Έρευνα, με πρωτοβουλία Αλ. Μωραϊτάκη: Άνω του 80% των Ελλήνων ζητά μείωση φόρων και εισφορών τα πρώτα χρόνια εργασίας των νέων

H συντριπτική πλειοψηφία σε ποσοστά άνω του 80% των Ελλήνων θεωρεί ως σπουδαίο παράγοντα την μείωση των φόρων ή / και την απαλλαγή εισφορών για τα πρώτα χρόνια δουλειάς των νέων που εισέρχονται στον εργασιακό στίβο.
Αυτό προκύπτει από τη νέα μεγάλη έρευνα που ξεκίνησε στις 12 Φεβρουαρίου μέσω των Κοινωνικών δικτύων στο Internet, με πρωτοβουλία του υποψήφιου βουλευτή με τη Νέα Δημοκρατία, Αλέξανδρου Μωραϊτάκη, σε συνεργασία με την QMARK.

Τα ευρήματα:

Να βρω δουλειά, να βελτιώσω τον Μισθό μου, να έχω καλύτερη ποιότητα ζωής

Η νεολαία απαντάει ξεκάθαρα. Το πρώτο ζήτημα που απασχολεί τους ανθρώπους που είχαν την καλοσύνη να μας απαντήσουν, είναι να βελτιώσουν τον Μισθό τους.
Ακολουθεί η ανάγκη να βρουν μία δουλειά που έρχεται ως φυσικό επακόλουθο, της ηλικιακής ομάδας που απευθυνθήκαμε.
Σημαντικό είναι επίσης το εύρημα ότι ποιότητα της ζωής συναρτάται με τον χρόνο που δαπανά κάποιος στην δουλειά του. Αυτό αντανακλάται ως το δεύτερο σπουδαίο ζήτημα για τους απαντώντες.
Δεν μας ξεφεύγει το εύρημα 8,5% «να κάνω οικογένεια», Αντίθετα μας απασχολεί ότι στην ηλικιακή ομάδα που απευθυνθήκαμε, δεν είναι πολύ ψηλά στις προτεραιότητες. Δεδομένης της τάσης υπογεννητικότητας, αυτό είναι με αναμενόμενο, αλλά ανησυχητικό ταυτόχρονα.

Οι φόροι και οι Εισφορές, είναι αβάσταχτοι, ειδικά για τους νέους ανθρώπους

Το μήνυμα αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στις απαντήσεις που λάβαμε.
Πρέπει οπωσδήποτε να ληφθεί επιτέλους μέριμνα για τους εργαζόμενους κάτω των 35 ετών, ώστε να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές ή ακόμη και να μηδενιστούν σε κάποιες περιπτώσεις, όπως π.χ. σε εργαζόμενους σε επιχειρήσεις κάτω των 10 ατόμων, ή σε επιχειρήσεις start-ups στις νέες τεχνολογίες και σε άλλες κατηγορίες. Η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη με τις εισφορές στον ΕΦΚΑ και το νέο τέρας που δημιουργήθηκε, που λέγεται «Μπλοκάκι».
Για όσους ανησυχούν ότι θα μειωθούν τα συνολικά φορολογικά έσοδα του Δημοσίου, λέμε πολύ απλά ότι κάνουν λάθος. Μία μείωση των φόρων και των εισφορών σήμερα, θα ισοσκελισθεί ταχύτατα και θα υπερκαλυφθεί από την αύξηση των θέσεων εργασίας που θα φέρουν νέους φόρους και εισφορές από περισσότερους εργαζομένους Σε άλλες μελέτες έχει φανεί ότι ακόμη και σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, μπορούν να προσληφθούν 1-2 άτομα επιπλέον, αν μειωθούν έως μηδενιστούν οι εργοδοτικές εισφορές κατά την πρώτη περίοδο εργασίας (π.χ. 3 χρόνια) ενός νέο-προσλαμβανόμενου. Αυτό σημαίνει 300 χιλιάδες νέες θέσεις τουλάχιστον, στην οικονομία.

Να δώσουμε κίνητρα εκπαίδευσης στον χώρο της δουλειάς

Η έρευνα αποκαλύπτει, ίσως για πρώτη φορά με αριθμούς, ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στην Ελλάδα: Την έλλειψη κινήτρων για εκπαίδευση στον χώρο της δουλειάς.
H εκπαίδευση που παρέχεται από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα στην χώρα μας δεν είναι ικανοποιητική. Όταν προσλαμβάνεται ένα νέος εργαζόμενος, σπάνια η επιχείρηση που τον προσλαμβάνει αξιοποιεί τις όποιες γνώσεις έχει μέχρι την πρόσληψή του από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια.
Συνήθως απαιτείται ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να τον εκπαιδεύσει στα συστήματα και τις τεχνικές της. Ο χρόνος αυτός λειτουργεί τόσο σε βάρος της επιχείρησης όσο και σε βάρος του εργαζόμενου. Η επιχείρηση πληρώνει ένα μεγαλύτερο κόστος σε σχέση με την χαμηλή παραγωγικότητα του υπαλλήλου της για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ ο υπάλληλος αναγκάζεται να δέχεται να συμπιέζει τις αποδοχές του, προκειμένου να εκπαιδευτεί σε αυτά που ζητά ο εργοδότης του.
Αυτό μπορεί να συνεχίζεται δια βίου, καθόσον η επαύξηση των ικανοτήτων και των γνώσεων των εργαζομένων, με οργανωμένο τρόπο, δεν σταματά στην πρόσληψη.

