Ηλίας Μανούκας, BollmannGroup Hellas: Απαραίτητη η συνεργασία με το δημόσιο για την έλλειψη κατοικίας

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την κοινωνική κατοικία, όσο και για την ‘’προσιτή’’ ειδικά στις νέες οικογένειες κατοικία ή αλλιώς ‘’affordable living’’, ένα ζήτημα, το οποίο αντιμετωπίζουν τόσο τα μεγάλα αστικά κέντρα στην Ελλάδα, κυρίως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, αλλά και σημαντικές ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις όπως η Βαρκελώνη ή το Βερολίνο.

Σύμφωνα με μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος, η κατασκευαστική δραστηριότητα έφτασε στο απόγειό της το 2005 με την έκδοση 66 χιλιάδων οικοδομικών αδειών, οι οποίες αντιστοιχούσαν σε 195 χιλιάδες κατοικίες. Ωστόσο, ακολούθησε πτώση κατασκευής λόγω κρίσης, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα κατασκευαστικής δραστηριότητας την περίοδο 2012 και ύστερα, με ετήσια έκδοση αδειών που αντιστοιχεί σε 16 χιλιάδες κατοικίες κατ’ έτος.

Την ίδια στιγμή, μεταξύ της απογραφής 2001-2011 καταγράφεται αύξηση του αριθμού των κατοικιών κατά 917 χιλιάδες, ενώ την επόμενη δεκαετία 2012-2022 υπολογίζουμε ότι προστέθηκαν μόνο 155 χιλιάδες. Ταυτόχρονα, από την πλευρά της ζήτησης την περίοδο 2001-2011 καταγράφεται αύξηση του αριθμού των νοικοκυριών κατά 582 χιλιάδες, ενώ από το 2012 έως το 2022 υπολογίζουμε τη δημιουργία μόνο 197 χιλιάδων νοικοκυριών.

Σε αυτό το πλαίσιο, τα τελευταία χρόνια καταγράφονται σημαντικές αυξήσεις τόσο στην ενοικίαση, όσο και στην αγορά ακινήτων για στέγαση στα μεγάλα αστικά κέντρα, τα οποία διαθέτουν όλο και λιγότερα σπίτια, με το ζήτημα της Visa και της βραχυχρόνιας μίσθωσης να έχουν διαδραματίσει, εξίσου, το δικό τους ρόλο.

Για το ζήτημα της προσιτής κατοικίας μιλά στο Financial Report o Ηλίας Μανούκας, Διευθυντής Επενδύσεων της Γερμανικής εταιρείας Bollmann Group, η οποία τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται, εκτός από τη Γερμανία και την Πορτογαλία, και στην Ελλάδα.

«Πρόκειται για ένα εξαιρετικά περίπλοκο ζήτημα, το οποίο έχει διογκωθεί τα τελευταία χρόνια στα μεγάλα αστικά κέντρα και στην Ελλάδα. Αυτό που είναι αναγκαίο να γίνει καταρχήν είναι να μελετηθεί τόσο από τον Ιδιωτικό, όσο και από τον Δημόσιο τομέα, καθώς πέρα από το προφανές, δηλαδή είτε την κατασκευή νέων κατοικιών, είτε την ανάσυρση παλαιών, κλειστών διαμερισμάτων μέσω συγκεκριμένων προνομίων για τους ιδιοκτήτες τους, είναι σημαντικές και οι υποδομές που θα πρέπει να γίνουν από το Κράτος. Αυτό πρέπει να γίνει προκειμένου αυτές οι νέες ή αναβαθμισμένες περιοχές που θα δημιουργηθούν να έχουν σύνδεση με τον αστικό ιστό και να μην υποβαθμιστούν».

