Politico – 2 χρόνια πόλεμος στην Ουκρανία: Γιατί η Δύση δεν συνέτριψε την οικονομία της Ρωσίας

Η Ρωσία αντιμετώπισε ένα ιστορικό πλήγμα κυρώσεων από την Ουάσιγκτον, τις Βρυξέλλες και όχι μόνο από τότε που ξεκίνησε την πλήρη εισβολή της στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022. Οι τιμωρίες, κυρίως οικονομικές κυρώσεις, σχεδιάστηκαν σε μεγάλο βαθμό για να στραγγίσουν τα ταμεία της Ρωσίας. αγωνίζεται να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο του. Και έχει υποσχεθεί περισσότερο πόνο καθώς τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ αποκάλυψαν νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας αυτή την εβδομάδα, ορισμένες από τις οποίες συνδέονται με τον θάνατο του φυλακισμένου ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι, αναφέρει σε εκτενές δημοσίευμα το Politico.

Ωστόσο, δύο χρόνια μετά, η οικονομία της Ρωσίας έχει ανακάμψει . Τα εργοστάσιά της βουίζουν, οι πωλήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου της είναι σχετικά υψηλές και οι άνθρωποι της εργάζονται σε ένα μετασκευασμένο σύστημα για να είναι όλα για τον πόλεμο. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, εν τω μεταξύ, εμφανίζεται σταθερά επικεφαλής του Κρεμλίνου, παρά τις ελπίδες ότι η ελίτ της Ρωσίας θα στραφεί εναντίον του καθώς η οικονομική πίεση αυξανόταν.

Γιατί τα διεθνή πέναλτι δεν έριξαν τη Ρωσία από την Ουκρανία; Η απάντηση συχνά οφείλεται σε δύο παράγοντες: την πολιτική βούληση και την τεχνική ικανότητα.

Απαιτούνται νομικοί, οικονομικοί και ακόμη και στρατιωτικοί πόροι για την επιβολή των διαφόρων τιμωριών – είτε πρόκειται για την απόκρουση αγωγών από Ρώσους πολίτες των οποίων τα χρήματα έχουν παγώσει είτε για τη στελέχωση επιθεωρητών σε εμπορικά λιμάνια. Αλλά οι χώρες που επιδιώκουν την εκστρατεία δεν έχουν πάντα την ίδια εστίαση, τα οικονομικά ή τους ίδιους κανόνες, με αποτέλεσμα η επιβολή να είναι ασαφής μεταξύ των συμμάχων.

Η πολιτική περιπλέκει ακόμη περισσότερο την εξίσωση: Είναι δύσκολο για μια κυβέρνηση να πιέσει μια άλλη να σταματήσει να αγοράζει ρωσικά προϊόντα εάν χρειάζεται τη συνεργασία αυτής της χώρας σε άλλα μέτωπα. Η Ουάσιγκτον δεν θέλει να οπλίσει δυνατά έναν πιθανό εταίρο ενάντια στην Κίνα όπως η Ινδία. Οι Βρυξέλλες δεν θέλουν να αποξενώσουν την Τουρκία στη Μέση Ανατολή.

«Οι κυρώσεις και τα άλλα οικονομικά μέτρα από μόνα τους δεν πρόκειται να κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο», είπε ο Κιμ Ντόνοβαν, αναλυτής της οικονομικής πολιτιστικής τέχνη της δεξαμενής σκέψης του Ατλαντικού Συμβουλίου στην Ουάσιγκτον. «Πρέπει να διαχειριστούμε τις προσδοκίες μας για το τι μπορούν να επιτύχουν αυτά τα εργαλεία βραχυπρόθεσμα».

Τα όρια της εκστρατείας βαριάς λόγω κυρώσεων θέτουν επίσης υπό αμφισβήτηση το μεγαλύτερο σχέδιο της Δύσης να περιορίσει τη Ρωσία με μη στρατιωτικά μέσα.

Αλλά οι αρχιτέκτονες της προσπάθειας συμβουλεύουν την υπομονή, σημειώνοντας ότι η ρωσική οικονομία έχει υποστεί σοβαρή ζημιά και υποστηρίζοντας ότι αυτό που κάνει το Κρεμλίνο για να τη συντηρήσει δεν θα λειτουργήσει μακροπρόθεσμα. Ο αντίκτυπος ορισμένων στοιχείων της εκστρατείας πίεσης, όπως οι έλεγχοι των εξαγωγών, μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να μετρηθεί πλήρως, προσθέτουν.

Ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν επεσήμανε ότι, μεταξύ άλλων, η Ρωσία διατρέχει τα ρευστά αποθέματά της και ωθεί τα περιουσιακά της στοιχεία προς μια πολεμική οικονομία με τρόπους που θα βλάψουν την κοινωνική της σταθερότητα.

