Πιερρακάκης: «Έχουμε μία πολιτική η οποία, κατά μέσο όρο, θα δίνει μία μονάδα στο ΑΕΠ»

«Πρέπει να χτίζεις δεσμούς, παρά να βάζεις δασμούς. Αυτό είναι το οποίο θέλουμε να πετύχουμε και αυτή είναι η αρχή μας», τόνισε ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης, σχολιάζοντας την πρόταση του πρωθυπουργού για μία λύση win-win με τις ΗΠΑ και μιλώντας από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ενίσχυση της κεφαλαιαγοράς.

Ο κ. Πιερρακάκης, εξήγησε τους λόγους, για τους οποίους η Ελλάδα δεν δέχεται ισχυρή επίδραση από τις αλλαγές στο οικονομικό παγκόσμιο επίπεδο, ωστόσο δήλωσε ανήσυχος και προβληματισμένος για τις δευτερογενείς επιπτώσεις, οι οποίες μπορεί να προκύψουν.

Ταυτοχρόνως, αναφέρθηκε στην οικονομική πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση, η οποία βασίζεται στο δίπτυχο «δημοσιονομική σταθερότητα και μεταρρυθμίσεις» και αποδίδει κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 1% στο ΑΕΠ της χώρας, ενώ έστειλε το μήνυμα: «Οι κυβερνήσεις του “δώστα όλα” πέρασαν τον λογαριασμό στην επόμενη γενιά. Εμείς δεν πρόκειται να το κάνουμε αυτό».

Ιδανικά πρέπει να είμαστε σε ένα περιβάλλον μηδενικών δεσμών ανάμεσα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ

Ο υπουργός Οικονομικών, κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια, αναφερόμενος στη διεθνή πολιτική οικονομία και στις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις μίλησε για τις μεγάλες τεκτονικές αλλαγές, που συντελούνται, αυτή τη στιγμή, στο διεθνές εμπόριο, μέσα από την αλλαγή στάσης της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, προς την κατεύθυνση του προστατευτισμού, σε σχέση με την επιλογή του ελεύθερου εμπορίου, επιλογή και της ελληνικής κυβέρνησης και της ΕΕ και μέχρι πρόσφατα επιλογή και των Ηνωμένων Πολιτειών εδώ και δεκαετίες.

«Η δημόσια συζήτηση, το τελευταίο διάστημα στη χώρα μας σε σχέση με την επιβολή δασμών, έχει εστιάσει περισσότερο στην επίδραση στην ελληνική οικονομία. Και πράγματι, αν δει κανείς την πρώτη γραμμή συνεπειών (αν υποθέσουμε ότι η συνθήκη παραμένει στατική, αν πάρουμε τη φωτογραφία της συνθήκης, που δεν θα ισχύσει) φτάνει κανείς στο συμπέρασμα ότι η επίδραση αυτή είναι περιορισμένη. Διότι οι ελληνικές εξαγωγές στην Αμερική είναι κάτω του 5% των ελληνικών εξαγωγών -2,4 δισ. ευρώ και αφορούν ελαιόλαδο, ελιές, αγροτικά προϊόντα συνολικότερα, αλουμίνια, τσιμέντο, πετρελαιοειδή, το 1% του ΑΕΠ δηλαδή- όμως αυτό που μας ανησυχεί και μας προβληματίζει ιδιαίτερα είναι, είναι οι δευτερογενείς επιπτώσεις, οι οποίες μπορεί να προκύψουν από μία τέτοια αλλαγή στην παγκόσμια πολιτική οικονομία και στις διεθνείς οικονομικές σχέσεις», τόνισε ο κ. Πιερρακάκης.

