Μόσιαλος: Γιατί ενισχύεται η ακροδεξιά στην Ευρώπη

Στο θέμα της ανόδου της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη αναφέρθηκε ο Ηλίας Μόσιαλος, καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics, μιλώντας στο ΕΡΤΝews.

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά: «Είναι γενικότερα σε καλό περιβάλλον τα άκρα και αυτό ενισχύεται από την δραστηριότητα του κυρίου Μασκ αλλά και των δικτύων που διαχειρίζεται ο κ. Μασκ, αλλά ακολουθούν και άλλοι, δεν είναι μόνο ο κ. Μασκ.

Η πίεση στην οποία έχει κάνει ο κ. Μασκ σε άλλα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης βλέπουμε ακολουθεί το Facebook, το Instagram και το WhatsApp που ανήκουν στην ίδια εταιρεία και αποφασίζουν πλέον να μην κάνουν έλεγχο των ψευδών ειδήσεων που διακινούνται μέσω αυτών των δικτύων.

Στην ουσία όμως τι έγινε με την αγορά του Twitter που άλλαξε σε Χ, άλλαξε κι ο αλγόριθμος. Το Twitter υποτίθεται ότι ήταν η δημοκρατικοποίηση των μέσων ενημέρωσης, ότι πλέον θα μπορούσαν όλοι οι πολίτες με δημοκρατικό τρόπο να εκφράζουν τις απόψεις τους, σε σχέση με τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, όπου η είδηση είναι φιλτραρισμένη, φιλτραρισμένη από εσάς τους δημοσιογράφους που ελέγχετε κιόλας και την εγκυρότητα των απόψεων που εκφέρονται γενικότερα.

Αλλά παράλληλα θα μπορούσε να πει κανείς ότι μπορεί τα μέσα ενημέρωσης τα οποία είχαμε μέχρι τώρα και εν πολλοίς είναι έγκυρα, θα έλεγα να επηρεάζονται από πολιτικές καταστάσεις ή από επιχειρηματικά συμφέροντα. Ο κ. Μασκ δήλωσε στην αρχή ότι θα υπάρχει απόλυτη δημοκρατική έκφραση. Αυτό όμως που είδαμε ήταν η αλλαγή του αλγορίθμου στο Χ το πρώην Twitter, όπου όποιος εγώ είμαι ακόμα στο Χ δεν ξέρω για πόσο, αλλά παρατηρώ πολύ μεγάλη αλλαγή.

Είναι όμως όλες οι ακροδεξιές αναρτήσεις τις οποίες τις ενισχύει ο αλγόριθμος του. Δεν είναι επομένως ένα μέσο δημοκρατικοποίησης. Είναι ένα μέσο το οποίο εκφράζει μια συγκεκριμένη πολιτική άποψη και κατεύθυνση. Ο κ. Μασκ έχει μία τάση ενώ πρόκειται να γίνει, δεν είναι ακόμα υπουργός, πρόκειται να αναλάβει υπουργός στην κυβέρνηση του κ. Τραμπ, να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών.

Στη Μεγάλη Βρετανία δεν θα είναι τόσο εύκολο όσο πιθανώς να φαίνεται σε όσους δεν ζουν στη Μεγάλη Βρετανία. Σίγουρα ενισχύει τον κύριο Φάρατζ, αλλά ο κύριος Φάρατζ δεν είναι ο πιο ακροδεξιός στην Μεγάλη Βρετανία. Ενισχύει και τον κύριο Τόμι Ρόμπινς, ο οποίος είναι φυλακισμένος και καταδικάστηκε τον Οκτώβριο που μας πέρασε σε 15 μήνες φυλακή, για φαινόμενα παρέκκλισης συνταγματικής εκτροπής, ο οποίος είναι καθαρά φασίστας και αυτόν ενισχύει στην ουσία ο κ. Μασκ πρώτα και κύρια και δευτερευόντως στον κ. Φάρατζ.