«Έχουν ένα είδος ρολογιού για πόσο καιρό μπορούν να διατηρήσουν τη στρατηγική», είπε ο ανώτερος αξιωματούχος, στον οποίο δόθηκε ανωνυμία για να συζητήσει ένα ευαίσθητο θέμα. «Και λοιπόν ο στόχος μας είναι να προσπαθήσουμε να το κάνουμε πιο δύσκολο και να επιταχύνουμε τον ρυθμό με τον οποίο κινούνται σε ένα μέρος όπου αυτό γίνεται απλώς μη βιώσιμο».

Η εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου Αντριέν Γουάτσον επέμεινε ότι τέτοια μέτρα είχαν «σημαντικό αντίκτυπο, υπονομεύοντας την ικανότητα της Ρωσίας να χρηματοδοτήσει και να πολεμήσει τον άδικο πόλεμό της».

«Δεσμευόμαστε να λογοδοτήσουμε τη Ρωσία για τον βάναυσο και παράνομο πόλεμό της στην Ουκρανία και σε συντονισμό με τους εταίρους μας έχουμε θέσει σε εφαρμογή το μεγαλύτερο σύνολο κυρώσεων και ελέγχων εξαγωγών που έχουν επιβληθεί ποτέ σε μια μεγάλη οικονομία», είπε ο Watson.

Ακόμη και όταν υπερασπίστηκαν τον αντίκτυπο των κυρώσεων, άλλοι κορυφαίοι αξιωματούχοι αναγνώρισαν τους περιορισμούς των οικονομικών κυρώσεων.

«Οι κυρώσεις από μόνες τους δεν αρκούν για να οδηγήσουν την Ουκρανία στη νίκη», είπε στους δημοσιογράφους την Πέμπτη ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Wally Adeyemo, προτού ανακοινωθούν οι νέες κυρώσεις, προσθέτοντας ότι ο «μόνος τρόπος» ο ουκρανικός λαός θα είναι επιτυχής «είναι εάν η Βουλή και το Κογκρέσο τις παράσχει. με τους οικονομικούς πόρους, αλλά και τον εξοπλισμό που χρειάζονται για να συνεχίσουν να αμύνονται».

Εν τω μεταξύ, ο καθένας μπορεί να μαντέψει πότε θα σταματήσει να λειτουργεί η ρωσική οικονομική μηχανή, και υπάρχει ένα ερώτημα σχετικά με το εάν τώρα έχει κίνητρα για να συνεχιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Άνισες κυρώσεις

Ίσως το πιο κρίσιμο εργαλείο που έχουν χρησιμοποιήσει οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους εναντίον της Ρωσίας είναι οι παραδοσιακές οικονομικές κυρώσεις.

Αυτές οι κυρώσεις στοχεύουν γενικά άτομα, εταιρείες και κρατικούς φορείς. Μπορούν επίσης να χτυπήσουν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένης της κεντρικής τράπεζας μιας χώρας που στεγάζει πολλά από τα εθνικά της περιουσιακά στοιχεία. Εάν, ας πούμε, η Χώρα Χ επιβάλει οικονομικές κυρώσεις σε έναν Ρώσο ολιγάρχη, αυτό συνήθως σημαίνει ότι οι πολίτες της Χώρας Χ δεν μπορούν να συναλλάσσονται με αυτόν τον ολιγάρχη και ότι τα περιουσιακά στοιχεία του ολιγάρχη στη Χώρα Χ έχουν παγώσει.

Οι ΗΠΑ έχουν μακρά ιστορία στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων σε υπερπόντιες οντότητες και επειδή τόσοι πολλοί άνθρωποι και εταιρείες δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά χρησιμοποιώντας το δολάριο ΗΠΑ, η εμβέλεια της Ουάσιγκτον είναι μεγάλη. Οι παραβάτες ενδέχεται να αντιμετωπίσουν ποινικές διώξεις, βαριά πρόστιμα και δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία.

Αλλά οι ΗΠΑ έχουν επίσης θεσπίσει νομοθεσία, πόρους και κυβερνητικούς φορείς, όπως το Γραφείο Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων του Υπουργείου Οικονομικών, που είναι αφιερωμένα στον εντοπισμό των παραβατών των κυρώσεων. Άλλες χώρες έχουν λιγότερο ισχυρά συστήματα και είναι πιο πιθανό να αφήσουν τους παραβάτες να ξεφύγουν.

«Προσωπικά, δεν ξέρω πόσο καλές είναι οι ιταλικές αρχές στην επιβολή των κυρώσεων. Νομίζω ότι οι ιταλικές τράπεζες φοβούνται περισσότερο τον OFAC και το Υπουργείο Δικαιοσύνης στις ΗΠΑ παρά τις δικές τους ρυθμιστικές αρχές», δήλωσε ο Edward Fishman, πρώην ανώτερος αξιωματούχος στο State Department που βρίσκεται τώρα στο Κέντρο Παγκόσμιας Ενεργειακής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Columbia.

