ΕΣΕΕ: Επισημαίνει τις αδυναμίες του νόμου για την επανεκκίνηση της οικονομίας

Τις αρνητικές πτυχές του νέου νόμου 4321/2015 για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας αναδεικνύει η  Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) σε ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα Δευτέρα.

 Η ΕΣΕΕ σημειώνει πως οι βασικές διατάξεις του νέου νόμου καταδεικνύουν την πρόθεση της κυβέρνησης για εξομάλυνση των ανυπέρβλητων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν σήμερα ελεύθεροι επαγγελματίες, μισθωτοί και συνταξιούχοι, ωστόσο ξεκαθαρίζει πως το θετικό περιεχόμενο που διέπει την πλειοψηφία των διατάξεων δε συνιστά επαρκή συνθήκη στην προσπάθεια καταπολέμησης χρόνιων παθογενειών της πραγματικής οικονομίας, οι οποίες έχουν επανειλημμένως εντοπιστεί και υποδειχθεί από την πλευρά των παραγωγικών φορέων.

Εστιάζοντας στις αρνητικές διατάξεις – εκκρεμότητες της ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών στο Δημόσιο, αλλά και τις ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία η ΕΣΕΕ υπογραμμίζει τα εξής:

• Η μη επιβάρυνση των μηνιαίων δόσεων με τόκους θα έπρεπε να ισχύει για ποσά οφειλών έως τις 15.000 ευρώ, σε σχέση με τα 5.000 ευρώ που προβλέπεται στο νομοσχέδιο.
• Δεν προβλέπεται η επιβράβευση των συνεπών φορολογουμένων μέσω π.χ. πρόβλεψης ενός ποσοστού απομείωσης (παροχής bonus) του επικείμενου προς βεβαίωση, για το οικονομικό έτος 2015, φόρου εισοδήματος.
• Απουσιάζει πλήρως η θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων, όσον αφορά στο ανώτατο ποσό οφειλής που καλείται να καταβάλλει ο υπόχρεος. Θα έπρεπε να αποτελεί βασική προτεραιότητα η κατοχύρωση ρήτρας εξάντλησης των υποχρεώσεων των φορολογουμένων μέχρι συγκεκριμένου ποσοστού επί του μηνιαίου εισοδήματός τους (20% ή 30%).
• Η επιβολή προληπτικού φόρου 26% στις συναλλαγές των επιχειρήσεων με μη συνεργάσιμα κράτη ή με κράτη που έχουν προνομιακό φορολογικό καθεστώς (φορολογικός συντελεστής χαμηλότερος του 13%) και η επιστροφή του προκαταβληθέντος φόρου εντός τριμήνου από το Κράτος σε περίπτωση νομιμότητας των συναλλαγών, συνιστά μία διάταξη, η οποία επιδεινώνει περαιτέρω την ήδη συρρικνωμένη ταμειακή ρευστότητα των επιχειρήσεων και δε συνάδει με το πνεύμα προώθησης του εγχώριου επιχειρείν.