Το θέμα όμως στην Μεγάλη Βρετανία είναι ότι εμείς έχουμε ένα εκλογικό σύστημα το οποίο δεν θα έλεγα ότι τείνει να είναι δημοκρατικό, αλλά στο οποίο προφυλάσσει στην ουσία την Μεγάλη Βρετανία. Οι μονοεδρικές περιφέρειες γιατί δεν έχουμε το σύστημα που έχουμε στη χώρα μας, όπου το πρώτο κόμμα παίρνει την πλειονότητα των εδρών και ενισχύεται με μπόνους 40% στη Μεγάλη Βρετανία, ή σε άλλες χώρες που ισχύουν παρόμοια εκλογικά συστήματα στη Μεγάλη Βρετανία, είναι μοιρασμένη η χώρα σε μονοεδρικές περιφέρειες και το πρώτο κόμμα στη μονοεδρική περιφέρεια, ακόμα και αν είναι και 25 και 30 % δεν χρειάζεται να πάρει 50 %. κερδίζει την έδρα.

Δηλαδή θα είναι πάρα πολύ δύσκολο ένα ακροδεξιό κόμμα του κυρίου Φάρατζ να αποκτήσει την απόλυτη πλειοψηφία στη Μεγάλη Βρετανία, αν υπάρχουν συσχετισμοί διαφορετικοί, δηλαδή αν κόμματα του δημοκρατικού τόξου δεν κατεβάσουν υποψηφίους σε όλες τις μονοεδρικές περιφέρειες.

Οι εξελίξεις σε άλλες χώρες

Για το θέμα αυτό ο κ. Μόσιαλος δήλωσε: «Κοιτάξτε στην Αυστρία το ακροδεξιό κόμμα, το Κόμμα της Ελευθερίας της Αυστρίας. Την Αυστρία την ξέρω καλά γιατί με είχε καλέσει η κυβέρνηση της Αυστρίας το 2017 να τους βοηθήσω με τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος και τότε, όταν έκανα την έκθεσή μου για την μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, ήταν κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών και Χριστιανοδημοκρατών.

Όταν τελείωσα την έκθεσή μου, μετά από μερικούς μήνες, είχαμε εκλογές και είχαμε κυβέρνηση του κεντροδεξιού κόμματος με το ακροδεξιό κόμμα. Δηλαδή, δεν είναι η πρώτη φορά που οι Αυστριακοί πιθανώς να έχουν έναν συνασπισμό του ακροδεξιού κόμματος, μάλλον με το κεντροδεξιό κόμμα που μέχρι τώρα κυβερνούσαν. Θα δούμε που θα πάει αυτή η κατάσταση. Βλέπουμε τα φαινόμενα ανόδου της ακροδεξιάς στην Γερμανία, αλλά και εκεί είναι πάρα πολύ δύσκολο το κόμμα της ακροδεξιάς στην Γερμανία να σχηματίσει κυβέρνηση. Μόνο του, δεν φαίνεται άλλο κόμμα».

Αυτή τη στιγμή έχουμε έλλειψη ηγεσίας σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά δεν πιστεύω ότι η ακροδεξιά θα φτάσει σε τέτοια επίπεδα στα οποία θα κυριαρχεί στην πλειονότητα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή στην Γερμανία πιθανότατα θα έχουμε έναν συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, Χριστιανοδημοκρατών, Πρασίνων και Φιλελευθέρων αν τα καταφέρουν οι Φιλελεύθεροι να μπουν στη Βουλή.

Το είδαμε και στην Ολλανδία. Το πρώτο κόμμα είναι του κυρίου Βίλντερς, οι οποίοι συγκυβερνούν αυτή τη στιγμή με το Φιλελεύθερο Κόμμα, το κόμμα το οποίο κυριαρχούσε στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο της Ολλανδίας.

