Όλοι οι «συνένοχοι» της χρεοκοπίας τιμητές σε μια εκδήλωση

Για δεύτερη μέρα συνεχίζεται το τριήμερο συνέδριο με θέμα «ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: 50 Χρόνια μετά», το οποίο συνδιοργανώνουν η «Καθημερινή», το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), το Οικονομικό Φόρουμ Δελφών και το Ελληνικό Παρατηρητήριο του London School of Economics.

Και όλοι οι συνένοχοι και τιμητές είναι εκεί. Πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες που φέρουν την ευθύνη της χρεοκοπίας της χώρας να μιλούν για «διδάγματα», για τη δημοκρατία που άντεξε, για την οικονομία που επανήλθε στην κανονικότητα της ανάπτυξης.

Κι ας σέρνει τα μνημονιακά ακόμη βαρίδια κι ας έχει εκποιήσει την εθνική περιουσία κι ας βρίσκεται η χώρα ακόμα σε καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας. Και ας επαναλαμβάνονται αρκετά από τα ίδια λάθη και διαιωνίζονται οι παθογένειες της εξουσίας, οικονομικής και πολιτικής. 

Οι περισσότεροι σημερινοί τιμητές της μεταπολίτευσης, στα χρόνια του μικρομεσαίου ευδαιμονισμού, την παρ’ ημίν Χρυσή Τριακονταετία, αυτοί δόξασαν λόγω και έργω τον κυνισμό του λάιφστάιλ, την αρπαχτή, την αναδιανομή του πλούτου μέσω Χρηματιστηρίου, δόξασαν τα ελληνάδικα και τις πίστες, ανέχονταν τη διαφθορά, το ρουσφέτι, την αναξιοκρατία και τη διαπλοκή, την διαφθορά στις τράπεζες και την καταναλωτική φιγούρα. Ήταν συγκαταβατικοί με τη γενικευμένη κοινωνική ξιπασιά και ταυτόχρονα πρωταγωνιστές της. 

Μάλιστα, όσοι ολίγοι, μιλούσαν για την βαθιά παρακμή και την πολιτισμική παράλυση, χαρακτηρίζονταν, από αυτούς τους ίδιους που ρητορεύουν στο συνέδριο, μίζεροι, κολλημένοι, μοραλίστ, γραφικοί.

Το τελευταίο ορόσημο πριν το ιστορικό ρήγμα της χρεοκοπίας του 2010, που οι συμμετέχοντες του τριημέρου ήταν πρωταγωνιστές, είναι η κορύφωση της φενάκης, από τα τέλη της δεκαετίας ’90, με την έκρηξη του Χρηματιστηρίου, έως την ένταξη στην ευρωζώνη το 2002, έως το καλοκαίρι της ολυμπιακής και ποδοσφαιρικής μέθης, της πρωτιάς στη Eurovision, που ήταν και τότε οι ίδιοι πρωταγωνιστές. Είναι το ιντερμέδιο του εκσυγχρονισμού, η μήτρα του ακραίου κέντρου και της υβριδικής Αριστεράς (τι ειρωνεία, ανάμεσα στους ομιλητές οι αποτυχημένοι Τσίπρας και Τσακαλώτος, του πιο σκληρού μνημονίου).

Ο σημίτειος εκσυγχρονισμός – που υπηρέτησαν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι από τους ομιλητές του τριήμερου συνεδρίου –  κηρύχθηκε σαν σπάσιμο των δεσμών με το παρελθόν της μίζερης Ελλάδας, σαν άλμα στο λαμπρό μέλλον των αγορών. Το άλμα συντελέσθηκε πράγματι, ήταν ένα άλμα πάνω από στάδια, εργολαβίες και ιερά δισκοπότηρα χρηματιστηρίου, των διακοποδανείων και της μέθης του ισχυρού ευρώ. 

Τότε, ήταν οι ίδιοι που κατηγορούσαν τους πολιτικούς και υμνούσαν τους διαχειριστές της εξουσίας. 

Όταν προσγειωθήκαμε όμως από το  «άλμα», δεν υπήρχε ούτε στρώμα, ούτε χώμα. Υπήρχε μόνο ο κουβάς της χρεοκοπίας. 

Και έκτοτε πορευόμαστε στο δρόμο της ανάπτυξης με παράπλευρες απώλειες στο Μάτι και στην κοιλάδα των Τεμπών…