Για να αποτρέψει λύσεις, η Ουάσιγκτον στρέφεται όλο και περισσότερο σε «δευτερεύουσες κυρώσεις». Αυτό επιτρέπει στις ΗΠΑ να τιμωρούν οντότητες που εδρεύουν στο εξωτερικό για συναλλαγές με ρωσικές οντότητες που έχουν υποστεί κυρώσεις.

Τον Δεκέμβριο, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν εξέδωσε εκτελεστικό διάταγμα που, μεταξύ άλλων, θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα οι ξένες τράπεζες να χάσουν την πρόσβαση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ εάν συναλλάσσονται με το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα της Ρωσίας. Το Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε την Παρασκευή πρόσθετες κυρώσεις στο πλαίσιο αυτής της αρχής με στόχο 26 οντότητες σε 11 χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Κίνας, της Σερβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Λιχτενστάιν.

Τα μέτρα σηματοδοτούσαν μια επιθετική επέκταση της στρατηγικής της κυβέρνησης κατά του Πούτιν και θα μπορούσαν να αποθαρρύνουν τις τράπεζες από ολόκληρους τομείς σε μια προσπάθεια να συμμορφωθούν με τους κανόνες.

Ορισμένοι σύμμαχοι των ΗΠΑ θεωρούν τις δευτερεύουσες κυρώσεις ως υπέρβαση της εξουσίας της Ουάσιγκτον, καθώς θα μπορούσε να πλήξει τρίτα μέρη που δεν υπόκεινται σε κυρώσεις.

Ωστόσο, τα μέτρα δεν είναι τόσο αυστηρά όσο οι κανόνες που έχουν θεσπίσει οι ΗΠΑ για να στοχεύουν το Ιράν, το οποίο τιμωρεί τις ξένες τράπεζες για συναλλαγές οποιουδήποτε είδους με μια ιρανική τράπεζα.

Ένα μεγάλο κενό είναι μια εξαίρεση που επιτρέπει συναλλαγές που σχετίζονται με την ενέργεια με ρωσικές τράπεζες που έχουν υποστεί κυρώσεις. Αν και αυτό απέτρεψε μεγάλες αναταραχές στις παγκόσμιες αγορές ενέργειας, επέτρεψε επίσης να συνεχιστεί η ροή σημαντικού κεφαλαίου στην οικονομία της Ρωσίας.

Ο Adeyemo είπε ότι δεν έχει ληφθεί απόφαση για το εάν θα επεκταθεί η εξαίρεση, αλλά υπερασπίστηκε την κίνηση ως μέρος μιας συνολικής στρατηγικής για την αποτροπή αρνητικών επιπτώσεων στις αναπτυσσόμενες χώρες που εξαρτώνται από τις ρωσικές εξαγωγές ενέργειας, ενώ ταυτόχρονα θα καταστείλουν τα έσοδα της Ρωσίας από το πετρέλαιο.

«Εάν βρισκόμασταν σε ένα μέρος όπου κόβαμε μέρος του πετρελαίου της Ρωσίας και οι τιμές επρόκειτο να εκτιναχθούν, θα μπορούσαν να κερδίσουν περισσότερα χρήματα δυνητικά πουλώντας λιγότερο πετρέλαιο», είπε.

Η ΕΕ καταβάλλει επίσης προσπάθειες να επεκτείνει το καθεστώς κυρώσεων σε άλλες χώρες. Οι Βρυξέλλες έστειλαν τον απεσταλμένο τους για ειδικές κυρώσεις, Ντέιβιντ Ο’ Σάλιβαν, για να παρουσιάσει αποδεικτικά στοιχεία για φοροδιαφυγή και καταστρατήγηση σε εξωτερικές κυβερνήσεις, ελπίζοντας ότι στη συνέχεια θα ενταχθούν στο σχέδιο κυρώσεων του μπλοκ. Υποστηρίζει επίσης την ιδέα της δημιουργίας μιας πανευρωπαϊκής αρχής για την επίβλεψη της επιβολής των κυρώσεων — ουσιαστικά η απάντηση των Βρυξελλών στην OFAC.

Λαμβάνοντας υπόψη πόσο ευαίσθητο είναι να αφαιρεθούν ευθύνες από τις εθνικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, θα μπορούσε να χρειαστεί λίγος χρόνος για να εδραιωθεί. Ο Ο’ Σάλιβαν δεν απάντησε σε αίτημα για σχόλιο.

«Ο χρόνος για να θαυμάσουμε την πρόκληση έχει φύγει», δήλωσε ο Tom Keatinge, διευθυντής στο Κέντρο Μελετών Οικονομικού Εγκλήματος και Ασφάλειας της RUSI Europe, μιας διεθνούς δεξαμενής σκέψης.