Ατέλειωτες σπουδές χωρίς επαγγελματική προοπτική

Επί χρόνια διαπιστώνουμε στην χώρα μας ένα αρνητικό φαινόμενο και κανείς δεν κάνει «κάτι» να το διορθώσει: τις «ατέλειωτες» σπουδές, οι οποίες είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της ανεργίας που με την σειρά της οφείλεται στην έλλειψη επενδύσεων που θα άνοιγαν νέες θέσεις εργασίας.
Έτσι οι νέοι μας σε συντριπτικό ποσοστό, περίπου 64%, στις ηλικίες μέχρι 22 ετών επιδιώκουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, τις περισσότερες φορές σε βάρος του πενιχρού οικογενειακού προϋπολογισμού.
Σαν αντίθετο παράδειγμα αναφέρουμε ότι σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία, αλλά και οι ΗΠΑ, το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων, μόλις τελειώσουν το (δικό μας αντίστοιχο) Λύκειο, έχουν ήδη αποκτήσει τα απαραίτητα επαγγελματικά εφόδια να πιάσουν αμέσως δουλειά ως μηχανικοί, λογιστές, κλπ.
Η έρευνα δείχνει ξεκάθαρα τις τάσεις ανάμεσα στις ηλικιακές ομάδες και το πώς αλλάζουν οι επιδιώξεις της κάθε ομάδας, με εναγώνια προοπτική την εύρεση δουλειάς και βελτίωσης των οικονομικών εισοδημάτων.

Δημόσιος τομέας: Μύθος ότι οι νέοι θέλουν να τρυπώσουν κάτω από την προστασία του!

Με την έρευνα μας, καταρρίπτεται ένας μύθος που καλλιεργείται έντεχνα και ύπουλα, από ορισμένες πλευρές. Ότι δηλαδή υπάρχει ενδεχόμενο, ή υπάρχει ελπίδα να διορισθεί ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων, κυρίως νέων, στον Δημόσιο τομέα και αυτό να αποτελεί «λύση».
Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων απάντησε ότι προτιμά τον ιδιωτικό τομέα, αν μπορούσε να επιλέξει. Και αυτό είναι μια συνειδητή επιλογή.
Δεύτερη επιλογή, που δεν ξαφνιάζει, είναι η λύση ανάγκης, «όπου να ‘ναι και ό,τι να ‘ναι» που προβάλει ως προφανής διέξοδος από την αβάσταχτη κατάσταση παρατεταμένης ανεργίας που μαστίζει τους Έλληνες και ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους.

Η ανεργία πλήττει πιο πολύ τις γυναίκες, που εργάζονται περισσότερο από όσο πρέπει, σε βάρος της ποιότητας ζωής

Ένα σημαντικό στοιχείο διαφοροποίησης μεταξύ των γυναικών και ανδρών που ερωτήθηκαν, είναι η διαπίστωση ότι η έλλειψη κάποιας εργασίας απασχολεί περισσότερο τις νέες γυναίκες.
Το θέμα αυτό απασχολεί σημαντικά και τους άνδρες, αλλά έρχεται σε δεύτερη μοίρα μετά την ανάγκη βελτίωσης του Μισθού τους. Επίσης αξιοσημείωτο είναι ότι ανάμεσα στις γυναίκες υπάρχει η αίσθηση ότι η δουλειά απορροφά ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους, σε βάρος της ποιότητας ζωής, μέσα στην οικογένεια ή σε άλλες ενασχολήσεις πέραν του να δουλεύει κανείς πολύ χρόνο κάθε μέρα και με λίγα χρήματα.
Πριν μόλις 10 χρόνια, βγάζαμε τις μητέρες 40 -45 χρονών στην σύνταξη! Τώρα φτάσαμε στο άλλο άκρο: πρώτα τις βγάζουμε στην ανεργία, και αν καταφέρουν να βρουν μία «δουλίτσα» τις αποστερούμε από την οικογένεια. Αυτό πρέπει να αλλάξει, αφού στην περίοδο της κρίσης, όχι μόνο το αγνοήσαμε, αλλά κάναμε ακόμη χειρότερες τις συνθήκες ζωής.

Το κυρίαρχο προφίλ αυτών που μου απάντησαν είναι:
– Άνδρες σε ποσοστό 75%
– Που θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα
– Είναι άνω το 29 ετών, δηλαδή στην ακμή της δημιουργικής τους ηλικίας
– Θέλουν να εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα
– Και η βασική τους επιδίωξη είναι είτε να βρουν μία δουλειά είτε να βελτιώσουν τον Μισθό τους.