Χρονιά λουκέτων και πτωχεύσεων ιστορικών εταιρειών σε βιομηχανία και τουρισμό το 2024

Ένα έτος κατά το οποίο σημειώθηκαν διακοπές λειτουργίας και πτωχεύσεις σε βιομηχανίες και ξενοδοχεία ήταν το 2024, παρά την συνεχιζόμενη ανάκαμψη της οικονομίας και την αύξηση του ΑΕΠ της χώρας. Τόσο στην Αττική, όσο και στη Βόρεια Ελλάδα καθ΄όλη τη διάρκεια της χρονιάς καταγράφηκαν οριστικά λουκέτα ή και άλλα που ακόμα βρίσκονται σε εκκρεμότητα.

Αυτό συμβαίνει όταν, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν τον Νοέμβριο, αύξηση 6,2% κατέγραψε ο μέσος Γενικός Δείκτης Βιομηχανικής Παραγωγής της περιόδου Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2024 σε σύγκριση με πέρυσι. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο Γενικός Δείκτης Βιομηχανικής Παραγωγής του μηνός Σεπτεμβρίου 2024, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Σεπτεμβρίου 2023, παρουσίασε αύξηση 2,5% έναντι αύξησης 1,8% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2023 με το 2022.

Μάρτιος: Κλείσιμο της υαλουργίας Γιούλα μετά από 75 χρόνια

Πάνω από 170 άτομα προσωπικό είχε το εργοστάσιο της υαλουργίας Γιούλα στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην περιοχή του Ρέντη, όταν αποφασίστηκε τον περασμένο Μάρτιο η διακοπή λειτουργίας του μετά από 75 και πλέον χρόνια ιστορίας,
Την ώρα που τα τελευταία χρόνια είχε περάσει, από την οικογένεια Βουλγαράκη στον διεθνή όμιλο υαλουργίας BA Glass, ο λόγος για το λουκέτο αυτό επισήμως ήταν οι ζημίες Στον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό της, πάντως, το 2022, η Γιούλα ή όπως αναφέρεται με την εταιρική της επωνυμία BA Υαλουργία Ελλάδος Α.Ε. δεν αναφέρεται στο ενδεχόμενο διακοπής λειτουργίας εργοστασίου. Μάλιστα, ο τζίρος της BA Υαλουργία Ελλάδος Α.Ε. το 2022 ανήλθε σε 60,795 εκατ. ευρώ, σαφώς αυξημένος σε σχέση με τα 41,766 εκατ. ευρώ του 2021.
To 2015, το 43% της παραγωγής της ήταν εξαγωγές, όμως τα τέλη του 2016 βρίσκουν τα τέσσερα από τα εφτά εργοστάσιά της να εξαγοράζονται από τον πορτογαλικό όμιλο «Vidro»: Πιο συγκεκριμένα, η «Vidro» παράλληλα πήρε το εργοστάσιο στο Αιγάλεω, ένα στη Ρουμανία και δύο στη Βουλγαρία, αναλαμβάνοντας το χρέος των 335 εκ. ευρώ της «Γιούλας». Αυτά τα δύο είναι που λειτουργούν μέχρι και σήμερα.

Aπρίλιος: Ξενοδοχείο Nikopolis: Διακοπή λειτουργίας με αόριστη εκ νέου έναρξη

Το εν λόγω ξενοδοχείο προχώρησε σε διακοπή λειτουργίας στις αρχές Απριλίου του 2024, μετά από πολύμηνη δικαστική διαμάχη του παλαιού ιδιοκτήτη και μέχρι πρότινος διαχειριστή Χρήστου Καλλιακάτσου, ενός από τους πιο γνωστούς ξενοδόχους στη Βόρεια Ελλάδα, με θεσμικό ρόλο και στο ΔΣ. Σε αυτό εργάζονταν μέχρι και εκείνες τις ημέρες 60 εργαζόμενοι, στους οποίους οφείλονταν δεδουλευμένα από το 2023 και μέρος του 2024.

Η ανακοίνωση συνεργασίας με την Hotel Brain, εταιρεία διαχείρισης ξενοδοχείων τον Ιούνιο έδωσε κάποιες ελπίδες για την γρήγορη επαναλειτουργία του, όμως μέχρι τώρα δεν υπάρχει ακόμα κάποια σχετική ενημέρωση στους εργαζομένους.

Το Hotel Nikopolis ήταν τις τελευταίες δεκαετίες από τα πιο γνωστά ξενοδοχεία στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας, βρισκόμενο στην περιοχή της Θέρμης. Πρόκειται για ένα boutique city resort 5 αστέρων, το οποίο είναι χτισμένο σε έκταση 25 στρεμμάτων, σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το αεροδρόμιο Μακεδονία και 8 χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης. Κατά όσα αναφέρονται στον ηλεκτρονικό του ιστότοπο, διαθέτει 99 δωμάτια, εκ των οποίων 4 junior σουίτες, 2 executive σουίτες και μία προεδρική. Έχει, επίσης, πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων και πολυτελές spa, συνεδριακό χώρο, αλλά και εκτεταμένο χώρο δεξιώσεων, στο οποίο έχουν γίνει κατά καιρούς δεξιώσεις γάμων από όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Σύμφωνα με τα τελευταία οικονομικά στοιχεία που έχει δημοσιεύσει, το Hotel Nikopolis είχε πετύχει τζίρο 2,24 εκατομμυρίων το 2021 έναντι 1,8 εκατ. το 2020 και είχε καταφέρει να γυρίσει σε κερδοφορία.

