Handelsblatt: Προς τέρψη του Όρμπαν το Qatar Gate στην Ευρωβουλή

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει λιγότερη εξουσία από τα άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ, αλλά ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη δημοκρατική νομιμοποίησή του. Οι ευρωβουλευτές θέτουν υποψηφιότητα για τις εκλογές και επιδιώκουν την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων. Αυτή η εμπιστοσύνη διακυβεύεται τώρα, καθώς μια σοβαρή υποψία διαφθοράς στο Κοινοβούλιο απειλεί να βλάψει μόνιμα τη φήμη του θεσμού, σχολιάζει η Handelsblatt.

Η Εύα Καϊλή, που μόλις πρόσφατα διορίστηκε ως μία από τις αντιπροέδρους του Κοινοβουλίου, συνελήφθη. Προφανώς είναι μέλος ενός δικτύου που εκπροσωπούσε τα συμφέροντα του εμιράτου του Κατάρ στις Βρυξέλλες και όχι τα συμφέροντα των πολιτών. Οι Βέλγοι ερευνητές κατέσχεσαν 600.000 ευρώ σε διαμερίσματα και γραφεία και υπάρχουν υποψίες ότι πρόκειται για χρήματα δωροδοκίας.

Μπορεί να εξαγοραστεί η ευρωπαϊκή πολιτική; Αυτή και μόνο η ερώτηση δείχνει τι καταστροφικές συνέπειες θα μπορούσε να έχει η υπόθεση. Ήδη γίνεται λόγος για “Qatargate” στις Βρυξέλλες – με αναφορά στο σκάνδαλο Watergate στην Ουάσιγκτον τη δεκαετία του 1970. Πρέπει να φοβόμαστε ότι περισσότερες περιπτώσεις θα έρθουν στο φως τις επόμενες εβδομάδες, σχολιάζει η Handelsblatt. Εξάλλου, δεν είναι μόνο το Κατάρ που έχει συμφέρον να επηρεάζει τις αποφάσεις της ΕΕ.

Το Κοινοβούλιο της ΕΕ θεωρεί τον εαυτό του πρωταθλητή κατά της δωροδοκίας και της δωροληψίας. Εδώ και χρόνια, οι ευρωβουλευτές ζητούν από την Ένωση να λάβει μέτρα κατά των κλεπτοκρατών στις τάξεις της – ιδίως κατά του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος υπονομεύει το κράτος δικαίου και καλλιεργεί μια οικονομία ευνοιοκρατίας.

Τώρα πιο πολύ από κάθε άλλη φορά που η Κομισιόν επιτέλους ενεργεί και μπλοκάρει την εκταμίευση κονδυλίων από τον προϋπολογισμό της ΕΕ και το ταμείο ανασυγκρότησης για τον κορονοϊό προς την Ουγγαρία λόγω έλλειψης κανόνων κράτους δικαίου, η υπόθεση διαφθοράς συγκλονίζει τις Βρυξέλλες. Ο Όρμπαν θα είναι εύκολο να παρουσιάσει τους επικριτές του ως υποκριτές. Θα μπορούσε να γίνει ο μεγάλος ωφελημένος της υπόθεσης. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί. 

Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να αυξήσουν τη διαφάνεια και τον έλεγχο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ήταν σωστό που το Κοινοβούλιο επέμεινε να κηρύξει πόλεμο στο διεφθαρμένο σύστημα διακυβέρνησης του Όρμπαν. Η Κομισιόν και τα κράτη – μέλη έχουν παρακολουθήσει τη διάβρωση των ελέγχων και των ισορροπιών στην Ουγγαρία για πάρα πολύ καιρό – και πιθανότατα θα εξακολουθούσαν να το κάνουν χωρίς την πίεση των ευρωβουλευτών. 

Αυτό όμως σημαίνει επίσης ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να μετρηθεί με βάση τα δικά του υψηλά ηθικά πρότυπα. Επομένως, δεν αρκεί να απομακρυνθεί ο Κάιλι από την εξουσία. Αυτό που χρειάζεται είναι μια θεσμική μεταρρύθμιση που θα καθιστά σαφές ότι η ΕΕ, σε αντίθεση με την ουγγρική κυβέρνηση και άλλους περιφρονητές του κράτους δικαίου, είναι πρόθυμη να μάθει και να αλλάξει. 

Είναι αλήθεια ότι οι κανόνες διαφάνειας είναι ήδη αυστηροί σήμερα, οι βουλευτές πρέπει να δηλώνουν με ποιους λομπίστες συναντώνται. Υπάρχουν όμως κενά στις επαφές με τρίτες χώρες που πρέπει να καλυφθούν.

Η πρόταση για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου οργάνου δεοντολογίας της ΕΕ πρέπει επίσης να εφαρμοστεί γρήγορα. Η Επιτροπή θα έπρεπε ήδη να έχει επεξεργαστεί την ιδέα για το θέμα αυτό, αλλά το έργο καθυστερεί. Πρόσφατα, κατέστη σαφές ότι το όργανο δεν θα αποκτήσει ολοκληρωμένες εξουσίες έρευνας. Αυτό θα την αποδυνάμωνε από την αρχή.

Τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχιστούν έτσι. Η ΕΕ, η οποία έχει ήδη επικριθεί από τους αντιπάλους της ως αλαζονική και απόμακρη, δεν πρέπει να δώσει την εντύπωση ότι εφαρμόζει διπλά μέτρα και σταθμά στον αγώνα κατά της διαφθοράς. Πρέπει να αποτελεί πρότυπο διαφάνειας και όχι ουραγός. Διαφορετικά, κινδυνεύει να χάσει αυτό που διέπει όλες τις εξουσίες της: τη νομιμοποίησή της.