Κωδικοποίησε δε, τις επιπτώσεις αυτές σε τρία επίπεδα:

– Το πρώτο αφορά την διεθνή αβεβαιότητα. «Πριν καν πάμε στους δασμούς, η αβεβαιότητα στην διεθνή οικονομία επιδρά στις επενδύσεις και ενδεχομένως μετατοπίζει μία επενδυτική απόφαση κάποιου από το σήμερα στο αύριο όταν θα έχουμε μεγαλύτερη σταθερότητα στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον», είπε.

– Το δεύτερο επίπεδο έχει να κάνει με το ενδεχόμενο να υπάρξει ύφεση τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και σε ευρωπαϊκές αγορές, όπως η γερμανική, η οποία αυτονοήτως θα πιέσει και τη χώρα μας, και

– Το τρίτο επίπεδο σχετίζεται με την ευρωπαϊκή απάντηση, ή και με το σύνολο των γύρων που θα υπάρξουν σε αυτή τη συζήτηση – διαπραγμάτευση σε σχέση με τους δασμούς με το ποια θα είναι δηλαδή και η ευρωπαϊκή απάντηση σε αυτό, καθότι οι ευρωπαϊκοί δασμοί, εκ των πραγμάτων, μας επηρεάζουν.

«Υπήρξε μία πρώτη δέσμη τέτοιων δασμών, 22,1 δισεκατομμύρια ευρώ, ως συνολικό των αμερικανικών εισαγωγών στην Ευρώπη από τα συνολικά 384 δισ. (δηλαδή για το 6,5% περίπου των συνολικών εισαγωγών αμερικανικών προϊόντων). Είναι μία αντισταθμισμένη και περιορισμένη αντίδραση η οποία εν πολλοίς είχε προεξοφληθεί. Εμείς ως χώρα έχουμε τονίσει ότι πρέπει κανείς να εξαιρετικά προσεκτικός σε σχέση με τη χρήση αυτού του εργαλείου», υπογράμμισε ο κ. Πιερρακάκης.

Κωδικοποιώντας τη στάση και αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης, «το τι πιστεύουμε εμείς σε σχέση με τους δασμούς» στάθηκε στα εξής σημεία:

– Πρώτον, συντασσόμαστε θεσμικά αλλά και πολιτικά με τις αποφάσεις των Ευρωπαίων εταίρων μας, κάτι που διαφάνηκε και χθες. «Θεσμικά διότι εκ των πραγμάτων η ΕΕ είναι μία ένωση εμπορίου, άρα οι θεσμικές αποφάσεις είναι κοινές, αλλά και πολιτικά ακριβώς επειδή αντιλαμβανόμαστε την τεράστια ανάγκη να μπορέσουμε να αθροίσουμε δυνάμεις, να πολλαπλασιάσουμε δυνάμεις, σε αυτή τη διαπραγμάτευση» εξήγησε.

– Δεύτερον, είμαστε μία χώρα η οποία πιστεύει στο ελεύθερο εμπόριο και σε μία ένωση που πιστεύει στο ελεύθερο εμπόριο. «Αρκεί κανείς να δει την παγκόσμια ιστορία των δασμών, από τον 19ο αιώνα, πώς το 1846 η Αγγλία σταμάτα τους δασμούς στην περίπτωση του καλαμποκιού και πώς η μεσαία τάξη βοηθήθηκε από αυτό. Θεωρείται ότι είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς το ελεύθερο εμπόριο, βοηθά τον πιο αδύναμο» σημείωσε ο κ. Πιερρακάκης. Αναφέρθηκε επίσης, στο ιστορικό παράδειγμα της δεκαετίας του ’30, οπότε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, με πολλαπλά ντόμινο οδήγησε σε ένα μέσο επίπεδο δασμών 60% παγκοσμίως, κάτι που βύθισε περαιτέρω τον κόσμο στην παγκόσμια ύφεση για να επισημάνει συμπερασματικά: «Με δεδομένο αυτό, εμείς είμαστε εξαιρετικά, φειδωλοί, στο πώς ζητούμε την αξιοποίηση αυτού του εργαλείου, ακριβώς επειδή είναι ένα εργαλείο έξω από το ευρωπαϊκό DNA».

