Οι «πολύπειροι δικαστικοί», που μετέτρεψαν την ανάκριση σε Πολίτμπιρο

Του Δ. Γιαννακόπουλου

Στις 6 Μαρτίου 2023, λίγα εικοσιτετράωρα μετά τη μετωπική σύγκρουση των δύο τραίνων στον Ευαγγελισμό της Λάρισας, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης καλεί από τον τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρο Ντογιάκο, ζητώντας του «.. να υπάρξει άμεση και σε βάθος διαλεύκανση όλων των ποινικών υποθέσεων» που σχετίζονται με το συμβάν. Προς τούτο, συνέχιζε «σας ζητώ , εκ μέρους της κυβέρνησης, την προτεραιοποίηση των σχετικών υποθέσεων και την ανάθεσή τους, εφόσον το κρίνετε στο υψηλότερο δυνατό ανακριτικό επίπεδο».

Πράγματι δίχως καθυστέρηση ο υπό συνταξιοδότηση εισαγγελέας (απεχώρησε τον Ιούνιο του ιδίου έτους) πήρε την υπόθεση από την ανακρίτρια Λάρισας η οποία την «έτρεχε» με γρήγορους ρυθμούς έχοντας καταλήξει στον πυρήνα των βασικών υπόπτων και την ανέθεσε σε ειδικό εφέτη ανακριτή, παρά τις αντιδράσεις έμπειρων ποινικολόγων και υποψιασμένων πολιτικών προσώπων που έλεγαν ότι όσες φορές ορίστηκε ειδικός εφέτης, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό.

Χαρακτηριστικές οι δικογραφίες της Siemens, των δομημένων ομολόγων, των εξοπλιστικών προγραμμάτων, των ανταλλαγών εκτάσεων της Μονής Βατοπεδίου, παλαιότερα των φονικών σεισμών, του χρηματιστηριακού σκανδάλου και του παραδικαστικού κυκλώματος, όπου οι «πολύπειροι λειτουργοί της Δικαιοσύνης» μετέτρεψαν την ανάκριση σε Σοβιετικό Πολίτμπιρο ξεχειλώνοντας τη διαδικασία και κατ΄ επέκταση τη γραφειοκρατία.

Στα τέλη Φεβρουαρίου 2024, 12 μήνες αργότερα δηλαδή, ο εφέτης ανακριτής απευθύνει στον εμπειρογνώμονα του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κατεξοχήν αρμόδιου επιστημονικού φορέα του δημοσίου, αίτημα να ερευνήσει τα αίτια της ογκώδους φωτιάς (μανιτάρι) καθώς επρόκειτο για σύγκρουση ηλεκτροκίνητων συρμών.

Βάσει της παραγγελίας ο εμπειρογνώμονας θα ελάμβανε υπόψη του «τα αποτελέσματα των αναλύσεων της πρώτης, της δεύτερης και της τρίτης δειγματοληψίας του Γενικού Χημείου του Κράτους από τα συντρίμμια των αμαξοστοιχιών και τον τόπο του δυστυχήματος, την έκθεση πραγματογνωμοσύνης των διορισθέντων δικαστικών πραγματογνωμόνων, οι οποίοι όμως είχαν εντοπίσει μόνο έλαιο σιλικόνης» και το οπτικοακουστικό υλικό.

Πολύ απλά, θα συντάξει πόρισμα με στοιχεία άλλων υπηρεσιών χωρίς να έχει τη δυνατότητα δικής του έρευνας διότι ο χώρος μπαζώθηκε και αποκαταστάθηκε αμέσως. Γίνεται αντιληπτό ότι η έκθεση του θα αποκλείει την πιθανότητα ανάφλεξης εξαιτίας των σιλικονούχων ελαίων των βαγονιών ωστόσο δεν θα μπορεί να προσδιορίσει τα αίτια εκδήλωσης της ακριβώς επειδή δεν συνελέγησαν άλλα δείγματα!

Άρα, το αίτημα της πολιτικής εξουσίας για διαλεύκανση της δικαστικής υπόθεσης σε εύθετο χρόνο έπεσε στο κενό και αντιμετωπίζει την άβυσσο. Η άβυσσος κοιτά επίμονα κι αδίστακτα όσους πίστεψαν πως θα τη χρησιμοποιήσουν ως πηγάδι λησμονιάς, επαληθεύοντας τη Νιτσεϊκή ρήση («μην κοιτάζεις συνεχώς την άβυσσο γιατί μπορεί να γυρίσει να σε κοιτάξει»).

Κι αυτό ήταν από τα κύρια συμπεράσματα της πλατείας, την περασμένη Κυριακή, με τους 40.000 ανθρώπους στο Σύνταγμα, να κλαίνε ακούγοντας τους επιζήσαντες φοιτητές και τους γονείς των νεκρών να μιλούν για τους συμφοιτητές, τους φίλους, τις λειψές παρέες, τον ατέλειωτο πόνο και τρόμο. Περισσότερο αβυσσαλέα είναι η απογοήτευση κι η αποστροφή παρά το μίσος. Τουλάχιστον όσο σε μισούν, προφυλάσσεσαι. Αν σου γυρνούν την πλάτη σημαίνει ότι κινούνται εκ διαμέτρου αντίθετα, με την πλάτη γυρισμένη σε σένα.

Δύο χρόνια μετά η δίκη για τους 57 νεκρούς και τους 80 τραυματίες, τους 43 κατηγορούμενους, τους 250 δικηγόρους και τους 600 – τουλάχιστον – μάρτυρες δεν έχει προσδιοριστεί καν. Άλλοι υποβάλλουν προτάσεις παράτασης της προανάκρισης, κάποιοι παρακαλούν να οριστεί δικάσιμος, ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που πιστεύουν ότι θα προσφύγουν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, θα δικαιωθούν για τις ευθύνες των πολιτικών προσώπων κι έτσι θα τιμωρήσουν την κυβέρνηση.