Βλέπουμε την κυρία Μελόνι στην Ιταλία, η οποία όμως και αυτή δεν έχει απόλυτη πλειοψηφία. Πρέπει να συνεργάζεται με το κόμμα του κυρίου Μπερλουσκόνι που ανήκει στην κεντροδεξιά παράταξη, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Υπάρχει σίγουρα άνοδος, το ερώτημα είναι πόσο αυτή η άνοδος θα ενισχυθεί και λόγω της ενίσχυσης που έρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, διότι πλέον έχουν ένα παγκόσμιο ακροδεξιό ηγέτη στον οποίο μπορούν να έχουν όσο αναφορά δεν υπήρχε αυτό παλαιότερα. Δηλαδή ο Τραμπ αυτή τη στιγμή ταυτίζεται με τις ακροδεξιές και μερικές φορές θα έλεγα και φασιστικές προεκτάσεις της πολιτικής του κυρίου Μασκ. Έχουμε έναν υπουργό του κυρίου Τραμπ, ο οποίος στην ουσία δείχνει ότι συγκυβερνά μαζί με τον κύριο Τραμπ. Δηλαδή αυτό δεν το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν και θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς θα διαμορφωθεί αυτό το δίδυμο τους επόμενους μήνες.

Όμως δεν είναι μόνο το μήνυμα στα πλαίσια των ακροδεξιών πολιτικών. Θα έλεγα το πιο σημαντικό για εμάς είναι εάν θα υπάρχουν αναθεωρητικές πολιτικές, γεωπολιτικές».

Οι ευρωπαϊκές και οι εθνικές πολιτικές

Συνεχίζοντας ο κ. Μόσιαλος τόνισε πως: «Αν θέλετε κατά τη γνώμη μου, σε επίπεδο Ευρώπης, αλλά και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Αγγλία είχαμε τα ίδια προβλήματα, δεν υπήρχε διάχυση της ευημερίας προς τα κατώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα, σε αυτούς που ήταν περισσότερο ευάλωτοι και ένα θέμα το οποίο πρέπει να το δούμε και στη χώρα μας γιατί όσο αναπτύσσεται οικονομικά η χώρα μας διαχέεται, ο πλούτος προς τα ευάλωτα κοινωνικοοικονομικά στρώματα ή συγκεντρώνεται στα υψηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα;

Η Ευρώπη δεν έδωσε απαντήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Προφανώς υπήρχαν περίοδοι μεγάλης ευημερίας, αλλά παράλληλα και περίοδοι μεγάλων ανισοτήτων. Από την άλλη μεριά, είναι εύκολο να επιρρίπτει ευθύνες κανείς στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ στην ουσία η κοινωνική πολιτική είναι στα πλαίσια των εθνικών πολιτικών. Δηλαδή δεν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση υπεύθυνη για τις κοινωνικές πολιτικές, ούτε για το σύστημα υγείας, ούτε για το ασφαλιστικό σύστημα, ούτε για το εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτά είναι στα πλαίσια των εθνικών πολιτικών.

Αυτό που θα προκύψει για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι τι θα κάνουμε από δω και μπρος. Θέλουμε περισσότερη Ευρώπη.
Για μας θέλουμε, θα θέλαμε με περισσότερη Ευρώπη, με κοινή αμυντική πολιτική παραδείγματος χάριν. Και εδώ έχουμε συμμάχους, όπως στις Βαλτικές χώρες που απειλούνται από την Ρωσία, έχουμε την Πολωνία που μπορεί να είναι μαζί μας, έχουμε την Δανία, τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Σουηδία και Φινλανδία, νέα μέλη του ΝΑΤΟ που κι αυτοί απειλούνται.

Ο Σουηδός πρωθυπουργός είπε ότι είμαστε σε μια ενδιάμεση κατάσταση πολέμου πλέον. Επομένως, είναι μια ευκαιρία για την ελληνική κυβέρνηση να δημιουργήσει ένα άξονα συμμαχικό άξονα που να πιέσει προς την κατεύθυνση της ενιαίας αμυντικής πολιτικής».