Ασφαλιστικά Ταμεία

• Το ύψος της κατώτερης δόσης ανέρχεται εν τέλει στα 50 ευρώ και όχι στα 20 ευρώ που υπήρχε στις αρχικές αναγγελίες της Κυβέρνησης, στα μέσα του προηγούμενου Φεβρουαρίου.
• Δεν προβλέπεται δυνατότητα επανένταξης για εκείνους που θα απολέσουν τη ρύθμιση σε περιπτώσεις ασθενείας ή θανάτου (για τους κληρονόμους) του ασφαλισμένου.
• Η δυνατότητα υπαγωγής των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ σε έως και 3 χαμηλότερες κατηγορίες, ικανοποιεί εν μέρει το αίτημα της ΕΣΕΕ, καθώς η πρόταση του φορέα συνοψίζονταν στη δυνατότητα επιλογής μετάταξης σε έως 2+2 χαμηλότερες ασφαλιστικές κλάσεις. Υπενθυμίζεται πως η παραπάνω θέση είχε διατυπωθεί ως εναλλακτική λύση στην περίπτωση που δεν παρέχονταν η δυνατότητα ελεύθερης επιλογής ασφαλιστικής κατηγορίας για τους έχοντες ληξιπρόθεσμες οφειλές, με ειδική πρόβλεψη θέσπισης κοινωνικοοικονομικών κριτηρίων και ιδιαίτερη μέριμνα για τους οικονομικά αδύναμους οφειλέτες που βρίσκονται σε δυσπρόσιτες περιοχές .
• Σε συνάφεια με την προηγούμενη παρατήρηση, πρέπει να τονιστεί το γεγονός πως ενώ στους εν ενεργεία ασφαλισμένους δίνεται το δικαίωμα της μετάταξης σε έως και 3 χαμηλότερες κλάσεις, η εν λόγω επιλογή δεν είναι διαθέσιμη για τους ασφαλισμένους που έχουν προβεί σε διακοπή εργασιών και θέλουν να συνεχίσουν να είναι ασφαλισμένοι στο ταμείο επιλέγοντας να έχουν προαιρετική ασφάλιση.
• Η θέσπιση της μηνιαίας καταβολής ασφαλιστικών εισφορών στον ΟΑΕΕ, αποτελεί μία πρωτοβουλία διττής χρησιμότητας, καθώς όχι μόνο θα τονωθούν τα έσοδα του Ταμείου αλλά ταυτόχρονα η επεξεργασία στοιχείων θα καταστεί ευκολότερη, με συνέπεια την αμεσότερη και εγκυρότερη πληροφόρηση των ενδιαφερομένων. Ευελπιστούμε η τριμηνιαία μετάθεση της έναρξης ισχύος της παραπάνω ρύθμισης(από 1/3/2015 στις 1/6/2015), λόγω τεχνικών ζητημάτων, να αποτελέσει το τελευταίο πρόσκομμα στην προσπάθεια αναβάθμισης των παρεχόμενων από τον ΟΑΕΕ υπηρεσιών.
• Δεν εισακούστηκε η προσφάτως κατατεθείσα πρόταση της Συνομοσπονδίας για επανενεργοποίηση των περίπου 240.000 ανενεργών οφειλετών του Ταμείου, μέσω της υπαγωγής τους στη χαμηλότερη ασφαλιστική κατηγορία με την ταυτόχρονη υποχρέωση καταβολής των τρεχουσών εισφορών.
• Στον νέο νόμο δεν γίνεται καμία αναφορά ως προς την καθιέρωση μίας «πραγματικής» κεφαλαιοποίησης των μέχρι σήμερα – ληξιπρόθεσμων οφειλών των ασφαλισμένων, η οποία θα περιλαμβάνει και οφειλές που υπερβαίνουν τα 20.000 ευρώ (κύρια οφειλή + προσαυξήσεις). Ταυτόχρονα, η απουσία πρόβλεψης για την επέκταση των μηνιαίων δόσεων-παρακρατήσεων αποπληρωμής, οι οποίες με βάση το υφιστάμενο καθεστώς ανέρχονται στις 40, στερεί την προοπτική διεξόδου σε ασφαλισμένους, που παρότι πληρούν τις προϋποθέσεις δεν μπορούν, λόγω υψηλών οφειλών, να συνταξιοδοτηθούν.
• Παρά τις έντονες αντιδράσεις της ΕΣΕΕ, παραμένουν τελικά οι άδικες διατάξεις του άρθρου 31 παράγραφος 3 του νόμου, περί αλληλέγγυας, προσωπικής και εις ολόκληρον ευθύνη των μη εκτελεστικών εκπροσώπων και μικρομετόχων των νομικών προσώπων (μεταξύ αυτών και των ΑΕ και ΕΠΕ) που οφείλουν ασφαλιστικές εισφορές, πρόσθετα τέλη, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις στους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, κατά το χρόνο συγχώνευσης ή διάλυσής τους. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη συνιστά έναν έντονα αποτρεπτικό παράγοντα ανάληψης οποιασδήποτε επενδυτικής και επιχειρηματικής πρωτοβουλίας. Η ένταξη κατά την συζήτηση στη Βουλή στην παράγραφο 1, ως αλληλέγγυα υπευθύνων και των νομικών προσώπων που διαδέχθηκαν ή απορρόφησαν τα νομικά πρόσωπα – οφειλέτες, «σηκώνει» εν μέρει το βάρος της ευθύνης των μη εκτελεστικών εκπροσώπων και μικρομετόχων αλλά δεν την αναιρεί.
• Αρνητική εντύπωση προκαλεί η κατάργηση της παραγράφου 4, του άρθρου 55 του Ν.4310/2014, που περιγράφεται στο άρθρο 34 του νέου νόμου. Η κατάργηση της συγκεκριμένης παραγράφου ανατρέπει στην ουσία τη συμφωνία μεταξύ των δύο μερών και ορίζει το ύψος των προς καταβολή ασφαλιστικών εισφορών των μισθών υπερημερίας με βάση την απόφαση που θα ληφθεί από το δικαστήριο. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, σε αυτή την περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος υπέρμετρης επιβάρυνσης του εργοδότη (επιχειρηματία), από τη στιγμή που δύναται να επιδικαστούν ποσά που υπερβαίνουν τις νόμιμες απαιτήσεις του εργαζομένου, σύμφωνα με την κρίση του δικαστηρίου. Η επιφύλαξη κοινής μεταχείρισης από την πλευρά του Κράτους μεταξύ επιχειρήσεων πολύ μικρού, μικρού και μεσαίου μεγέθους από τη μία και μεγαλύτερων επιχειρηματικών μονάδων από την άλλη, δεν προσιδιάζει στο αίσθημα δικαιοσύνης που επιθυμεί να εμφυσήσει η νέα Κυβέρνηση.