Απόφαση σταθμός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δικαιώνει την Αλουμίνιον έναντι της ΔΕΗ

Σε μια απόφαση σταθμό που δικαιώνει την Αλουμίνιον εταιρία του ομίλου Μυτιληναίου εναντίον της ΔΕΗ που καταχράζεται το μονοπώλιο της έλαβε η Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Ουσιαστικά με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βάζει οριστικό τέλος στο θέμα της τιμολόγησης της Αλουμίνιον από τη ΔΕΗ και τοποθετεί τα πράγματα στη θέση τους.

Γίνεται φανερό από την απόφαση ότι η ΔΕΗ κάνει κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της, καθώς, όπως αναφέρεται και στην απόφαση, αποτελεί μονοπώλιο.

Φαίνεται ότι η ΔΕΗ λειτουργεί αυθαίρετα και αντί να λειτουργεί θεσμικά ως προς την ελληνική βιομηχανία έχει προχωρήσει 2 φορές σε καταγγελία κατά της Αλουμίνιο της Ελλάδος για την τιμή που όρισε το διαιτητικό δικαστήριο ισχυριζόμενη ότι πρόκειται για κρατική ενίσχυση.

Την δεύτερη μάλιστα φορά όπως και σημειώνεται «η καταγγέλλουσα ζήτησε αρχικώς να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά της στην Αλουμίνιον είτε σε οποιαδήποτε τρίτο».

Δηλαδή επειδή δεν την βόλευε η απόφαση της διαιτησίας στην οποία ελεύθερα εισήλθε, η ΔΕΗ αποφάσισε να προχωρήσει σε καταγγελίες και να ισχυριστεί ότι η τιμή ρεύματος που όρισε η διαιτησία, η οποία είναι 45% ακριβότερη από τον μέσο όρο της Ευρώπης (31€/Mhw πληρώνει ένα αλουμινάδικο στην Ευρώπη και 44€/Mwh η Αλουμίνιον με απόφαση της διαιτησίας) είναι αθέμιτο πλεονέκτημα για την Αλουμίνιον.

Iστορικό

Το 2006 έληξε η συμφωνία που υπήρχε από τη δεκαετία του 1960 μεταξύ της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και της ΔΕΗ για προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας.

Δεδομένου ότι οι δυο πλευρές δεν κατέληξαν σε συμφωνία για την τιμολόγηση της προμήθειας ρεύματος, συμφώνησαν από κοινού να παραπέμψουν στη μόνιμη διαιτησία της ΡΑΕ.

Η τελική απόφαση υπαγόρευε ότι η ΔΕΗ υποχρεώνεται να προμηθεύει ηλεκτρική ενέργεια την ΑτΕ σε συγκεκριμένη τιμή.
Η ΔΕΗ ωστόσο διαφώνησε με την απόφαση και γι αυτό προσέφυγε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την καταγγελία ότι η διαιτητική απόφαση την υποχρεώνει να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια στην Αλουμίνιον σε χαμηλότερες τιμές από αυτές της αγοράς ακόμα και κάτω του κόστους της και ως εκ τούτου αποτελεί κρατική ενίσχυση.

Με επιστολές της το Μάιο και τον Ιούνιο του 2014, η Επιτροπή έθεσε την καταγγελία της ΔΕΗ στο αρχείο κρίνοντας ότι η τιμή της Διαιτησίας δεν προσφέρει αθέμιτο πλεονέκτημα και δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση.

Η ΔΕΗ, δεν αποδέχτηκε την απόφαση και προσέφυγε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της ΕΕ κατά της απόφασης της Επιτροπής να κλείσει το φάκελο.

Συγχρόνως, «βομβάρδισε» την Επιτροπή με έγγραφα, επιστολές, μελέτες και συνάντηση της διοίκηση και της νομικής υπηρεσίας της ΔΕΗ σε ανώτερο επίπεδο.