– Τρίτον, θέλουμε -όπως είπε χθες ο πρωθυπουργός- μία λύση win-win με τις ΗΠΑ. «Αναφέρει σήμερα το πρωί η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι ιδανικά πρέπει να είμαστε σε ένα περιβάλλον μηδενικών θεσμών ανάμεσα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Αυτό είναι το οποίο θα διεκδικηθεί, διότι το επόμενο διάστημα πρέπει να επιδιωχθεί διαπραγμάτευση επί των γεγονότων τα οποία έχουν συντελεστεί. Πρέπει να χτίζεις δεσμούς, παρά να βάζεις δασμούς και αυτό είναι το οποίο θέλουμε να πετύχουμε και αυτή είναι η αρχή μας», είπε χαρακτηριστικά στο σημείο αυτό, ο υπουργός Οικονομικών.

– Τέταρτο σημείο, αυτό το οποίο αναφέρεται έντονα στους ευρωπαϊκούς κύκλους το τελευταίο διάστημα και το οποίο -όπως παρατήρησε ο κ. Πιερρακάκης- είναι αυταπόδεικτα αυτό που πρέπει να επιτύχουμε: Τόσο η έκθεση Ντράγκι όσο και η έκθεση Λέττα, πρέπει να είναι ο βορράς στην πυξίδα μας. Ο υπουργός, υπογράμμισε ότι η έκθεση Ντράγκι κωδικοποιημένα αναφέρει ότι έχουμε εσωτερικά εμπόδια εντός της ΕΕ, στις δικές μας εσωτερικές οικονομικές σχέσεις. Δηλαδή, υπάρχουν ισοδύναμοι εσωτερικοί δασμοί στην μεταποίηση της τάξης του 45% και ότι στις υπηρεσίες υπάρχει ισοδύναμο δασμών της τάξης του 110%. Αναφέρει επίσης η Έκθεση Ντράγκι, ότι το εμπόριο ανάμεσα στα κράτη της ΕΕ είναι κάτω από το μέσο σε σχέση με το τι συμβαίνει ανάμεσα στις αμερικανικές πολιτείες. Και άρα, αυτό που πρέπει να κατακτηθεί και να επιτευχθεί είναι να αφαιρεθούν εμπόδια και εντός και μεταξύ των οικονομιών στην ΕΕ. Και φυσικά θα πρέπει να μπορέσουμε να απευθυνθούμε συστηματικά και εμείς ως χώρα, σε ολοένα και περισσότερες αγορές για τις εξαγωγές και τις ξένες επενδύσεις μας.

«Έχουμε μία πολιτική, η οποία, κατά μέσο όρο θα δίνει μία μονάδα στο ΑΕΠ»

«Έχουν αυξηθεί σημαντικά οι εξαγωγές τα τελευταία χρόνια. Πλησιάζουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο είμαστε πάνω από 40% στο ΑΕΠ μας σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι το 51%. Το προσεγγίζουμε. Θα πρέπει να στοχεύσουμε πιο συστηματικά την αγορά της Ινδίας, πιο συστηματικά τις αγορές της Μέσης Ανατολής. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει ταυτοχρόνως, να ενορχηστρώσουμε την ευρωπαϊκή επίδραση, όχι απλώς συμμετέχοντας σε αυτή, αλλά έχοντας και μια πολύ ισχυρή φωνή», τόνισε ο υπουργός. Προσέθεσε δε, ότι η εθνική αντίδραση απέναντι σε αυτό, έχει να κάνει με δύο πτυχές πολιτικής: Τη δημοσιονομική σταθερότητα και τις μεταρρυθμίσεις. Όπως ειδικότερα είπε, η δημοσιονομική σταθερότητα είναι το σταθερό και ασφαλές έδαφος πάνω στο οποίο χτίζουμε καθώς -παρατήρησε- είναι άλλης τάξεως θέμα να δίνεις το χέρι και να μην κουνάς το δάχτυλο κι άλλης τάξεως θέμα να είσαι μία κυβέρνηση “δώστα όλα”. «Διότι οι κυβερνήσεις του “δώστα όλα” πέρασαν τον λογαριασμό στην επόμενη γενιά. Εμείς δεν πρόκειται να το κάνουμε αυτό», ξεκαθάρισε ο κ. Πιερρακάκης.