«Η ΕΕ έχει περισσότερους μοχλούς που μπορεί να τραβήξει από τις ΗΠΑ, δεδομένου ότι είναι το μεγαλύτερο εμπορικό μπλοκ στον κόσμο. Ακατέργαστη οικονομία. Είναι απλώς ένα ζήτημα πώς να χρησιμοποιήσετε αυτή τη δύναμη».

Οι εξαγωγές εκτός ελέγχου

Η χρήση ελέγχων των εξαγωγών για να διασφαλιστεί ότι η Ρωσία δεν μπορεί να φέρει προϊόντα υψηλής τεχνολογίας για τον πόλεμο ήταν ιδιαίτερα προκλητική.

Οι έλεγχοι εξαγωγών έχουν σχεδιαστεί για να περιορίζουν την πρόσβαση της Ρωσίας σε ορισμένους τύπους προϊόντων, όπως μικροτσίπ. Συχνά τέτοια αγαθά είναι «διπλής χρήσης», που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν τόσο για πολιτικούς όσο και για στρατιωτικούς σκοπούς. Παραδείγματα περιλαμβάνουν φορτηγά και φορτηγά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επιμελητεία του στρατού ή ημιαγωγούς που βρίσκονται στο πεδίο της μάχης σε ρωσικούς πυραύλους και drones .

Υπάρχουν δύο αρκετά εύκολοι δρόμοι για τη Ρωσία για να παρακάμψει τους ελέγχους των εξαγωγών.

Το πρώτο συνεπάγεται την επανασήμανση μιας αποστολής σε τρίτη χώρα — η Τουρκία, τα ΗΑΕ και η Κίνα είναι γνωστοί παραβάτες. Μια δυτική εταιρεία που πουλά μάρκες σε έναν πελάτη στα ΗΑΕ, για παράδειγμα, δεν έχει επί του παρόντος καμία υποχρέωση να παρακολουθεί τι συμβαίνει με τα αγαθά. Τα τελωνεία δεν διαθέτουν επίσης πόρους για τέτοιου είδους εντοπισμό.

Το δεύτερο περιλαμβάνει την προσποίηση ότι μια αποστολή θα ταξιδέψει μέσω Ρωσίας στην Κεντρική Ασία ή τον Νότιο Καύκασο, μόνο τότε για τα προϊόντα απλά να μην φύγουν ποτέ από τη Ρωσία. Αυτό συνέβη πέρυσι όταν μια φινλανδική εταιρεία πούλησε εξοπλισμό ραντάρ σε ένα αεροδρόμιο στο Καζακστάν, αλλά δεν είναι σαφές εάν ο εξοπλισμός —που πιθανώς αποστέλλεται με φορτηγό στη Ρωσία— έφτασε στον προορισμό.

Η πρόκληση έγκειται στην επιβολή. «Είναι ένα διαρκές παιχνίδι με τη γάτα και το ποντίκι», δήλωσε ο Bill Reinsch, πρώην υπάλληλος του υπουργείου Εμπορίου τώρα στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών.

«Είναι ένας διαρκής αγώνας να συμβαδίζεις με εταιρείες που αλλάζουν το όνομά τους, φεύγουν από τις δραστηριότητές τους και μεταφέρουν πράγματα από το κόμμα Α στο κόμμα Β στο κόμμα Γ στο κόμμα Δ, και τελικά να το μεταφέρουν στη Ρωσία».

Τα πρόστιμα των ΗΠΑ για παραβιάσεις του ελέγχου των εξαγωγών είναι επίσης «φιστίκια» σε σύγκριση με κατηγορίες όπως η ξένη διαφθορά που ξεπερνούν συχνότερα το 1 δισεκατομμύριο δολάρια, σύμφωνα με έκθεση του Νοεμβρίου από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης . Ως εκ τούτου, οι εταιρείες ενδέχεται να είναι λιγότερο πιθανό να επικεντρωθούν στους ελέγχους των εξαγωγών όταν αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες πιθανές κυρώσεις.

Ο Μάθιου Άξελροντ, βοηθός γραμματέας του Υπουργείου Εμπορίου για την επιβολή των εξαγωγών, είπε τον περασμένο μήνα ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται στο «ανώμαλο» της καταστολής με ακόμη αυστηρότερες κυρώσεις για εταιρείες που παραβιάζουν τους κανόνες εξαγωγών στη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν.

«Μπορείτε να περιμένετε να δείτε περισσότερες εταιρικές αποφάσεις με μεγάλα εισιτήρια στο μέλλον», είπε ο Axelrod.

