Παράταση ενός μηνός έως 30 Μαϊου στην καταβολή ρυθμισμένων ασφαλιστικών εισφορών πληττόμενων επιχειρήσεων – Εληγε στις 30/4

Παράταση ενός μηνός έως τις 30 Μαίου δόθηκε από την κυβέρνηση στην καταβολή δόσεων ενεργών ασφαλιστικών ρυθμίσεων για τις κλειστές και πληττόμενες επιχειρήσεις-εργοδότες οι οποίες έληγαν στις 30 Απριλίου. 

Στην υπουργική απόφαση προβλέπονται τα εξής: 

Άρθρο 1 – Παράταση καταβολής δόσεων ρύθμισης εργοδοτών

Για τις επιχειρήσεις ή εργοδότες του άρθρου 2 της παρούσας, η προθεσμία καταβολής των δόσεων ενεργών ρυθμίσεων ασφαλιστικών εισφορών, απαιτητών έως 30/4/2021, καθώς και η προθεσμία όλων των επόμενων μηνιαίων δόσεων της κάθε ρύθμισης, παρατείνεται κατά έναν (1) μήνα. Κατά το χρονικό διάστημα της παράτασης καταβολής των δόσεων δεν υπολογίζονται πρόσθετα τέλη, τόκοι και λοιπές προσαυξήσεις και επιβαρύνσεις. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις της οικείας ρύθμισης που αφορά η δόση.

Άρθρο 2- Δικαίωμα υπαγωγής

Στις διατάξεις του άρθρου 1 υπάγονται επιχειρήσεις ή εργοδότες που:

α) απασχολούν μισθωτούς που αμείβονται με μισθό ή ημερομίσθιο, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, αορίστου ή ορισμένου χρόνου, με πλήρη ή μειωμένη ή εκ περιτροπής απασχόληση,

β) έχουν ενεργό, κύριο κωδικό δραστηριότητας στις 05/11/2020, ή των οποίων τα ακαθάριστα έσοδα ενεργού κατά την 05/11/2020 κωδικού δευτερεύουσας δραστηριότητας, από τους αναφερόμενους στο συνημμένο πίνακα, ο οποίος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παρούσας, όπως αυτά προκύπτουν από την αρχική δήλωση φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 είναι μεγαλύτερα από τα ακαθάριστα έσοδα που αντιστοιχούν στον κύριο ΚΑΔ στις 05/11/2020.

Άρθρο 3 -Απώλεια ευεργετημάτων

1. Σε περίπτωση που εργαζόμενοι επιχειρήσεων ή εργοδοτών του άρθρου 2 της παρούσας, μέρος ή όλοι, τίθενται σε καθεστώς αναστολής της σύμβασης εργασίας τους και ο οικείος εργοδότης καταγγείλει αυτή, καθώς και στην περίπτωση που κατά την ολοκλήρωση του μέτρου οι ανωτέρω επιχειρήσεις ή εργοδότες δεν διατηρούν τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας, η παράταση καταβολής του άρθρου 1 της παρούσας παύει αυτοδικαίως, και οι οφειλές επιβαρύνονται με τόκους και προσαυξήσεις από την ημερομηνία που αυτές κατέστησαν απαιτητές σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

2. Η υποχρέωση αυτή δεν υφίσταται όταν συντρέχει αντικειμενική αδυναμία εκπλήρωσής της, όπως σε περιπτώσεις επιχειρήσεων που από τη μορφή, το είδος ή τη δραστηριότητά τους έχουν συγκεκριμένο χρόνο λειτουργίας.

3. Στην έννοια του ιδίου αριθμού θέσεων εργασίας δεν συμπεριλαμβάνονται οι αποχωρούντες οικειοθελώς από την εργασία τους, οι αποχωρούντες λόγω συνταξιοδότησης ή θανάτου καθώς και οι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου των οποίων η σύμβαση εργασίας τους λήγει κατά τη διάρκεια του ανωτέρω χρονικού διαστήματος”.