Μάιος: Διακοπή λειτουργίας σε δύο μονάδες της Sonoco

Μετά από σχεδόν 50 χρόνια λειτουργίας έγινε γνωστό την περασμένη άνοιξη ότι θα σταματούσε η λειτουργία της εταιρείας χαρτοσυσκευασίας Sonoco Hellas, στις δύο μονάδες του Κιλκίς, στην περιοχή Σταυροχώρι, και της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή Νεοχωρούδα, εξαιτίας του αυξημένου ενεργειακού κόστους.

Αυτό που διατηρείται, τουλάχιστον προς το παρόν, είναι το γραφείο της εταιρείας στην Αθήνα. Πάντως, σύμφωνα με όσα είχαν αναφερθεί τότε από εκπροσώπους του σωματείου, δεν υπήρχε κάποια προηγούμενη ένδειξη για την συγκεκριμένη έκβαση που θα σήμαινε το τέλος λειτουργίας των δύο μονάδων, ενώ γενικά τα προηγούμενα χρόνια γίνονταν προσπάθειες εξοικονόμησης κόστους, υλικών μέσω ανακύκλωσης κλπ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το σύνολο των υποχρεώσεων της Sonoco Ελλάς Α.Ε. το 2021 ανήλθε σε 4.829.251 ευρώ, με τα χρωστούμενα στους προμηθευτές (2.543.889 ευρώ) να είναι το κυριότερο βαρίδι. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στις τελευταίες οικονομικές καταστάσεις της Sonoco, η διοίκηση αισιοδοξούσε ότι τα αποτελέσματα της εταιρείας για το 2022, τα οποία ακόμα και σήμερα, Αύγουστο του 2024 δεν έχουν δημοσιευθεί, θα ήταν κερδοφόρα. Η Conitex Sonoco Ελλάς δραστηριοποιείται στον χώρο της χάρτινης συσκευασίας από το 1976 ως ΕΒΙΕΝ Α.Ε., ενώ το 1998 εξαγοράστηκε από την Conitex Sonoco, η οποία εδώ και 25 χρόνια παρείχε υπηρεσίες στο χώρο του χαρτιού και της χάρτινης συσκευασίας με εργοστάσια παραγωγής στις ΗΠΑ, Μεξικό, Ινδία, Ινδονησία, Κίνα, Ταιβάν, Ισπανία, και Ελλάδα.

Μάιος: Λουκέτο μετά από 50 χρόνια για τη Βαρβαρέσος

Λουκέτο και απολύσεις εργαζομένων ανακοίνωσε μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα του 2024, η διοίκηση της κλωστουφαντουργίας Βαρβαρέσος, με έδρα τη Νάουσα Μακεδονίας. Σύμφωνα με όσα είχαν γίνει γνωστά, η εταιρεία απασχολούσε 120 υπαλλήλους, ωστόσο αντιμετώπιζε έντονα προβλήματα εδώ και χρόνια.
Είχε ήδη αποχωρήσει με επίσχεση εργασίας μέρος των εργαζομένων της την τελευταία τετραετία και το σύνολο των οφειλών της εταιρείας προς τους εργαζόμενους αγγίζει – σύμφωνα με το Σωματείο τους – τα 7 εκατ. ευρώ. Η Βαρβαρέσος Α.Ε. Ευρωπαϊκά Νηματουργεία ιδρύθηκε το 1974 με βάση την «Εταιρία Περιορισμένης Ευθύνης Κλωστήρια – Βαφεία Ναούσης Γρηγόριος Βαρβαρέσος και Σια ΕΠΕ», που προϋπήρχε από το 1964, ενώ οι «ρίζες» της φτάνουν στο μακρινό 1908 με το πρώτο κλωστήριο της οικογένειας στη Νάουσα. Το 2022 ο κύκλος εργασιών της εταιρείας ανήλθε σε 7,03 εκατ. ευρώ με λειτουργικές ζημίες (EBITDA) ύψους 5,69 εκατ. ευρώ και τελικές ζημίες 8,57 εκατ. ευρώ, ενώ στο πρώτο εξάμηνο του 2023 ο κύκλος εργασιών ανήλθε σε 1,47 εκατ. ευρώ έναντι 4,46 εκατ. ευρώ της αντίστοιχης περιόδου του 2022, μειωμένος κατά 66,95%, τα αποτελέσματα προ φόρων χρηματοδοτικών, επενδυτικών αποτελεσμάτων και αποσβέσεων (EBITDA) του εξαμήνου 2023 ανήλθαν σε ζημίες 2,45 εκατ. ευρώ και τελικά αποτελέσματα ζημίες 4,54 εκατ. ευρώ.