Η Commerce αρνήθηκε να σχολιάσει περαιτέρω αυτές τις ενέργειες επιβολής, αλλά την Παρασκευή ανακοίνωσε ότι προσθέτει περίπου 100 ακόμη άτομα ή εταιρείες σε έναν κατάλογο ξένων οντοτήτων που υπόκεινται σε περιορισμούς εξαγωγών, υποστηρίζοντας ότι αυτό θα μπορούσε να δυσκολέψει τη Ρωσία να αποκτήσει αγαθά που θα μπορούσαν να ωφελήσουν τον στρατό της. .

Πολλοί Αμερικανοί νομοθέτες θέλουν να αυξήσουν τη χρηματοδότηση για την αποστολή ελέγχου των εξαγωγών του Γραφείου Βιομηχανίας και Ασφάλειας, που είναι επιφορτισμένο με την επιβολή περιορισμών σε αγαθά διπλής χρήσης. Αλλά το κομματικό αδιέξοδο και ο επερχόμενος γενικός εκλογικός κύκλος των ΗΠΑ θα μπορούσαν να καθυστερήσουν τη νομοθεσία.

Ο άξονας της υπεκφυγής

Η Ρωσία μπόρεσε να στραφεί σε άλλες χώρες σε αντίθεση με τη Δύση για να αγοράσει, να πουλήσει και να μεταφέρει προϊόντα – συμπεριλαμβανομένων όπλων για χρήση κατά της Ουκρανίας.

«Οι αντίπαλοι – είτε είναι η Ρωσία είτε το Ιράν, η Κίνα ως ένα βαθμό, [η Βόρεια Κορέα] – εργάζονται όλοι μαζί», είπε ο Ντόνοβαν.

Μετά την εισβολή του Πούτιν, η Ρωσία και η Κίνα, ειδικότερα, έχουν σηματοδοτήσει μια εμβάθυνση της εταιρικής σχέσης τόσο οικονομικά όσο και διπλωματικά, με το Πεκίνο να αρνείται συχνά να υποστηρίξει ορισμένα ψηφίσματα που στοχεύουν τη Μόσχα στα Ηνωμένα Έθνη.

Η Κίνα έχει επεκτείνει δραματικά τις αγορές της σε ρωσικό πετρέλαιο, εκμεταλλευόμενη τις εκπτώσεις που προσφέρει το Κρεμλίνο, καθώς το έχει αποφύγει αλλού. Είναι πιθανό να παρέχει στη Μόσχα κρίσιμη τεχνολογία, σύμφωνα με εκτίμηση του Γραφείου του Διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Ουάσιγκτον. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει μικροηλεκτρονικά εξαρτήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος της πολεμικής προσπάθειας.

Ο Adeyemo του Υπουργείου Οικονομικών είπε ότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν να συνεργάζονται απευθείας με την κινεζική κυβέρνηση για την υποστήριξή τους προς τη Ρωσία.

«Όλο και περισσότερο, πηγαίνουμε απευθείας στις κινεζικές εταιρείες του ιδιωτικού τομέα και σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα σε ορισμένες από αυτές τις τρίτες χώρες, για να τους καταστήσουμε σαφές ότι έχουν επιλογή και ότι είμαστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία μας για να πηγαίνετε πίσω τους», είπε.

Η ΕΕ, εν τω μεταξύ, μόλις αυτή την εβδομάδα συμφώνησε να επιβάλει κυρώσεις σε εταιρείες της ηπειρωτικής Κίνας για αποστολή αγαθών διπλής χρήσης στη Ρωσία μετά από μακροχρόνιους δισταγμούς για την οργή του Πεκίνου.

Η Ρωσία χρησιμοποιεί επίσης τα πλοία του «σκιώδους στόλου» του Ιράν που έχουν μακρά ιστορία αποφυγής των δυτικών κυρώσεων συγκαλύπτοντας τις κινήσεις και την ιδιοκτησία τους. Τα πλοία μεταφέρουν περισσότερο ρωσικό πετρέλαιο, σύμφωνα με αναφορές μέσων ενημέρωσης, αναλυτές κυρώσεων και άλλους ειδικούς .

Η Βόρεια Κορέα, ένα καλά οπλισμένο κράτος παρίας, προμηθεύει εν τω μεταξύ τη Μόσχα με πυραύλους και πυρομαχικά πυροβολικού.

Δεν είναι κάθε χώρα που αγοράζει ρωσικά προϊόντα αντίπαλος των συμμάχων της Ουκρανίας στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Η Ινδία, για παράδειγμα, έχει αυξήσει τις αγορές ρωσικού πετρελαίου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο, δεν ενδιαφέρονται να αποξενώσουν το Νέο Δελχί. Χρειάζεται η Ινδία να είναι εταίρος ενάντια στην Κίνα, επομένως έχει περιορίσει στο ελάχιστο τις εκκλήσεις που σχετίζονται με τη Ρωσία.