Η τελική απόφαση

Στις 25/03/2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απεφάνθη εκ νέου ότι το μέτρο, δηλαδή η τιμή που λήφθηκε από τη διαιτησία δεν συνιστά κρατική ενίσχυση, κλείνοντας οριστικά την υπόθεση και σημειώνοντας μεταξύ άλλων τα εξής:

Όσον αφορά στο αποτέλεσμα της διαιτησίας, στην οποία μάλιστα η ΔΕΗ «προχώρησε ελεύθερα» η Επιτροπή καταλήγει ότι οι παράμετροι που καθορίζουν το κατάλληλο τιμολόγιο βασίζονται στα μοναδικά χαρακτηριστικά κατανάλωσης του πελάτη, στα χαρακτηριστικά της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και στη διάρθρωση κόστους του προμηθευτή.

Η ΔΕΗ δεν έδωσε ποτέ καμία ένδειξη ότι δεν θεωρούσε τις παραμέτρους αυτές σύμφωνες με τους όρους της αγοράς.

Συνεχίζοντας, η Επιτροπή σημειώνει ότι το καθαρό τιμολόγιο των 36,6€/Mwh της διαιτησίας για την ΑτΕ είναι υψηλότερο από τον μέσο όρο των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας για μεταλλουργικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη το οποίο το 2013 ανερχόταν σε 30,87 €/ΜWh.

Μάλιστα, η τιμή για smelters στην Ευρώπη είναι all in, άρα αντιπαραβάλλεται στα 45 €/ΜWh της ΑτΕ.
Άρα η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν χορηγήθηκε στην Αλουμίνιον κρατική ενίσχυση και βεβαίως ότι η τιμή που δόθηκε δεν είναι χαμηλότερη από αυτές της αγοράς.

Ανατρέπεται ως εκ τούτου το επιχείρημα της ΔΕΗ στην καταγγελία της ότι το τιμολόγιο της διαιτησίας «απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό» με άλλες εταιρείες στην Ευρώπη

Η διαμάχη με την Αλουμίνιον όσον αφορά στην τιμή και όπως περιγράφεται και στην απόφαση, προέρχεται από το γεγονός ότι η ΔΕΗ «μετά την απελευθέρωση των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας, υποχρεώθηκε να απέχει από την εφαρμογή ενιαίου τιμολογίου» σε όλους τους πελάτης ΥΤ και θα έπρεπε να προχωρήσει σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις με κάθε πελάτη ΥΤ.
Σύμφωνα με τη Επιτροπή η ΔΕΗ δεν προχώρησε ποτέ σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις με την ΥΤ και την Αλουμίνιον.
Όπως συμπεραίνει η Επιτροπή, η ΔΕΗ αποτελεί τον μοναδικό δυνατό προμηθευτή στην Ελλάδα για πελάτες ΥΤ όπως η ΑτΕ, καθώς έχει υπό τον έλεγχό της όλους τους λιγνιτικούς και υδροηλεκτρικούς στην Ελλάδα.

Στο επίπεδο της προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας η ΔΕΗ διαθέτει ουσιαστικό μονοψώνιο έναντι των παραγωγών και μονοπώλιο έναντι των πελατών με μερίδιο αγοράς 98-99% και κατέχει δεσπόζουσα θέση.

Επομένως, όπως αναφέρεται και στην απόφαση, πελάτες όπως η ΑτΕ είναι εντελώς εξαρτημένοι από τη ΔΕΗ για την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας.

Ειδικά μάλιστα όπως όταν αναφέρεται η Αλουμίνιον αποτελεί μοναδικό πελάτη στην ελληνική αγορά και δεν συγκρίνεται με τους άλλους βιομηχανικούς πελάτες στην Ελλάδα (την πλησιάζει μόνο η ΛΑΡΚΟ η οποία όμως έχει σχεδόν 50% μικρότερη κατανάλωση), καθώς η κατανάλωσή της υπερβαίνει το 5% της συνολικής κατανάλωσης στην Ελλάδα και στο 40% της κατανάλωσης από τους καταναλωτές ΥΤ, ενώ παρουσιάζει σχεδόν αμετάβλητη κατανάλωση όλο το έτος.