Νομοσχέδιο για τις παρακολουθήσεις: «Ναι» από κυβέρνηση, εισαγγελείς – δικαστές – «Όχι» από αντιπολίτευση, δικηγόρους, ΑΔΑΕ

Mε τα “όχι” της αντιπολίτευσης, της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) και τα “ναι” των Εισαγγελικών και Δικαστικών Ενώσεων, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις παρακολουθήσεις παίρνει τον δρόμο για την Ολομέλεια της Βουλής.

Λίγο πριν την ψηφοφορία, μάλιστα, οι πολιτικοί αρχηγοί θα πάρουν τον λόγο και θα “κοντραριστούν”, με αφορμή την παρουσία (και) του πρωθυπουργού στη Βουλή, σε αντίθεση με την απουσία του κατά τη συζήτηση/ψήφιση του έτερου νομοσχεδίου για το “ιδιωτικό ΕΣΥ”.

Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης επέκριναν τις αλλαγές, επικεντρώνοντας στην παρέλευση τριετίας προκειμένου να ενημερωθεί (υπό προϋποθέσεις) για την παρακολούθησή του από την ΕΥΠ ο ενδιαφερόμενος και αφού νωρίτερα θα έχει καταστραφεί το αποδεικτικό υλικό.

Ενδεικτικό του κλίματος στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής που συζήτησε χθες το νομοσχέδιο, ήταν η “έκπληξη” που εξέφρασε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Χάρης Καστανίδης, όταν ρωτήθηκε από το προεδρείο για την ψήφο του κόμματος του: “αρνητική φυσικά, απορώ που με ρωτάτε”, είπε.

Πέραν των σκληρών παρεμβάσρων του Δημήτρη Τζανακόπουλου (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ) και άλλων βουλευτών της αντιπολίτευσης, ξεχώρισαν οι τοποθετήσεις εκπροσώπων φορέων που είχαν κληθεί για να εκφράσουν άποψη.

Συγκεκριμένα:

-Ο πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Κωνσταντίνος Μενουδάκος, τόνισε ότι οι ρυθμίσεις του ν/σχ. στερούν δικαιώματα πέρα από τα επιτρεπόμενα κατά τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

-Ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ, Χρήστος Ράμμος, τόνισε εμφατικά “είμαστε αντίθετοι, πλήρως αντίθετοι με τη νέα ρύθμιση, η οποία αφαιρεί από την Αρχή, για πρώτη φορά, εδώ και 18 χρόνια, την αρμοδιότητα ενημέρωσης του θιγέντος”.

Για να προσθέσει: «Είναι εντελώς αδικαιολόγητη και μη εξηγήσιμη η επιβολή διαστήματος τριών χρόνων, μετά τη λήξη της παρακολούθησης, για να εξεταστεί αν θα μπορεί να ενημερωθεί ο θιγείς. Αν δεν διακυβεύεται ο σκοπός και έχει διαπιστωθεί, γιατί μπορεί να μη γίνει και την επόμενη μέρα; Ποιος είναι ο λόγος, να περάσουν τα τρία αυτά χρόνια; Ποια είναι η δικαιολογητική βάση; Δεν προκύπτει”.

Επιπλέον, ο κ. Ράμμος δήλωσε αντίθετος με “την άρση του απορρήτου, για λόγους εθνικής ασφάλειας με απόφαση του εισαγγελέα που είναι εγκατεστημένος στην ΕΥΠ”. Εξηγώντας πως “δεν καλύπτει το σύστημα εδώ τις εγγυήσεις που χρειάζονται για την ανεξαρτησία του δικαστικού λειτουργού”.

-Ο πρόεδρος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, Δημήτρης Βερβεσός, εξέφρασε, επίσης, την “κάθετη αντίθεση” (του Σώματος) στο νομοσχέδιο. “Θεωρούμε ότι δεν πληροί καμία από τις προϋποθέσεις. Επέχει θέση επικοινωνιακής διαχείρισης του προβλήματος που προέκυψε με την τελευταία παρακολούθηση μέσω της ΕΥΠ πολιτικών προσώπων και δημοσιογράφων και έχουμε σοβαρές παρατηρήσεις επί του σχεδίου νόμου, με το οποίο μας χωρίζει άβυσσος από άποψη προσέγγισης των ζητημάτων”, εξήγησε.

“Ναι” από Εισαγγελείς – Δικαστές

Στον αντίποδα βρέθηκε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, καθώς η γενική γραμματέας της, Ελευθερία Κώνστα, χαρακτήρισε “θετικό βήμα” της βελτιώσεις που έγιναν στο νομοσχέδιο.

Σημείωσε επίσης ότι “η στάθμιση των δεδομένων πρέπει να βασίζεται στην αρχή της αναλογικότητας και η επέμβαση της αρμόδιας κρατικής αρχής να αποτελεί το μέτρο το οποίο σε μία δημοκρατία είναι αναγκαίο”.

Θετική ήταν η άποψη και της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας, με τον εκπρόσωπό της, Νικόλαο Φιστόπουλο, να σημειώνει: “η γενική αξιολόγηση της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, αναφορικά με τη διαδικασία της άρσης του απορρήτου είναι σε θετικό πρίσμα. Ουσιαστικά, εκσυγχρονίζεται η όλη διαδικασία και διασφαλίζονται οι προϋποθέσεις τήρησης της νομιμότητας, με τις σχετικές προβλέψεις”.

Ο ίδιος, μάλιστα, τάχθηκε υπέρ της παρακολούθησης ακόμα και του/της Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αφού χαρακτήρισε υποθετικό το ερώτημα, επικαλέσθηκε τα άρθρα του ν/σχ. που προβλέπουν την άρση του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφαλείας για όλα τα πολιτικά πρόσωπα, μεταξύ αυτών και ο/η ΠτΔ, για να καταλήξει: “εάν και εφόσον συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις δεν θα υπήρχε κάποια διάκριση αναφορικά με οποιοδήποτε πρόσωπο”.