«Τους πρώτους μήνες, υπήρξε μια δραματική πτώση του εμπορίου μεταξύ της Ρωσίας και των εμπορικών εταίρων της», δήλωσε ο Chris Miller του American Enterprise Institute, μιας δεξαμενής σκέψης με έδρα το DC. «Αλλά πολλοί από αυτούς τους όγκους του εμπορίου ανέκαμψαν επειδή το εμπόριο απλώς επαναδρομολογούνταν, μέσω της Κίνας κυρίως, αλλά και μέσω Τουρκίας και Ντουμπάι και άλλων χωρών».

Το δίλημμα του ανώτατου ορίου της τιμής του πετρελαίου

Η ομάδα G7 των μεγάλων οικονομιών, συν η ΕΕ και η Αυστραλία, συμφώνησαν στα τέλη του 2022 να επιβάλουν πρωτοφανείς περιορισμούς στο ρωσικό πετρέλαιο, περιορίζοντας δηλαδή την τιμή πώλησής του σε μόλις 60 δολάρια το βαρέλι.

Η κίνηση σχεδιάστηκε για να αναγκάσει τη Μόσχα να διατηρήσει τη ροή των ορυκτών καυσίμων της, διασφαλίζοντας ότι η παγκόσμια αγορά ενέργειας θα παραμείνει σταθερή, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι η χώρα κερδίζει σημαντικά λιγότερα από αυτά. Αρχικά, αυτό χτύπησε το Κρεμλίνο στην τσέπη και κόστισε στη Ρωσία περίπου 36 δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα από τις εξαγωγές που διαφορετικά θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιήσει για τη χρηματοδότηση του πολέμου.

Ωστόσο, η επίδρασή του έκτοτε αμβλύνθηκε, με τις ναυαρχίδες των εξαγωγών της Μόσχας να έχουν αυξηθεί σε περίπου 70-80 δολάρια το βαρέλι τους τελευταίους έξι μήνες. Οι αναλυτές προειδοποιούν ότι τώρα ουσιαστικά κανένα βαρέλι ρωσικού αργού δεν πωλείται κάτω από το ανώτατο όριο της τιμής του πετρελαίου των 60 δολαρίων .

Σύμφωνα με ειδικούς, η ανεπαρκής παρακολούθηση των συναλλαγών και η αποτυχία να περιοριστούν όσοι παραβαίνουν τους κανόνες έχουν υπονομεύσει την πολιτική και τα έσοδα από το πετρέλαιο της χώρας ανακάμπτουν.

“Το ίδιο το ανώτατο όριο τιμής είναι ένα πραγματικά περίεργο εργαλείο και εξαρτάται πραγματικά από την ύπαρξη ενός συνασπισμού πρόθυμων να το εφαρμόσουν”, είπε ο Ντόνοβαν.

Η Μόσχα εκμεταλλεύεται τα κενά που της επιτρέπουν να μεταφέρει αργό πετρέλαιο σε χώρες όπως η Κίνα, η Τουρκία και η Ινδία για να διυλιστεί σε καύσιμο που στη συνέχεια πωλείται στην ΕΕ και στο Ηνωμένο Βασίλειο – και οι δύο αποτελούν μέρος του ανώτατου ορίου τιμών της G7. Εφόσον το ίδιο το λάδι διαχειρίζεται μεσάζοντες, ούτε ο πωλητής ούτε ο αγοραστής παραβιάζουν πραγματικά τους κανόνες.

Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ επέβαλε την Παρασκευή κυρώσεις στη μεγαλύτερη ρωσική ναυτιλιακή εταιρεία και χειριστή στόλου, καθώς και σε 14 δεξαμενόπλοια αργού πετρελαίου στα οποία η εταιρεία έχει συμφέρον . συνεχίζει να μειώνει τα έσοδά της.

Ο Adeyemo είπε ότι οι ενέργειες θα αναγκάσουν τη Ρωσία να συνεχίσει να πουλάει πετρέλαιο στα 60 δολάρια το βαρέλι ή να επενδύσει στη δημιουργία του δικού της οικοσυστήματος πλοίων και χρηματοπιστωτικών διαμεσολαβητών για την παράδοση πετρελαίου εκτός του ανώτατου ορίου τιμών.

«Από τη σκοπιά μας, αυτές οι επενδύσεις στην αγορά δεξαμενόπλοιων είναι χρήματα που δεν μπορούν να επενδύσουν στην αγορά δεξαμενών», είπε.

Οι άνθρωποι εναντίον των τιμωρών

Πολλά ρωσικά άτομα και εταιρείες που έχουν επιβληθεί κυρώσεις απευθύνονται στα δικαστήρια για ανακούφιση και σε ορισμένες περιπτώσεις τα καταφέρνουν — ντροπιάζουν τις κυβερνήσεις και καταπονούν τους νομικούς πόρους τους.

