Ο ρόλος του βάρους στα αυτοκίνητα και οι προσπάθειες για «αδυνάτισμα»

Πρωταρχικός στόχος των αυτοκινητοβιομηχανιών είναι η μείωση του βάρους των μοντέλων που κατασκευάζουν. Αναζητούν τρόπους και μεθόδους για να περιορίσουν το βάρος των επιμέρους τμημάτων και να δημιουργήσουν ένα σύνολο με το μικρότερο δυνατό βάρος. Όσο πιο μικρό είναι το βάρος τόσο μικρότερη ποσότητα ενέργειας απαιτείται για να κινηθεί το αυτοκίνητο. Βέβαια στην κίνηση του αυτοκινήτου με την λιγότερη δυνατή ενέργεια καθοριστικό ρόλο παίζουν και άλλοι παράγοντες όπως η αεροδυναμική, οι διαστάσεις και η αρχιτεκτονική του αμαξώματος.

Ενδεικτικό της προσπάθειας των αυτοκινητοβιομηχανιών για περιορισμό του βάρους των μοντέλων είναι και το παράδειγμα του Honda NSX-R. Το ιαπωνικό supercar, κυκλοφόρησε το 1992 και το πρόγραμμα εξέλιξής του έχει σαν βασικό άξονα την μείωση του βάρους.

Οι μηχανικοί της Honda πήραν σαν βάση το κουπέ NSX και ξεκίνησαν ένα επιθετικό πρόγραμμα μείωσης βάρους. Αφαιρέθηκαν η ηχομόνωση, το ηχοσύστημα, το εφεδρικό ελαστικό, το σύστημα κλιματισμού και ο έλεγχος πρόσφυσης καθώς και μέρος του ηλεκτρικού εξοπλισμού. Τα ηλεκτρικά δερμάτινα καθίσματα αντικαταστάθηκαν με ελαφριά αγωνιστικά καθίσματα από carbon-kevlar κατασκευασμένα από τη Recaro για τη Honda. Ωστόσο, διατηρήθηκαν τα ηλεκτρικά παράθυρα και οι ηλεκτρικοί ρυθμιστές καθισμάτων μπροστά/πίσω. Οι σφυρήλατες ζάντες αλουμινίου αντικαταστάθηκαν με ελαφρύτερες σφυρήλατες ζάντες αλουμινίου που παράγονται από την Enkei, γεγονός που μείωσε το μη αναρτημένο βάρος του αυτοκινήτου. Το τυπικό δερμάτινο πόμολο αλλαγής ταχυτήτων αντικαταστάθηκε με ένα γλυπτό κομμάτι τιτανίου. Συνολικά, η Honda κατάφερε να μειώσει το βάρος κατά περίπου 120 κιλά σε σύγκριση με το τυπικό NSX, με αποτέλεσμα το τελικό βάρος του NSX-R να είναι 1.230 κιλά.

Ενώ το NSX προοριζόταν πάντα να είναι ένα σπορ αυτοκίνητο παγκόσμιας κλάσης, οι μηχανικοί είχαν κάνει ορισμένους συμβιβασμούς προκειμένου να επιτύχουν μια κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της ακατέργαστης απόδοσης και της καθημερινής οδηγικής ικανότητας. Για εκείνους τους πελάτες του NSX που αναζητούν μια εμπειρία αγώνων χωρίς συμβιβασμούς, η Honda αποφάσισε το 1992 να παράγει μια έκδοση του NSX ειδικά τροποποιημένη για ανώτερες επιδόσεις πίστας σε βάρος των συνηθισμένων ανέσεων. Έτσι, γεννήθηκε το NSX Type R (ή NSX-R). Η Honda επέλεξε να χρησιμοποιήσει το ονοματεπώνυμό της Type R για να προσδιορίσει τις ικανότητες του NSX-R που είναι προσανατολισμένες στον αγώνα.

Ξεκινώντας στα τέλη Νοεμβρίου 1992, η Honda παρήγαγε περιορισμένο αριθμό 483 παραλλαγών NSX-R αποκλειστικά για την ιαπωνική εγχώρια αγορά. Ο προαιρετικός εξοπλισμός του εργοστασίου, όπως κλιματισμός, στερεοφωνικό σύστημα Bose, εσωτερική επένδυση από ανθρακονήματα στην κεντρική κονσόλα, καθώς και οι πόρτες και οι μεγαλύτεροι τροχοί βαμμένοι σε White Championship (16 ιντσών μπροστά και 17 ιντσών πίσω) ήταν διαθέσιμοι. Η παραγωγή του NSX-R ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1995.