείχε ιδιαιτέρως όταν διεξήχθη η βασική ψηφοφορία, η φον ντερ Λάιεν συνέχισε ωστόσο να σκύβει προς τα πίσω για να παραμείνει στην καλή της πλευρά.

Αυτό το καλοκαίρι, αξιωματούχοι της Επιτροπής είπαν στο POLITICO ότι, σε μια προσπάθεια να προστατεύσει τη Μελόνι, η φον ντερ Λάιεν καθυστέρησε τη δημοσίευση της έκθεσης της ΕΕ για το κράτος δικαίου επειδή σημείωσε τις «αρνητικές τάσεις» στην ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στην Ιταλία. Τον Σεπτέμβριο, η φον ντερ Λάιεν προχώρησε ακόμη περισσότερο για να εξυπηρετήσει τον πρωθυπουργό καθιστώντας τον υποψήφιο της Ιταλίας για την επόμενη Επιτροπή, τον Ραφαέλε Φίτο , έναν από τους έξι εκτελεστικούς αντιπροέδρους του κολεγίου και παραδίδοντάς του το σημαντικό χαρτοφυλάκιο συνοχής.

Υπάρχουν εκείνοι στις Βρυξέλλες που απορρίπτουν τις ανησυχίες για τη Μελόνι υποστηρίζοντας ότι, σε περίπτωση που αποτελούσε ποτέ απειλή για την ΕΕ, άλλοι ηγέτες θα μπορούσαν να κινηθούν για να την απομονώσουν όπως έκαναν με τον Ουγγρικό Όρμπαν .

«Το πρόβλημα είναι ότι η Μελόνι δεν είναι ένας νέος Όρμπαν, αλλά μάλλον Όρμπαν με στεροειδή», εξήγησε ο ερευνητής του πολιτικού εξτρεμισμού Pietro Castelli Gattinara, συνεργάτης Marie Sklodowska-Curie στο Sciences Po’s Center for European Studies and Comparative Politics. «Εκπροσωπεί μια μεγαλύτερη, πλουσιότερη χώρα που είναι ιδρυτικό μέλος της ΕΕ και έχει τεράστια διαπραγματευτική δύναμη».

Τα ξαδέρφια μας Αμερικανοί

Η επανεκλογή του Τραμπ θα δώσει στη Μελόνι ακόμα μεγαλύτερη δυναμική.

Σίγουρα, η πρωθυπουργός της Ιταλίας δεν είναι «συνομιλητής του Τραμπ». Το κόμμα της «Αδελφοί της Ιταλίας» έχει εργαστεί για τη δημιουργία βαθιών δεσμών με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και η ίδια η Μελόνι προσκλήθηκε να μιλήσει στο πλήθος στο CPAC , την ετήσια σύνοδο κορυφής των υπερσυντηρητικών των ΗΠΑ, το 2022. Αλλά δεν απολαμβάνει τόσο έντονη σχέση μαζί του όσο ο Ούγγρος Όρμπαν, ο οποίος έχει επισκεφτεί τον Τραμπ στην κατοικία του Mar-a-Lago στη Φλόριντα σε πολλές περιπτώσεις.

Πράγματι, ο πρώην επικεφαλής στρατηγικής του Τραμπ, Στιβ Μπάνον, υποστήριξε πρόσφατα ότι οι προσπάθειες της Μελόνι να εξευμενιστεί με τους κεντρώους στις Βρυξέλλες είχαν αποτρέψει την προσπάθειά της να είναι σχετική με την επερχόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ. «Δεν χρειαζόμαστε βοήθεια από κανέναν στην Ευρώπη», είπε, προσθέτοντας ότι αν το κίνημα MAGA χρειαζόταν ποτέ έναν συνομιλητή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, θα απευθυνόταν σε άλλους.

«Η Λεπέν, ο Φάρατζ και ο Ορμπάν είναι μαζί μας», είπε ο Μπάνον. Η Μελόνι, υπογράμμισε, θα αντιμετωπιζόταν στα σοβαρά μόνο από τους σκληροπυρηνικούς «Πρώτα η Αμερική» του Τραμπ όταν επέστρεφε δημόσια στη σκληροπυρηνική υπερεθνικιστική περσόνα που είχε «όταν οι Αδελφοί της Ιταλίας κάλυπταν το 3%.

Ωστόσο, ενώ η πρωθυπουργός της Ιταλίας μπορεί μετά βίας να βρίσκεται στο ραντάρ του Τραμπ, φαινομενικά λατρεύεται από τον δισεκατομμυριούχο Μασκ, οπαδό των μεταναστευτικών πολιτικών της που επευφημούσε τον πόλεμο της ενάντια στο δικαστικό σώμα και της απένειμε πρόσφατα το βραβείο Global Citizen του Atlantic Council στη Νέα Υόρκη. Λίγο μετά τις εκλογές, ο Ιταλός πολιτικός περιέγραψε τον διευθύνοντα σύμβουλο της Tesla ως «προστιθέμενη αξία» στο τρέχον πολιτικό τοπίο και έναν πιθανό «συνομιλητή» με την κυβέρνηση Τραμπ.

Κανείς δεν πιστεύει σοβαρά ότι ο σύνδεσμος της Μελόνι με τον Μασκ θα της επιτρέψει να πείσει τον Τραμπ να συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία ή να μην επιβάλει υποσχόμενους γενικούς δασμούς σε προϊόντα της ΕΕ . Ο εκλεγμένος πρόεδρος έχει δείξει σταθερά ότι ακολουθεί τη δική του ατζέντα και η τάση του να έρχεται σε ρήξη με τους στενούς του συμβούλους σημαίνει ότι ούτε ο Διευθύνων Σύμβουλος της SpaceX δεν είναι σίγουρο ότι θα έχει το αυτί του για πολύ.

Αλλά το ανάστημα της Μελόνι στην Ευρώπη επωφελείται από την αντίληψη ότι είναι μέρος ενός νικηφόρου πολιτικού φαινομένου, ενός παγκόσμιου κινήματος υπερεθνικιστών λαϊκιστών. Και η επιτυχία της στην ομαλοποίηση της παρουσίας της στην κορυφή της δομής εξουσίας του μπλοκ χρησιμεύει ως οδικός χάρτης για πρόσωπα όπως η Γαλλίδα ακροδεξιά ηγέτης Μαρίν Λεπέν.

Μέχρι στιγμής, η Μελόνι έχει χρησιμοποιήσει την πολιτική της ταλάντευση κυρίως στην Ιταλία. Το ερώτημα τώρα είναι αν θα αρχίσει να… λυγίζει τους μυς της διεθνώς και αν —με έναν νέο άνεμο που πνέει πέρα ​​από τον Ατλαντικό — θα συνεχίσει να παίζει καλά με θεσμούς όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ή αν, όπως προτείνει ο Bannon, θα να επιστρέψει στις δεξιές της ρίζες και να αμφισβητήσει το status quo.