Ως προς την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων ο υπουργός τόνισε ότι «πρέπει να χτίζεις πάνω στη σταθερότητα με μεγάλες και θεμελιώδεις αλλαγές και να τολμάς». Στο σημείο αυτό αναφέρθηκε ενδεικτικά στην μεταρρύθμιση της ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων επικαλούμενος την σημερινή έκθεση της “Ντιλόιτ” για την οικονομική επίδραση της μεταρρύθμισης αυτής. Σύμφωνα με αυτή, η ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων στο τέλος της πενταετίας θα δώσει 0,7% στο ΑΕΠ ετησίως και στα 10 χρόνια αυτό, μπορεί να φτάσει στο 1,4%.

«Έχουμε λοιπόν, μία πολιτική, η οποία, κατά μέσο όρο θα δίνει μία μονάδα στο ΑΕΠ» ανέφερε ο κ. Πιερρακάκης και απευθυνόμενος στην αντιπολίτευση διερωτήθηκε «ποιος διαφωνεί με αυτό και δεν το θέλει, και με πιο πρόσχημα;». «Διότι για πρόσημα πρόκειται. Διότι πρέπει θα μπορέσουμε επιτέλους, κάποια πράγματα, τα οποία είναι γεννήτριες ανάπτυξης, πράγματα τα οποία συζητάμε για δεκαετίες και δεν τολμάμε να τα κάνουμε, να τολμήσουμε να τα κάνουμε χωρίς ιδεοληψία», τόνισε.

Υπερόπλο ο εξωδικαστικός μηχανισμός

Προχωρώ στο νομοσχέδιο. Να σταθώ πρώτα στο ότι αυτό είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο προετοίμασε ο προκάτοχός μου, Κωστής Χατζηδάκης με την ομάδα του, είναι ένα υπερόπλο ο εξωδικαστικός μηχανισμός, όπως προανέφερα. Προλάβαμε, όμως, να βάλουμε και εμείς κάποιες πινελιές. Και θέλω να αναφερθώ σε τρεις, οι οποίες νομίζω ότι, ως τρίγωνο, δίνουν το αυτό το στίγμα το τι σημαίνει το «να δίνεις το χέρι.»

Η πρώτη έχει να κάνει με τη διάταξη για το Μάτι και τη Μάνδρα. Για το πώς, δηλαδή, το Δημόσιο παραιτείται από τα ένδικα μέσα.

Ακούω αυτές τις ημέρες από στελέχη, από συναδέλφους της αντιπολίτευσης και της συμπολίτευσης κριτική σε σχέση με το πώς το Κράτος, όντως, σε εθνικές τραγωδίες, διεκδικεί από πολίτες οι οποίοι έχουν πληγεί, μέχρι τέλους, κάποια πράγματα, στη βάση του πώς λειτουργεί η νομοθεσία μας αναφορικά με τον ρόλο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και πώς γενικά έχουμε έναν τρόπο συμπεριφοράς εδώ και χρόνια. Και όταν ακούω τη λέξη «ανάλγητο», όταν προσπαθεί να περιγράψει το Κράτος σε αυτή τη συνθήκη, επιτρέψτε μου να το πω όχι ως αρμόδιος Υπουργός Οικονομικών, αλλά ως πολίτης: αδυνατώ να διαφωνήσω με τον χαρακτηρισμό.

