Παύλος Παπαδάτος: Από τον Γκαγκάριν στον Πούτιν και από αυτοκρατορία, σε υπό πτώχευση βενζινάδικο

Του Παύλου Παπαδάτου (*)

Ρωσία, μία αχανής χώρα με έκταση σχεδόν δύο φορές μεγαλύτερη από αυτή των ΗΠΑ. Όμως, φαίνεται να μην της αρκούν τα 17.130.000 τ.χιλ. για να καλύψει τις ανάγκες των 144.000.000 κατοίκων της, και έτσι αποφάσισε να αποκτήσει λίγες ακόμη δεκάδες χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα,  διαμελίζοντας την «αδελφή» της Ουκρανία.  Οι «απελευθερωμένοι»  όμως ουκρανοί αντί να τρέχουν στην αγκαλιά του μεγάλου «αδελφού» Πούτιν, έντρομοι και αλλόφρονες τρέχουν για να σωθούν στις όμορες χώρες.

Και ενώ η τεράστια αυτή χώρα είχε όλες τις δυνατότητες να είναι  μία παγκόσμια   οικονομική δύναμη, κατάντησε να έχει ένα εθνικό εισόδημα μικρότερο ακόμη και από αυτό της Ιταλίας. Και είναι ντροπή για αυτή την τεράστια χώρα,  να έχει ένα κατά κεφαλή εισόδημα που την κατατάσσει 85η χώρα στον κόσμο. Αναλογικά δε με το εθνικό της εισόδημα, έχει και τους περισσότερους δισεκατομμυριούχους, πράγμα που σημαίνει ότι, το πραγματικό κατά κεφαλή εισόδημα των Ρώσων τους κατατάσσει πολύ πιο κάτω από την 85η.

Δυστυχώς η Ρωσία δεν κατόρθωσε να γίνει ανταγωνιστική σε κανένα τομέα, με αποτέλεσμα πάνω από το 90% των εξαγωγών της να αποτελούνται από πρώτες ύλες και προϊόντα ενέργειας. (Ένα μεγάλο βενζινάδικο)

Έτσι η «φτωχή» αυτή χώρα βρήκε έναν εκφραστή του υποβόσκοντος  μεγαλοϊδεατισμού της, ο οποίος μετέτρεψε ένα καθαρά πολιτικό θέμα που είχε με την Ουκρανία,  σε πολεμική γεωπολιτική σύρραξη  και οικονομική σύρραξη με την παγκόσμια οικονομική κοινότητα. Ένας κομπλεξικός μεγαλοΐδεατιστής ο οποίος χωρίς δισταγμό δήλωσε ότι, δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει ο κόσμος αν δεν υπάρχει η Ρωσία. Υπονοώντας φυσικά  πυρηνικό πόλεμο.

Δυστυχώς ο πόλεμος της Ουκρανίας θα έχει δυσβάστακτες οικονομικές συνέπειες και για την χώρα μας. Ο τρέχον πληθωρισμός 6.2% σίγουρα θα αποτελέσει παρελθόν  και δεν ξέρει κανείς που θα φθάσει μετά την  κατακόρυφη αύξηση του κόστους της ενέργειας, των σιτηρών και  των λιπασμάτων που θα παρασύρουν και τις τιμές ολόκληρης της τροφικής αλυσίδας και φυσικά το κόστος παραγωγής. 

Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα δεν πρέπει να «παρασύρεται» σε ενέργειες που εγκυμονούν το κίνδυνο να βρεθεί με ένα μεγάλο εχθρό μετά τον πόλεμο,  και η Τουρκία αντιστοίχως με ένα μεγάλο φίλο.  Και αν η διεθνής κοινότητα απλά εκφράζει την συμπόνια της, και με μεγάλη καθυστέρηση βοηθάει στρατιωτικά,  μία τεράστια χώρα που διαμελίζει ο Πούτιν, φανταστείτε την βοήθεια που θα μας προσφέρει, αν κάποιος άλλος δικτατορίσκος επιβουλευτεί κάποια δικά μας νησιά…  (Και ας μην αυταπατάστε ότι η στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία αποβλέπει στην  διάσωση της, αφού είναι αδύνατο πλέον να διασωθεί. Αν πραγματικά ήθελαν να διασώσουν την Ουκρανία θα είχαν αποστείλει αυτή την βοήθεια πριν χρόνια. Εκδηλώνοντας έτσι το ενδιαφέρον τους σίγουρα θα είχαν αποτρέψει τον  Πούτιν ην εισβολή του Πούτιν).

Σημείωση: Πριν 61 χρόνια μία παγκόσμια φυσιογνωμία ο Ρώσος αστροναύτης Γιούρι Γκαγκάριν άνοιγε διαστημικούς ορίζοντες στην ανθρωπότητα. Σήμερα ένας άλλος θλιβερός όμως  Ρώσος-εφιάλτης, απειλεί με πυρηνική καταστροφή την ανθρωπότητα. Το απόλυτο κατάντημα μιας χώρας που από αυτοκρατορία κατάντησε σε ένα υπό πτώχευση βενζινάδικο, έτοιμο να αναφλέξει το κόσμο.