Μειώνεται στα 392,7 ευρώ η κατώτατη σύνταξη για συνταξιοδοτούμενους με δεκαπενταετία ή αναπηρία

Στα 392,7 ευρώ, από 486 ευρώ προηγουμένως, διαμορφώνεται πλέον η κατώτατη σύνταξη που θα χορηγείται στους συνταξιοδοτούμενους με δεκαπενταετία ή με αναπηρίας 80% ή εξαιτίας ενός εργατικού ατυχήματος.

Τη σχετική εγκύκλιο υπέγραψε ο υφυπουργός Εργασίας Π. Χαικάλης, εφαρμόζοντας το νόμο του 2010.

Αναλυτικά η εγκύκλιος:
Η βασική σύνταξη, το ύψος της οποίας καθορίζεται μέχρι 31.12.2015 στο ποσό των 360,00 ευρώ μηνιαίως και αναπροσαρμόζεται από 1.1.2016, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 11 του ν. 3863/2010, θα καταβάλλεται (α) σε όσους δεν έχουν συμπληρώσει τον ελάχιστο χρόνο ασφάλισης των 15 ετών, έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας τους και πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια και κριτήρια διαμονής στη χώρα, καθώς και (β) στους δικαιούχους αναλογικής σύνταξης, από την ημερομηνία χορήγησης αυτής.
Επισημαίνεται ότι:
1. Το ποσό της βασικής σύνταξης μειώνεται :
α. για τους συνταξιούχους λόγω γήρατος, κατά 1/35 για κάθε έτος που υπολείπεται των 35 ετών διαμονής στη χώρα μεταξύ του 15ου και του 67ου έτους της ηλικίας,
β. στις περιπτώσεις λήψης μειωμένης σύνταξης (γήρατος ή αναπηρίας),
γ. στην περίπτωση σύνταξης λόγω θανάτου και
δ. για τους ανασφάλιστους και όσους δεν έχουν πραγματοποιήσει 15 έτη (ή 4.500 ημέρες ασφάλισης) σε κάθε περίπτωση απόκλισης από τα απαιτούμενα κριτήρια ( διαμονής στη χώρα).
2. Προκειμένου για συνταξιούχους εξ ιδίου δικαιώματος με περισσότερες της μιας συντάξεις χορηγείται μία βασική σύνταξη. Στην περίπτωση συνταξιούχου ή δικαιούμενου μιας πλήρους σε ποσό και μιας μειωμένης σε ποσό κύριας σύνταξης, το ποσό της βασικής σύνταξης είναι πλήρες και καταβάλλεται από τον φορέα της πλήρους.
II. Το αναλογικό ποσό σύνταξης προσδιορίζεται στη βάση του συνόλου του ασφαλιστικού βίου καθενός και υπολογίζεται με συντελεστή που είναι ανάλογος του χρόνου ασφάλισης.
Για όσους ασφαλιστούν για πρώτη φορά την 1η.1.2011 και μετά η μηνιαία σύνταξη υπολογίζεται (επί των συντάξιμων αποδοχών ή των ασφαλιστικών κατηγοριών καθενός) για κάθε πλήρες έτος ασφάλισης με βάση τα ποσοστά του πίνακα που ακολουθεί.

Επισημαίνεται ότι με το άρθρο 4 ρυθμίζεται ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης για όσους έχουν χρόνο ασφάλισης από την 1.1.2011 και μετά. Ήδη, με το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 27 του άρθρου 1 του πρόσφατα ψηφισθέντος ν.4334/2015 (ΦΕΚ 80, Α΄), τροποποιείται η πρώτη περίοδος της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του ν.3863/2010 (ΦΕΚ 115, Α΄) και προβλέπεται ότι για τους υπαχθέντες στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο μέχρι και την 31.12.2010 που συνταξιοδοτούνται από την 1.1.2015 και εφεξής (ανεξαρτήτως του χρονικού σημείου θεμελίωσης του
συνταξιοδοτικού δικαιώματος), το τμήμα αναλογικής σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισης από 1.1.2011 έως την ημερομηνία έναρξης συνταξιοδότησης υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3863/2010.
Για όσους έχουν υπαχθεί στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα ασφάλισης ή το Δημόσιο μέχρι και 31.12.2010 και συνταξιοδοτούνται λόγω γήρατος ή αναπηρίας από 1.1.2015 και μετά, το αναλογικό ποσό σύνταξης υπολογίζεται ως το άθροισμα δύο ποσών: (α) αυτού που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισης μέχρι και 31.12.2010, το οποίο υπολογίζεται με βάση τα κατά το έτος συνταξιοδότησης ισχύοντα (από γενικές ή καταστατικές διατάξεις) ποσοστά και συντάξιμες αποδοχές ή ασφαλιστικές κατηγορίες ή τα κατ’ έτος ποσά συντάξεων και (β) το ποσό που αντιστοιχεί στον χρόνο ασφάλισης από 1.1.2011 και μετά, το οποίο υπολογίζεται σύμφωνα με τον προηγούμενο πίνακα.
Υπενθυμίζεται ότι ο τρόπος υπολογισμού του αναλογικού ποσού σύνταξης σύμφωνα με τα προηγούμενα εφαρμόζεται (όπως ορίζεται από τις διατάξεις της παρ. 27 του άρθρου 1 του ν. 4334/2015) για όσους συνταξιοδοτούνται από 1.1.2015 και μετά, ανεξάρτητα από το εάν το δικαίωμα συνταξιοδότησης θεμελιώθηκε πριν την 1η.1.2015.
Δ. Διευκρινίζεται , τέλος, ότι το άθροισμα των ποσών της βασικής και της αναλογικής σύνταξης λόγω γήρατος, για χρόνο ασφάλισης τουλάχιστον δεκαπέντε (15) ετών ή λόγω αναπηρίας με ποσοστό 80% και άνω ή λόγω εργατικού ατυχήματος , δεν μπορεί να υπολείπεται του ποσού που αντιστοιχεί σε δεκαπέντε (15) ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη , όπως το ύψος αυτού ορίζεται στις περιπτώσεις 3(α) και 4 της υποπαραγράφου ΙΑ.11. της παραγράφου Ι του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (Α 222) (26,18 Χ15 = 392,7 ).
Το κατώτατο αυτό όριο μειώνεται στην περίπτωση λήψης μειωμένης σύνταξης (γήρατος ή αναπηρίας).