Το κράτος δεν μπορεί να εξαντλεί την αυστηρότητά του σε εθνικές τραγωδίες και θα έλεγα ότι αυτή η θεραπεία την οποία βρήκαμε στη συγκεκριμένη ρύθμιση, η οποία είναι η ad hoc νομοθέτηση, η διάταξη, δηλαδή, του να παραιτηθεί το κράτος στη συγκεκριμένη συνθήκη, είναι ένα ύστατο μέσο. Θα πρέπει να βρούμε έναν πιο συστηματικό τρόπο για να μπορούμε σε τέτοιας φύσης ζητήματα, σε εθνικές τραγωδίες, να μην χρειάζεται να γίνεται αυτό κάθε φορά. Και σας καλώ να το αναζητήσουμε μαζί.

Δεύτερον, αναστέλλονται οι ποινικές διώξεις για πολίτες με ρυθμισμένες οφειλές. Υπήρχε, δηλαδή, η συνθήκη κάποιος να έχει κάνει μία ρύθμιση, αλλά να λαμβάνει μια δίωξη από το Ελληνικό Δημόσιο και αυτό ίσχυε χρόνια. Αυτός ο παραλογισμός σταματά. Αυτή είναι μία ένεση κοινής λογικής.

Και, βεβαίως, δίνουμε μία δεύτερη ευκαιρία ρύθμισης οφειλών προς το Δημόσιο και προς τους ασφαλιστικούς φορείς για νομικά πρόσωπα, θα έχουν ένα δίμηνο μετά από σήμερα -αφού ψηφιστεί η συγκεκριμένη διάταξη- αυτοί που δεν είχαν καταφέρει στον προηγούμενο εξωδικαστικό να συμπεριληφθούν, δεν κατάφεραν να τηρήσουν τις δόσεις τους, τους δίνουμε μία δεύτερη ευκαιρία για να το κάνουν.

Τώρα, σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν προτάσεις οι οποίες έχουν κατατεθεί από την αντιπολίτευση. Έχω ήδη απαντήσει για το θέμα 13ος- 14ος μισθός, 13η- 14η σύνταξη. Συνολικά είναι 7,8 δις όλα μαζί. Μετράνε και οι εισφορές στον στόχο δαπανών, για αυτό και επικαλούμαστε αυτό το νούμερο. Έχουμε αναφέρει ότι αυτός αριθμός, αυτή η δημοσιονομική δυνατότητα δεν υπάρχει, γιατί λειτουργούμε εντός του πλαισίου και των νέων δημοσιονομικών κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό δεν πρόκειται να παραβιαστεί, γιατί η χώρα δεν θα ξαναμπεί η ίδια «στο κόκκινο».

Προτεραιοποιούμε συνολικά τις κοινωνικές ομάδες οι οποίες έχουν την ανάγκη μας. Σκεφτόμαστε πώς θα γίνει αυτή η προτεραιοποίηση με εθνικούς όρους, κοινωνικούς όρους, αναπτυξιακούς όρους και θα δείτε ότι θα το κάνουμε χτίζοντας όμως πάνω στα στέρεα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας.

Σε άλλες διατάξεις, θα αναφέρω, κωδικοποιημένα, ότι κάποιες από αυτές που η αντιπολίτευση προτείνει χτυπάνε σε ευρωπαϊκούς κανονισμούς και άρα δεν είναι εφικτό να υλοποιηθούν. Θα απαντήσουμε αναλυτικά σε αυτές το επόμενο διάστημα.