Σύμφωνα με τον κ. Μανούκα υπάρχουν ακόμα και σήμερα στην Αθήνα περιοχές, οι οποίες μπορούν να αναδειχθούν μέσω προγραμμάτων κοινωνικής κατοικίας όπως ο Κεραμεικός, ο Ταύρος, ο Ελαιώνας, ενώ μέρος αυτής της ολικής επαναφοράς σε ό,τι αφορά την επίλυση του ζητήματος μπορεί να γίνει και το κέντρο της Αθήνας, καθώς σε αυτό υπάρχουν πολλά κενά κτίρια γραφείων.

Επίσης, κάνει μνεία και σε περιοχές όπως ο Πειραιάς και το Ίλιον, αλλά και το πίσω μέρος της κεντρικής οδού Πειραιώς.

«Η μετατροπή κενών γραφείων σε κατοικίες είναι πολύ πιο εύκολη και πιο γρήγορη απ΄ ό,τι να ξεκινήσει το κτίσιμο ενός νέου συγκροτήματος κατοικιών. Υπολογίζεται ότι μέσα σε έξι-επτά μήνες, ένα κτίριο γραφείων μπορεί να μετατραπεί σε ένα λειτουργικό σπίτι για οικογένεια» αναφέρει, βάζοντας μέσα στην εξίσωση και το γεγονός ότι τα προηγούμενα χρόνια είχε μειωθεί ή καθυστερήσει σε μεγάλο βαθμό όποια νέα κατασκευαστική δραστηριότητα λόγω και της ανόδου των τιμών των πρώτων υλών.

Να φτάσει η βασική οικία για μια μέση οικογένεια να κοστίζει κάτω 200.000 ευρώ

Σύμφωνα με όσα δηλώνει ο κ. Μανούκας, ο στόχος θα πρέπει να είναι για ένα μεσαίο σπίτι για μια 4μελη οικογένεια, να μην στοιχίζει – για αγορά- πάνω από 200.000 ευρώ: «Στην Ευρώπη γίνονται προσπάθειες να υπάρχει πτώση στην τιμή της κύριας κατοικίας, η οποία πια δεν θα μπορεί να είναι υπερβολικά μεγάλη, αλλά θα πρέπει να είναι κατά μέσο όρο 100 και κάτω τετραγωνικά και να αγγίζει μέχρι το 35% του συνολικού μηνιαίου εισοδήματος το ποσό που θα δαπανάται με αυτό, είτε μέσω ενοικίου είτε μέσω δανείου».

Για τον ίδιο, εξάλλου, είναι σημαντικό να μείνουν πίσω αγκυλώσεις των προηγούμενων ετών όπως η γραφεiοκρατία, ένα στοιχείο, το οποίο επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, ακόμα και σήμερα τις αγοραπωλησίες, ενώ αναφέρθηκε και στην υποστελέχωση των ελληνικών πολεοδομιών. «Έχουν γίνει πολλά βήματα τα τελευταία χρόνια, αλλά σίγουρα χρειάζονται και άλλα, τα οποία πρέπει να γίνουν προκειμένου να είναι πιο φιλικό το περιβάλλον και σε επενδύσεις κοινωνικές κατοικίας, ενώ από τις μέχρι τώρα συναλλαγές μας ως εταιρεία βλέπουμε ότι υπάρχει υποστελέχωση στις Πολεοδομίες, παρότι έχουν πολύ ικανό και εξυπηρετικό ανθρώπινο δυναμικό».

Το σημαντικό, σύμφωνα με τον κ. Μανούκα είναι στο ζήτημα στέγασης, πέρα από τις τυχόν επιδοτήσεις, να υπάρχει συνεργασία του Δημοσίου και του Ιδιωτικού τομέα, να μπορούν να συνυπάρξουν τεχνογνωσία, χρηματοδότηση και να γίνει και επαναπροσδιορισμός της κατοικίας ανάλογα με τις ανάγκες του πληθυσμού, καθώς πέρα από οικογένειες, υπάρχουν και τα πιο μικρά σπίτια για τους ηλικιωμένους.

Μαρία Μπακοπούλου

[email protected]