Αυτό ήταν λιγότερο πρόβλημα στις ΗΠΑ, οι οποίες έχουν ένα καθιερωμένο καθεστώς κυρώσεων που είναι καλά στελεχωμένο, διώκει προληπτικά και έχει παγκόσμια εμβέλεια. Αλλά ο γείτονάς του Καναδάς καταπολεμά όλο και περισσότερο αυτές τις προκλήσεις με ένα πολύ λιγότερο ανεπτυγμένο καθεστώς και μια μικρή ομάδα κυρώσεων που έχει φτάσει μόνο σε διψήφιο αριθμό τα τελευταία χρόνια, σε σύγκριση με τους εκατοντάδες που εργάζονται στις ΗΠΑ.

Ο Καναδάς στόχευσε χιλιάδες με σαρωτικές κυρώσεις από βιομήχανους έως ολιγάρχες. Αλλά οι προσπάθειές της αμφισβητήθηκαν στο δικαστήριο από όλους, από τον μεγαλύτερο πάροχο κινητής τηλεφωνίας της Ρωσίας, MTS, μέχρι τον Aleksey Isaykin, κάποτε σύμμαχο του Πούτιν και ιδρυτή της Volga-Dnepr, η οποία κατέχει ένα κατασχεμένο φορτηγό αεροπλάνο που έχει καθηλωθεί σε αεροδρόμιο του Τορόντο. από τον Φεβρουάριο του 2022.

Υποστηρίζουν ότι τους επιβλήθηκαν κυρώσεις κατά λάθος και η Οτάβα, η οποία δεν είναι διαφανής σχετικά με τα στοιχεία στα οποία βασίζεται, αναγκάστηκε να διαγράψει αθόρυβα μια σειρά ατόμων.

Στους επιτυχημένους ενάγοντες περιλαμβάνεται η πρώην σύζυγος ενός δισεκατομμυριούχου που συνδέεται με τη μεγαλύτερη ιδιωτική τράπεζα της Ρωσίας, πρώην αξιωματούχοι πετρελαίου και τραπεζών και το Σέρβο μοντέλο και ποπ σταρ Aleksandra Melnichenko. Ο σύζυγός της, Andrey Melnichenko, του οποίου το σούπερ γιοτ κατασχέθηκε από την Ιταλία , προσέφυγε πρόσφατα στο δικαστήριο για να ασκήσει έφεση κατά της κύρωσής του.

Ο Καναδάς διέγραψε τον επιχειρηματία και πρώην επαγγελματία ποδηλάτη Ιγκόρ Μακάροφ τον περασμένο Αύγουστο, αφού ο δισεκατομμυριούχος παρείχε στοιχεία ότι δεν ζει στη Ρωσία από το 2013 και ότι είχε παραιτηθεί από την υπηκοότητά του. Αλλά η Οτάβα τον επανέλαβε την ίδια μέρα, ακριβώς καθώς έκλεισε ένα κενό κυρώσεων γύρω από τις αλλαγές στην υπηκοότητα. Το υπουργείο Εξωτερικών προειδοποίησε εκείνη την εποχή ότι «οι πλούσιοι ολιγάρχες» βρίσκουν «ολοένα και πιο δημιουργικούς τρόπους» να ξεφύγουν.

Το Global Affairs του Καναδά διατήρησε ότι οι κυρώσεις του ήταν αποτελεσματικές σε συνεννόηση με τους συμμάχους του, λέγοντας σε δήλωσή του: «Ο Καναδάς δεσμεύεται στην αποτελεσματική εφαρμογή των κυρώσεων κατά ξένων κρατών, ατόμων και οντοτήτων των οποίων οι ενέργειες οδηγούν σε σοβαρές παραβιάσεις της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας».

Οι δικηγόροι των Ρώσων δισεκατομμυριούχων και των μελών των οικογενειών τους προσπάθησαν επίσης να χρησιμοποιήσουν τα δικαστήρια για να υπονομεύσουν το επιχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι είναι συνένοχοι στον πόλεμο της Ρωσίας.

Ο μεγιστάνας των μετάλλων Alisher Usmanov έχασε μια υπόθεση στις αρχές Φεβρουαρίου. Ο Ρωσοουζμπέκος —που εκτιμάται ότι έχει καθαρή περιουσία περίπου 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων— υποστήριξε ότι τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του είχαν συγκεντρωθεί από ειδησεογραφικά άρθρα και δεν βασίστηκαν σε πραγματική έρευνα.

Το δικαστήριο του Λουξεμβούργου απέρριψε τα επιχειρήματά του, λέγοντας ότι η ΕΕ δεν έχει εναλλακτικά εργαλεία στη διάθεσή της. «Εάν δεν υπάρχουν εξουσίες διερεύνησης σε τρίτες χώρες, η αξιολόγηση των αρχών της Ένωσης πρέπει, στην πραγματικότητα, να βασίζεται σε πηγές πληροφοριών στις οποίες έχει πρόσβαση το κοινό», αναφέρει η απόφαση.

