Πληρωμές σε φτηνό ρούβλι…

Η Μόσχα δεν επέλεξε τυχαία τη χρονική αυτή στιγμή για να εξαπολύσει  επίθεση στην Ευρώπη. Κατ` αρχήν θέλει να πιέσει την Ευρώπη να μην ακολουθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία στις εξαγωγές βαρέων όπλων στην Ουκρανία, που θα άλλαζε τον συσχετισμό δυνάμεων.

Δεύτερον, η Μόσχα βλέπει ότι παρά τις σκληρές κυρώσεις της Δύσης, το ρούβλι γίνεται πολύ ισχυρό. Θα μπορούσε επομένως να γίνει βολικό για τη Ρωσία να περιορίσει τις εξαγωγές φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ευρώπη. Η συναλλαγματική ισοτιμία του ρωσικού νομίσματος έναντι του δολαρίου έχει επιστρέψει στα προπολεμικά επίπεδα. Το ρούβλι, έφτασε μάλιστα να είναι πιο ισχυρό έναντι του ευρώ από ό,τι ήταν τον περασμένο Φεβρουάριο. Το ρωσικό νόμισμα βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο από τον Ιούνιο του 2020. Ο «μηχανισμός» που οδήγησε σε αυτή την εξέλιξη ήταν η απόφαση της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας για πώληση μόνο σε ρούβλια του φυσικού αερίου σε μη φιλικές χώρες.

Την ίδια ώρα, η Μόσχα έχει βρει «διέξοδο» πώλησης του φυσικού αερίου σε χώρες που απλά θέλουν να εξασφαλίσουν ενεργειακούς πόρους με χαμηλό κόστος, όπως για παράδειγμα, η Ινδία.

Η Ρωσία στα πρώτα στάδια του πολέμου, αγόραζε επίσης χρυσό στην τιμή των 5.000 ρουβλίων το γραμμάριο. Τις τελευταίες εβδομάδες, η τιμή που προσέφερε η ρωσική κεντρική τράπεζα μειώθηκε πρώτα στις 4.732 και μετά στις 4.700. Καθώς το ρούβλι ανέκτησε το χαμένο έδαφος, η κεντρική τράπεζα της Μόσχας μπορούσε να αντέξει οικονομικά να μειώσει την προσφερόμενη τιμή για τον χρυσό. Το ρούβλι ενισχύθηκε επίσης μετά τη μείωση των επιτοκίων.

Το «πρόβλημα» της Ρωσίας αυτή τη στιγμή είναι  μάλιστα να αποτρέψει το ρούβλι από το να γίνει πολύ ισχυρό, γεγονός που θα καταστήσει τις εξαγωγές υπερβολικά ακριβές. Η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται να συγκεντρώσει αποθεματικά σε δολάρια ή ευρώ είτε γιατί οι λογαριασμοί σε ξένες τράπεζες έχουν «παγώσει», είτε επειδή οι κυρώσεις περιορίζουν το εμπόριο. Σε σύγκριση με την κατάσταση πριν από τον πόλεμο, η ζήτηση για ρούβλια έχει αυξηθεί, καθώς ένας αυξανόμενος αριθμός χωρών συναλλάσσεται πλέον με το νόμισμα της Μόσχας που δεν χρησιμοποιούσαν πριν. 

Προκύπτει λοιπόν το παράδοξο , η Ρωσία  να έχει συμφέρον να περιορίσει τις εξαγωγές υδρογονανθράκων προκειμένου να αποφύγει την υπερβολική ενίσχυση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ρουβλίου. Οι τιμές του φυσικού αερίου και του πετρελαίου είναι πολλαπλάσιες από εκείνες πριν από 12 μήνες, έτσι ακόμη και με χαμηλότερους όγκους πωλήσεων προκύπτουν τα ίδια έσοδα. Σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να εξηγηθεί τόσο η μείωση της τιμής αγοράς του χρυσού που προσφέρει η ρωσική κεντρική τράπεζα όσο και η ενίσχυση της συναλλαγματικής ισοτιμίας παρά τη μείωση των επιτοκίων.

Το ρούβλι είναι υποψήφιο για «περιφερειακό» αποθεματικό νόμισμα που έχει ως εγγύηση τις ρωσικές πρώτες ύλες, που είναι αναντικατάστατες μεσοπρόθεσμα ,για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες με τις οποίες συναλλάσσεται η Μόσχα. Η υπερβολική ενίσχυση του ρουβλίου και οι κυρώσεις που επηρεάζουν το εμπόριο με τη Ρωσία, από την άλλη πλευρά, αποτελούν πρόβλημα για την Ευρώπη, που αργεί να βρει εναλλακτικές πηγές. Και  όσο περνάει ο καιρός τόσο μειώνεται το ενδιαφέρον της Μόσχας για πώληση φυσικού αερίου σε ευρωπαϊκές χώρες.