Διπλή απειλή για την οικονομία των ΗΠΑ από «συνδικάτα» και «απεργίες»

Μπορεί οι έννοιες συνδικάτα και απεργίες να είναι άγνωστες σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού στις ΗΠΑ, ωστόσο μέσα στο 2023 οι εργαζόμενοι που είναι οργανωμένοι σε συνδικάτα έχουν κάνει έντονη την παρουσία κηρύσσοντας νέες στάσεις εργασίας και πιέζοντας γα αυξήσεις στου μισθούς τους.

Η απεργία των εργαζομένων στην αυτοκινητοβιομηχανία στις ΗΠΑ είναι μόνο μια από τις συγκρούσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων που οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ανάπτυξη της οικονομίας εάν συνεχιστούν. Προς το παρόν, η στάση του συνδικάτου των United Auto Workers έχει επηρεάσει μόνο ένα μικρό μέρος του εργατικού δυναμικού με περιορισμένες επιπτώσεις στην ευρύτερη οικονομία.

«Ο άμεσος αντίκτυπος της απεργίας των εργαζομένων στην αυτοκινητοβιομηχανία θα είναι περιορισμένος, αλλά αυτό θα αλλάξει εάν η απεργία διευρυνθεί και παραταθεί», δήλωσε ο Ian Shepherdson, επικεφαλής οικονομολόγος της Pantheon Macroeconomics, σε σημείωμα προς τους πελάτες του τη Δευτέρα.

Το σωματείο των UAW έχει υιοθετήσει μια νέα προσέγγιση σε αυτήν την απεργία, στοχεύοντας μόνο τρία εργοστάσια και εμπλέκοντας λιγότερο από το ένα δέκατο των εργαζομένων στα μέλη των Big Three αυτοκινητοβιομηχανιών. Ωστόσο, εάν τα πράγματα χειροτερεύσουν και η απεργία γίνει ολοκληρωτική, εμπλέκοντας 146.000 μέλη του συνδικάτου της Ford, της GM και της ου Stellantis, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα.

Σε αυτή την περίπτωση, ο Shepherdson βλέπει ένα δυνητικό τρίμηνο χτύπημα 1,7 ποσοστιαίας μονάδας στο ΑΕΠ σε μια εποχή που πολλοί οικονομολόγοι εξακολουθούν να φοβούνται ότι η οικονομία των ΗΠΑ θα μπορούσε να οδηγηθεί σε ύφεση τους επόμενους μήνες. Η παραγωγή αυτοκινήτων ανέρχεται στο 2,9% του ΑΕΠ.

Μια ευρύτερη απεργία θα περιέπλεκε επίσης τη χάραξη πολιτικής για την Ομοσπονδιακή Τράπεζα , η οποία προσπαθεί να μειώσει τον πληθωρισμό χωρίς να οδηγήσει την οικονομία σε συρρίκνωση.

Εφέτος οι ΗΠΑ έχουν χάσει πολλές ώρες εργασίας από τις απεργίες.

Μόνο τον Αύγουστο χάθηκαν περίπου 4,1 εκατομμύρια ώρες εργασίας εφέτος, οι περισσότερες σε μηνιαία βάση από τον Αύγουστο του 2000, σύμφωνα με το Υπουργείο Εργασίας . Σε συνδυασμό με τον Ιούλιο, χάθηκαν σχεδόν 6,4 εκατομμύρια ώρες από 20 στάσεις εργασίας. Έως σήμερα, έχουν χαθεί 7,4 εκατομμύρια ώρες, σε σύγκριση με μόλις 636 ώρες συνολικά για την ίδια περίοδο το 2022.

Αυτοί οι μεγάλοι αριθμοί ήταν το αποτέλεσμα 20 μεγάλων στάσεων εργασίας από τους σεναριογράφους (Writers Guild of America), τους καλιτέχνες-ηθοποιούς (Screen Actors Guild), διάφορους κρατικούς υπαλλήλους στο Πανεπιστήμιο του Michigan και ξενοδόχους στο Λος Άντζελες. Περίπου 60.000 εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας στην Καλιφόρνια, το Όρεγκον και την Ουάσιγκτον απειλούν επίσης να αποχωρήσουν.

Μετά από χρόνια ησυχίας, τα συνδικάτα βρήκαν μια πιο δυνατή φωνή στην εποχή του υψηλού πληθωρισμού των τελευταίων πολλών ετών.

Μετά το πληθωριστικό σοκ οι εργαζόμενοι ζητούν περισσότερα χρήματα ευελιξία στο χώρο εργασίας.

Πράγματι, τα πρόσφατα στοιχεία της Fed της Νέας Υόρκης έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι κατά μέσο όρο ζητούν μισθούς κοντά στα 80.000 δολάρια το χρόνο όταν αλλάζουν δουλειά.

Στην περίπτωση του UAW, το συνδικάτο ζήτησε να αυξηθούν οι μισθοί 36% σε τέσσερα χρόνια, παρόμοια αύξηση με τα κέρδη που έχουν δει οι CEO των αυτοκινητοβιομηχανιών.

Τέτοιες πιθανές μισθολογικές απαιτήσεις δημιουργούν φόβους ότι το φάντασμα του πληθωρισμιού, που μειώθηκε πρόσφατα από τα υψηλά των 40 ετών, θα μπορούσε να κάνει και πάλι μεγαλειώδη εμφάνιση.

Από την άλλη πλευρά, τα συνδικάτα αποτελούν σταδιακά μικρότερο μερίδιο του εργατικού δυναμικού, υποχωρώντας σε ιστορικό χαμηλό 10,1% το 2022 , περίπου στο μισό από ό,τι ήταν πριν από 40 χρόνια, σύμφωνα με το Υπουργείο Εργασίας. Μόλις το 6% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα είναι συνδικλαιστές, ποσοστό πολύ μικρότερο από το 33% των κρατικών υπαλλήλων που είναι οργανωμένοι σε συνδικάτα.

Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν δεν κρούουν ακόμη κανέναν συναγερμό σχετικά με τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις.