ΙΝΤΕΡ – ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Ο αλησμόνητος ημιτελικός του 2010 που άλλαξε το ποδόσφαιρο

Τετάρτη, 30 Απριλίου 2025 στο κατάμεστο San Siro του Μιλάνου, η Ίντερ αντιμετωπίζει την Μπαρτσελόνα, στον πρώτο ημιτελικό του φετινού Champions League.

Πριν 15 χρόνια το 2010, υπήρξε άλλη μια σύγκρουση των δυο ομάδων, πάλι στα ημιτελικά του ίδιου θεσμού. Επρόκειτο για μια από τις πιο επικές αναμετρήσεις στην ιστορία του Champions League. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι, τότε, αυτές ήταν οι δυο καλύτερες ομάδες στον κόσμο.
Η Μπαρτσελόνα, του Πεπ Γκουαρδιόλα, με την πιο ταλαντούχα ομάδα όλων των εποχών και η Ίντερ, του Ζοζέ Μουρίνιο, με μια ομάδα που, κατά κάποιο τρόπο, λειτούργησε τέλεια.
Και οι δύο αγωνίζονταν για μια θέση στο μεγάλο τελικό, που θα γινόταν στο Σαντιάγο Μπερναμπέου της Μαδρίτης.
Στον πρώτο αγώνα, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, , η Ίντερ διέλυσε τους Ισπανούς στο Μιλάνο και κέρδισε με το εμφατικό 3-1. Η Μπάρτσα του Πεπ δεν είχε ξαναπαιχτεί από αντίπαλο ποτέ έτσι μέχρι τότε.
Αυτό το αποτέλεσμα, βέβαια, δημιούργησε μια τεράστια προσμονή για το δεύτερο αγώνα, στο ασφυκτικά γεμάτο Κάμπ Νου, όπου οι οπαδοί πίστεψαν στη «ρεμουντάδα» της Μπάρτσα και το
έδειξαν με πολλά πανό συμπαράστασης. Αλλά, μέσα τους, φοβόντουσαν το μοναδικό τύπο που θα μπορούσε να τους σταματήσει στην πορεία προς τον τελικό.
Ο Μουρίνιο, πριν τον αγώνα, είχε δηλώσει για τους οπαδούς της Μπαρτσελόνα: ο Φίγκο μου είπε ότι ήταν ήρεμος και χαλαρός, γιατί τώρα ήμουν εγώ αυτός που μισούν, γιατί ήμουν ο νέος τους εχθρός.
Μετά την έναρξη του επαναληπτικού αγώνα στο 28ο λεπτό, αποβλήθηκε με κόκκινη κάρτα ο Τιάγκο Μότα, ο μέσος της Ίντερ. Το Καμπ Νου πήρε φωτιά, ο δρόμος για τον τελικό ερχόταν όλο και πιο κοντά.
Ο Μουρίνιο, όμως, δεν είχε πει ακόμη την τελευταία του λέξη.
Αυτό που ακολούθησε ήταν 60 μοναδικά λεπτά ποδοσφαίρου.
Η καλύτερη επιθετική ομάδα όλων των εποχών, με έναν επιπλέον παίκτη, που πιέζει για να νικήσει ίσως την καλύτερη αμυντική ομάδα όλων των εποχών, η οποία αγωνιζόταν με 10 παίκτες.
“Δεν παρκάραμε το λεωφορείο. Παρκάραμε ένα ολόκληρο αεροπλάνο, με ανοιχτά τα φτερά του, είχε πει ο Μουρίνιο στις δηλώσεις του, μετά τη λήξη του αγώνα.
Δεν μπορείς να εξηγήσεις αυτό το παιχνίδι σε κάποιον που δεν το είδε ποτέ.

Οι 10 παίκτες της Ίντερ απλώς αρνιόντουσαν να κρατήσουν την μπάλα και την έδιωχναν, με κάθε τρόπο, μακριά από την εστία τους όταν την είχαν στην κατοχή τους. Από την άλλη μεριά, η Μπαρτσελόνα, με το εκπληκτικό ποσοστό 86% κατοχής, δεν έβρισκε απαντήσεις όταν προσπαθούσε να δημιουργήσει ευκαιρίες. Ήταν σαν χτυπούσε πάνω σε έναν πέτρινο τοίχο.
Η απελπισμένη Μπαρτσελόνα κατάφερε να δημιουργήσει 3 ή 4 ευκαιρίες σε όλο τον αγώνα, συμπεριλαμβανομένου ενός γκολ της παρηγοριάς, που πέτυχε ο Πικέ στο 84’. Το τελευταίο σφύριγμα του Βέλγου διαιτητή, Frank De Bleeckere βρήκε την Ίντερ στον τελικό και η θρυλική τακτική επίδειξη του Ζοζέ Μουρίνιο είχε αποδώσει καρπούς.

Μετά το τέλος του αγώνα, οι υπεύθυνοι της Μπαρτσελόνα άνοιξαν τα μπεκ του γηπέδου για να τερματίσουν τους έξαλλους πανηγυρισμούς των παικτών της Ίντερ. Δεν είχε, πλέον, καμία σημασία.

«Το νερό ήταν για να καθαρίσει το αίμα μας. Αφήσαμε το αίμα μας στο γήπεδο». Αυτό είχε αναφέρει στις εμβληματικές δηλώσεις του ο Μουρίνιο, ο μεγάλος πρωταγωνιστής εκείνης
της βραδιάς, μετά τον αγώνα.

Στον τελικό, η Ίντερ κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ μέσα στο Μπερναμπέου και έγινε η μόνη ιταλική ομάδα που κέρδισε ποτέ το τρεμπλ.
Η συνέχεια είναι γνωστή: μετά την Ίντερ ο Ζοζέ Μουρίνιο κάθισε στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης για να πολεμήσει τη Μπάρτσα του Πεπ και έτσι γεννήθηκε μια αλησμόνητη ποδοσφαιρική εποχή, που έχει μείνει στην ιστορία. Όλα, όμως, είχαν ξεκινήσει από εκείνον τον αγώνα.