Aπρίλιος: Γιατί έκλεισε η μονάδα της Κοντοβερός στον Ασπρόπυργο

Επίσης μέσα στο Πάσχα του 2024 έγινε γνωστή η διακοπή λειτουργίας της μονάδας της Freskot – Κοντοβερός στον Ασπρόπυργο.

Ήταν γνωστό ότι η εταιρεία αντιμετώπιζε χρόνια οικονομικά προβλήματα, τα οποία συσσωρεύτηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα, ενώ από τον Μάρτιο και ύστερα είχε κηρύξει και στάση πληρωμών. Oι δε προσπάθειες για εξυγίανση μέσω πλειστηριασμών, έπεσαν στο κενό.

Ήδη από το 2022 υπήρχαν προσπάθειες και συζητήσεις με πιθανούς επενδυτές, κάτι το οποίο τελικά δεν ευδοκίμησε. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στις οικονομικές καταστάσεις της Freskot (επωνυμία της εταιρείας), το ΔΣ της αποφάσισε καταρχήν την άμεση διακοπή της λειτουργίας της βιομηχανικής μονάδας της εταιρείας (εργοστάσιο επεξεργασίας, διατήρησης, τυποποίησης και κατάψυξης ψαριών και μαλακίων, ετοίμων γευμάτων με κύριο συστατικό το ψάρι και αποθηκών ψυγείων). Αυτό προέκυψε λόγω της δυσμενούς οικονομικής πορείας της εταιρείας, τα χρέη προς την φορολογική διοίκηση, τον ΕΦΚΑ, τις τράπεζες, προμηθευτές και την αντικειμενική αδυναμία αντιμετώπισης ακόμα και των ανελαστικών της δαπανών.

Οκτώβριος: Fieratex: Αργός θάνατος

Τον περασμένο Οκτώβριο συζητήθηκε τελικά η αίτηση πτώχευσης της εταιρείας Fieratex, η οποία μετά από τη διαθεσιμότητα που είχε θέσει τους εργαζομένους της τον προηγούμενο Ιούνιο, τελικά, λίγες εβδομάδες μετά, στις αρχές Αυγούστου, έγινε γνωστό ότι κατατέθηκε αίτηση πτώχευσης, ενώ δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ το ενδιαφέρον από επενδυτή. Πρόκειται για ένα σύνολο 100 ανθρώπων περίπου, το 45% των οποίων βρίσκονταν στην εταιρεία πάνω από 15-20 χρόνια, ενώ 70 από αυτούς είχαν και οικογένειες.
Η Fieratex ιδρύθηκε το 1988 από την οικογένεια Ανεζουλάκη, η οποία διατηρεί μέχρι και σήμερα τον έλεγχό της. Ως εκ τούτου, Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος παραμένει μέχρι σήμερα ο Ιωάννης Ανεζουλάκης, ενώ Αντιπρόεδρος της είναι ο Θανάσης Μαντηκός.
Τo κεντρικό εργοστάσιό της βρίσκεται στη Νέα Σάντα του Κιλκίς και διαθέτει ακόμα και σήμερα, παρότι έχει γίνει αναστολή εργασιών, σύγχρονα τμήματα πλεκτηρίου, βαφείου, τυπώματος, έρευνας και ανάπτυξης κλπ. Σύμφωνα τις οικονομικές καταστάσεις του 2022, ο κύκλος εργασιών της εταιρείας ήταν 25,9 εκ. ευρώ έναντι 26,2 εκ. ευρώ το 2021. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν η πρώτη χρήση με σημαντικές ζημιές 2,040 εκατ. ευρώ.

Οκτώβριος: Οινοποιία Τσάνταλη: Αίτηση πτώχευσης με αναμονή για επενδυτή

Επίσης τον περασμένο Οκτώβριο συζητήθηκε η αίτηση πτώχευσης από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης για την ιστορική οινοποιία Τσάνταλη, κάτι το οποίο δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς από τα τέλη του 2023 είχαν ξεκινήσει διαδικασίες κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων από προμηθευτές της εταιρείας, στους οποίους η επιχείρηση οφείλει σημαντικά ποσά για αγορές εξοπλισμού και υλικών.

Τα χρέη της Τσάνταλη είναι πολλά, καθώς οφείλει περίπου 33 εκατομμύρια ευρώ προς τις τράπεζες έναντι δανεισμού και το σύνολο των υποχρεώσεών της ξεπερνά τα 55 εκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένων οφειλών προς ασφαλιστικά ταμεία και λοιπές φορολογικές ή άλλες υποχρεώσεις. Εξάλλου και οι εργαζόμενοι της εταιρείας είχαν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας, μετά από πρωτοβουλία του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων της οινοποιίας Τσάνταλη. Πάντως, παρότι, ήδη, από το καλοκαίρι είχαν κυκλοφορήσει φήμες περί επενδυτικού ενδιαφέροντος των αδελφών Γεωργιάδη της Premia, ιδιοκτητών τα τελευταία χρόνια της Μπουτάρη Οινοποιητική, δεν υπάρχει ακόμα κάποια σχετική κίνηση.