Η ελληνική κρίση και το γερμανικό δίλημμα

Δεν μπορεί να θεωρηθεί σύμπτωση. Σε μια μέρα έντονων διεθνών αντιδράσεων για το πρωτοφανές προεδρικό διάταγμα απαγόρευσης εισόδου στις ΗΠΑ πολιτών από επτά μουσουλμανικές χώρες, ακόμη κι αν έχουν διπλή υπηκοότητα, το χθεσινό κυβερνητικό μπρίφινγκ στο Βερολίνο άνοιξε και πάλι με το ελληνικό πρόβλημα, όπως τις παλιές δύσκολες ημέρες της κρίσης. Την αφορμή έδωσε ένα μικροσκοπικό δημοσίευμα της Bild για πιθανή αναζωπύρωση του ελληνικού προβλήματος μεσούσης της προεκλογικής εκστρατείας στη χώρα, με πιθανή κατάληξη το Grexit.

Σόιμπλε, εγγυητής της παραμονής του ΔΝΤ

Μόνο και μόνο το άκουσμα αυτής της λέξης σε αυτήν την κρίσιμη από κάθε άποψη πολιτική συγκυρία προκαλεί ρίγη ανησυχίας στο κυβερνών κόμμα της Άγκελα Μέρκελ. Πιθανή αναζωπύρωση της φιλολογίας για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ αποτελεί το χειρότερο σκηνικό διεξαγωγής μιας από τις πιο δύσκολες προεκλογικές εκστρατείες καθ’ ομολογία της ίδιας της καγκελαρίου. Η παρατεταμένη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς βάζει σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση κυρίως τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος εμφανίζεται εκτεθειμένος απέναντι στην Κ.Ο. της Χριστιανικής Ένωσης, καθώς εγγυήθηκε την παραμονή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να εξασφαλίσει την συγκατάθεσή της στη Βουλή για το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης.

Προς το ΔΝΤ κυρίως ήταν λοιπόν το βασικό μήνυμα που εξέπεμψε χθες ο Σόιμπλε διά του εκπροσώπου του. Ενόψει της συνεδρίασης του Εκτελεστικού Συμβουλίου του ΔΝΤ στις 6 Φεβρουαρίου, από την οποία θα κριθεί οριστικά η συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, υπενθύμισε τη δέσμευση που έδωσε το Ταμείο στο Eurogroup τον περασμένο Μάιο για την παραμονή του στο ελληνικό πρόγραμμα, αλλά και η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ στον γερμανό υπουργό Οικονομικών Β. Σόιμπλε στο περιθώριο του πρόσφατου οικονομικού φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας. Και οι δύο είναι μέρος του προβλήματος αλλά και της λύσης του ελληνικού ζητήματος.

Η ωρολογιακή βόμβα της ελληνικής κρίσης

Όπως παρατηρεί σε ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες η έγκριτη Neue Zürcher Zeitung, τα «γεράκια» της ευρωζώνης, όπως αποκαλεί τη Γερμανία και την Ολλανδία, χώρες των οποίων οι κυβερνήσεις δίνουν σε λίγους μήνες αγώνα πολιτικής επιβίωσης, από τη μια χρειάζονται το ΔΝΤ, διότι το εμπιστεύονται περισσότερο από ό,τι την Κομισιόν για τη σκληρή «εφαρμογή» των μέτρων και έχουν δεσμευθεί επ’ αυτού στα κοινοβούλιά τους, από την άλλη όμως δεν συμφωνούν με την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, που ζητά το ΔΝΤ.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ανατροφοδοτούμενης κρίσης η πάντα καλά πληροφορημένη εφημερίδα Bild επαναφέρει το φάντασμα του Grexit σε ένα «άρθρο» επτά προτάσεων. Επικαλούμενος κύκλους του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος ο αρθρογράφος προκαταλαμβάνει αναζωπύρωση της συζήτησης για Grexit, με τον υπουργό Οικονομικών να τίθεται υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Ο αποδέκτης είναι διπλός: αφενός το εσωτερικό του κόμματος του Σόιμπλε, που πείθεται όλο και λιγότερο ότι η ελληνική κρίση θα έχει ημερομηνία λήξης με την Ελλάδα μέσα στο ευρώ, και αφετέρου η ίδια η Ελλάδα, για να μη θεωρεί ευάλωτη και εκβιάσιμη τη γερμανική πλευρά λόγω των βουλευτικών εκλογών αλλά και για να επιταχύνει την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.