Ποιο είναι το μέλλον των sites και των social media; Ρωτήστε όποιον θέλετε εκτός από το Ανώτατο Δικαστήριο

Εννέα δικαστές ξεκίνησαν την Τρίτη τις ακροάσεις προκειμένου να καθορίσουν πώς θα ήταν το μέλλον του Διαδικτύου εάν το Ανώτατο Δικαστήριο περιόριζε το πεδίο εφαρμογής ενός νόμου που ορισμένοι πιστεύουν ότι δημιούργησε την εποχή των σύγχρονων μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μετά από σχεδόν τρεις ώρες διαφωνιών, επιχειρημάτων και αντεπιχειρημάτων ήταν ξεκάθαρο ότι οι δικαστές δεν είχαν καμία απολύτως ιδέα, σημειώνει σε ρεπορτάζ του το CNN.

Αυτή η διστακτικότητα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι δικαστές έμπαιναν για πρώτη φορά στα συγκεκριμένα «χωράφια», υποδηλώνει ότι το δικαστήριο, στην υπό κρίση υπόθεση, δεν είναι πιθανό να εκδώσει μια σαρωτική απόφαση με άγνωστες προεκτάσεις.

Τεχνολογικές εταιρείες μεγάλες και μικρές παρακολουθούν την υπόθεση, φοβούμενοι ότι οι δικαστές θα μπορούσαν να αναδιαμορφώσουν τον τρόπο με τον οποίο οι ιστότοποι προτείνουν και μετριάζουν το περιεχόμενο στο μέλλον και να καταστήσουν τις διαδικτυακές πλατφόρμες ευάλωτες σε δεκάδες αγωγές, απειλώντας την ίδια τους την ύπαρξη.

Η υπόθεση ενώπιον της Δικαιοσύνης κινήθηκε αρχικά από την οικογένεια του Nohemi Gonzalez, ενός Αμερικανού φοιτητή που σκοτώθηκε σε ένα μπιστρό του Παρισιού το 2015 όταν τρομοκράτες του ISIS άνοιξαν πυρ. Τώρα, η οικογένεια επιδιώκει να θεωρήσει υπεύθυνο για τον θάνατο το YouTube, θυγατρική της Google, λόγω της υποτιθέμενης προώθησης του ιστότοπου – μέσω αλγορίθμων – τρομοκρατικών βίντεο.

Η οικογένεια μήνυσε το YouTube με βάση τον Αντιτρομοκρατικό Νόμο του 1990.

Τα κατώτερα δικαστήρια απέρριψαν την αμφισβήτηση, επικαλούμενα το άρθρο 230 του νόμου Περί Ευπρέπειας των Επικοινωνιών του 1996, ο ο οποίος χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια για να παρέχει ασυλία σε ιστότοπους από αυτό που ένας δικαστής την Τρίτη αποκάλεσε «πλημμύρα αγωγών» που προέρχονται από περιεχόμενο τρίτων. Η οικογένεια Gonzalez υποστηρίζει ότι το Άρθρο 230 δεν προστατεύει την Google από την ευθύνη όταν πρόκειται για στοχευμένες συστάσεις.

Τα προφορικά επιχειρήματα παρασύρθηκαν σε έναν λαβύρινθο ζητημάτων, εγείροντας ανησυχίες σχετικά με τους μοντέρνους αλγόριθμους, τα αναδυόμενα παράθυρα, την τεχνητή νοημοσύνη, τα emoji, τις εγκρίσεις και ακόμη και τις κριτικές εστιατορίων Yelp. Αλλά στο τέλος της ημέρας, οι δικαστές φάνηκαν βαθιά απογοητευμένοι με το εύρος των επιχειρημάτων που είχαν ενώπιόν τους και το πόσο θολός ήταν ο δρόμος που είχαν μπροστά τους.