Τέσσερις άλλοι ολιγάρχες μηνύουν επίσης το διακυβερνητικό σκέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης , το Συμβούλιο της ΕΕ, αμφισβητώντας την υποχρέωση να αναφέρουν περιουσιακά στοιχεία που κατέχουν, κατέχουν ή ελέγχουν εντός του μπλοκ. Υποστηρίζουν ότι το Συμβούλιο δεν μπορεί να απαιτήσει αυτές τις πληροφορίες, επειδή μόνο οι εθνικές αρχές έχουν τη νομική εξουσία να το πράξουν.

Δεν είναι αρκετά SWIFT;

Τις ημέρες και τους μήνες μετά την εισβολή πλήρους κλίμακας, η Δύση διέκοψε την πρόσβαση τουλάχιστον 10 ρωσικών τραπεζών στην Εταιρεία Παγκόσμιας Διατραπεζικής Χρηματοοικονομικής Τηλεπικοινωνίας. Το SWIFT είναι ουσιαστικά ένα σύστημα ανταλλαγής μηνυμάτων που επιτρέπει στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να επικοινωνούν πληροφορίες συναλλαγών και η διακοπή της πρόσβασης των τραπεζών προβλήθηκε ως σημαντικό πλήγμα για τη Ρωσία.

Ωστόσο, πολλές ρωσικές τράπεζες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων βασικών που εμπλέκονται σε ενεργειακές συναλλαγές, δεν έχουν αποκλειστεί από τη SWIFT. Σύμφωνα με το Ατλαντικό Συμβούλιο , «οι περισσότερες από τις περιφερειακές και μικρότερες τράπεζες της Ρωσίας, πάνω από 300, εξακολουθούν να έχουν πρόσβαση στο SWIFT, επιτρέποντας στη Ρωσία να πραγματοποιεί διασυνοριακές πληρωμές και συναλλαγές για εισαγωγές και εξαγωγές».

«Το γεγονός ότι το κλείσιμο δεν ήταν καθολικό άφησε άφθονα περιθώρια στις ρωσικές τράπεζες να συνεχίσουν να επωφελούνται από τις υπηρεσίες ανταλλαγής μηνυμάτων SWIFT», δήλωσε ο Keatinge της RUSI Europe.

Η Ρωσία έχει αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις. Για παράδειγμα, η Κίνα, επιφυλακτική για την εξάρτησή της από τα δυτικά συστήματα, είναι απασχολημένη να σχεδιάζει το δικό της σύστημα τραπεζικών μηνυμάτων για να ανταγωνιστεί τη SWIFT. Αυτό δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, αλλά οι Ρώσοι πληρώνουν εν τω μεταξύ για τις εισαγωγές τους σε κινεζικό γιουάν. Το 2022, το 20 τοις εκατό των εισερχόμενων συναλλαγών καταβλήθηκε σε κινεζικό νόμισμα, έναντι 3 τοις εκατό ένα χρόνο νωρίτερα. Έτσι, ακόμη και όταν απαγορεύεται να συνομιλεί με δυτικές τράπεζες, η Ρωσία βρίσκει κανάλια για να τροφοδοτήσει την όρεξή της για εισαγωγές.

Πιέζοντας το στενό πεδίο εφαρμογής του de-SWIFTING, ο ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος Μπάιντεν τόνισε ότι οι μεγάλες τράπεζες που εμπλέκονται σε διεθνείς συναλλαγές αποκόπηκαν. Το De-SWIFTing είναι επίσης μια από μια σειρά δυτικών τακτικών που κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη για τις ρωσικές τράπεζες, είπε ο αξιωματούχος.

Ωστόσο, ο αξιωματούχος αναγνώρισε ότι η διατήρηση σταθερών τιμών ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν ένας βασικός λόγος που ορισμένες τράπεζες διατήρησαν την πρόσβαση στο SWIFT.

«Η στρατηγική μας ήταν πάντα: Ας μην κάνουμε αδύνατη την αγορά ρωσικής ενέργειας σε αυτό το πλαίσιο, γιατί πιστεύουμε ότι αυτό θα είναι αντιπαραγωγικό», είπε ο αξιωματούχος. «Θα ρίξετε τις τιμές της ενέργειας στην οροφή και η Ρωσία … θα ωφεληθεί πραγματικά από αυτές τις τιμές ενέργειας. Επομένως, προσπαθούμε να επιτύχουμε αυτή την ισορροπία».

Όπως και άλλα στοιχεία της δυτικής εκστρατείας πίεσης κατά της Ρωσίας, θα μπορούσαν να περάσουν χρόνια μέχρι να γίνει κατανοητός ο πραγματικός αντίκτυπος του de-SWIFTING.