Άλλες «χτυπάνε» στον Ηρακλή, που ήταν ένα εργαλείο το οποίο λειτούργησε καταλυτικά στο να μειωθεί το ιδιωτικό χρέος στην Ελλάδα. Και άλλες είναι ενδιαφέρουσες. Όλες αυτές λοιπόν, σας καλώ να τις συζητήσουμε, απλώς προτείνω στην αντιπολίτευση να μην έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Δεν μπορεί να κατηγορεί την κυβέρνηση όταν έρχεται να φέρει μια τροπολογία – αλλά η ίδια να εισάγει μία τροπολογία λίγες ώρες πριν. Αυτό πρέπει να γίνει με συστηματική δουλειά και με διάλογο, αλλά δηλώνω ρητά ότι μας ενδιαφέρει να ακούσουμε τις απόψεις σας. Δηλώνω ρητά ότι θα υιοθετήσουμε οποιαδήποτε καλή ιδέα από όπου και εάν προέρχεται, αρκεί να λύνει ένα ζήτημα καθημερινότητας. Γιατί γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ζητήματα -απλά και καθημερινά- τα οποία δεν έχουν χρώμα, είναι περιττές γραφειοκρατίες, είναι ενέσεις κοινής λογικής, θέλουμε να κάνουμε πάρα πολλές τέτοιες μικρές αλλαγές. Άρα, σε όλα θα υπάρξει απάντηση και θα δούμε τι από όλα αυτά μπορεί να υιοθετηθεί στην πορεία.

Στέκομαι λίγο περισσότερο στον εξωδικαστικό μηχανισμό. Απλώς κωδικοποιώντας ότι ο χαρακτηρισμός «υπερόπλο» προκύπτει από το ότι:
Πρώτον: Τα εισοδηματικά κριτήρια σχεδόν διπλασιάζονται, η προϋπόθεση για τον διπλασιασμό των ορίων είναι ο οφειλέτης να έχει όριο ήδη μη εξυπηρετούμενων τραπεζικών οφειλών τις 300.000 ευρώ.

Δεύτερον: Θεσμοθετούμε την υποχρέωση του πιστωτή να καταθέτει έγγραφη πρόταση ρύθμισης προς τον οφειλέτη τρεις μήνες πριν από τον πλειστηριασμό.

Τρίτον: Σε περίπτωση που δεν επαρκεί η περιουσία του οφειλέτη για να ανοίξει η πτωχευτική διαδικασία, τότε εγγράφεται στο Μητρώο Φερεγγυότητας. Στο πλαίσιο αυτό, επεκτείνεται πλέον η δυνατότητα του εισηγητή δικαστή να εκδώσει και για αυτούς τους οφειλέτες πράξη με την οποία διαπιστώνεται η επέλευση της απαλλαγής.

Τέταρτον, διευκολύνονται οι ευάλωτοι δανειολήπτες να σώσουν την κατοικία τους ακόμη και 20 ημέρες πριν από την εκποίησή της, μέσω της ένταξης στο ενδιάμεσο πρόγραμμα. Μέχρι σήμερα, για να ενταχθεί ο οφειλέτης στο ενδιάμεσο πρόγραμμα, όφειλε να κάνει αίτηση εντός 60 ημερών πριν από την κατάσχεση, με αποτέλεσμα πολλοί να χάνουν τις προθεσμίες. Πλέον αυτό αλλάζει, αφού ο ευάλωτος οφειλέτης θα έχει τη δυνατότητα υποβολής αίτησης τουλάχιστον 20 μέρες πριν από τον πλειστηριασμό.

Πέμπτον: Η επέκταση ισχύει και στην περίπτωση που ο οφειλέτης επιλέξει να ρυθμίσει τις οφειλές του μέσω της διαδικασίας εξυγίανσης, δηλαδή της δυνατότητας ρύθμισης δανείων που έχουν εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, με δυνατότητες διαγραφών και επέκτασης του χρόνου αποπληρωμής, με στόχο να βοηθηθούν οι επιχειρήσεις που έχουν συνήθως μεγαλύτερες οφειλές να ρυθμίσουν και τα δάνεια με εγγύηση Ελληνικού Δημοσίου, χωρίς να διακινδυνεύεται η παρασχεθείσα εγγύηση.

Έκτον: Δημιουργούμε μόνιμο μηχανισμό αποζημίωσης ζημιωθέντων της «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ», κατέληξε.