Δικηγόρος που εκπροσωπεί τους ενάγοντες που αμφισβητούν το νόμο επανειλημμένα απέτυχε, για παράδειγμα, να προσφέρει ουσιαστικές περιοριστικές αρχές στο επιχείρημά του που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν έναν κατακλυσμό αγωγών κατά ισχυρών ιστότοπων όπως η Google ή το Twitter ή να απειλήσουν την ίδια την επιβίωση μικρότερων ιστότοπων. Και ορισμένοι δικαστές δεν φάνηκε να πείθονται από τη στάση «ο ουρανός θα πέσει να μας πλακώσει» που κράτησε συνήγορος της Google.

Σε αρκετές περιπτώσεις, οι δικαστές είπαν ότι είχαν μπερδευτεί από τα επιχειρήματα που είχαν μπροστά τους – σημάδι ότι μπορεί να βρουν έναν τρόπο να αποφύγουν την ουσία ή να στείλουν την υπόθεση πίσω στα κατώτερα δικαστήρια για περαιτέρω συζητήσεις. Τουλάχιστον φαίνονταν αρκετά τρομοκρατημένοι ώστε να προχωρούν προσεκτικά.

«Φοβάμαι ότι είμαι εντελώς μπερδεμένος με οποιοδήποτε επιχείρημα προβάλλετε αυτή τη στιγμή», είπε νωρίς ο δικαστής Σάμιουελ Αλίτο. «Έτσι, υποθέτω ότι είμαι πολύ μπερδεμένος», είπε ο δικαστής Κέτανι Μπράουν Τζάκσον σε άλλο σημείο. «Είμαι ακόμα μπερδεμένος», είπε ο δικαστής Κλάρενς Τόμας στα μισά του δρόμου των επιχειρημάτων.

Η δικαστής Ελένα Κέιγκαν πρότεινε μάλιστα να παρέμβει το Κογκρέσο. «Εννοώ, είμαστε δικαστήριο. Πραγματικά δεν ξέρουμε για αυτά τα πράγματα. Ξέρετε, αυτοί δεν είναι σαν τους εννέα μεγαλύτερους ειδικούς στο διαδίκτυο», είπε γελώντας .

Αλλά στο δικαστήριο, ο Έρικ Σνάπερ, δικηγόρος της οικογένειας, προέβαλε επανειλημμένα πολύ ευρύτερα επιχειρήματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν άλλους τομείς περιεχομένου τρίτων.

Ωστόσο, ακόμη και ο Thomas, ο οποίος έχει εκφράσει επιφυλάξεις σχετικά με το πεδίο εφαρμογής του Άρθρου 230 στο παρελθόν, φαινόταν δύσπιστος. Αναζήτησε διευκρινίσεις από τον Schnapper για το πώς θα μπορούσε κανείς να διακρίνει μεταξύ των αλγορίθμων που «παρουσιάζουν βίντεο μαγειρικής σε άτομα που ενδιαφέρονται για τη μαγειρική και βίντεο του ISIS σε άτομα που ενδιαφέρονται για το ISIS».

Ο Alito ρώτησε εάν η Google μπορεί απλώς να οργανώνει πληροφορίες, αντί να προτείνει οποιοδήποτε είδος περιεχομένου. «Δεν ξέρω πού τραβάτε τη γραμμή», είπε ο Άλιτο.

Ο ανώτατος δικαστής Τζον Ρόμπερτς προσπάθησε να κάνει μια αναλογία με έναν βιβλιοπώλη. Πρότεινε ότι το να προτείνει η Google ορισμένες πληροφορίες δεν διαφέρει από το να στέλνει ένας πωλητής βιβλίων έναν αναγνώστη σε έναν πίνακα βιβλίων με σχετικό περιεχόμενο.

Κάποια στιγμή η Κέιγκαν σχολίασε ότι ο Σνάπερ προσπαθούσε να καταστρέψει ολόκληρο το καταστατικό: «Η θέση σας μας φέρνει στο δρόμο έτσι ώστε το 230 δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα;» ρώτησε.

Όταν η Λίζα Μπλατ, δικηγόρος της Google, σηκώθηκε όρθια, προειδοποίησε τους δικαστές ότι το Άρθρο 230 «δημιούργησε το σημερινό Διαδίκτυο» επειδή «το Κογκρέσο έκανε αυτή την επιλογή για να σταματήσουν οι αγωγές να καταπνίγουν το Διαδίκτυο».