Ανήσυχη η Λαγκάρντ έγραψε άρθρο κατά της πολιτικής Τραμπ για την κλιματική αλλαγή

Ανήσυχη η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Κριστίν Λαγκάρντ έγραψε άρθρο στους Financial Times την Τρίτη, το οποίο αναδημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της ΕΚΤ, επισημαίνοντας ότι ο εφησυχασμός για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, θέτει σε κίνδυνο την οικονομική μας επιβίωση.

«Όσο περισσότερο περιμένουμε, τόσο υψηλότερο θα είναι το κόστος», σημειώνει και αναφέρεται όχι απλά σε συνέχιση αλλά σε επιτάχυνση των δράσεων για την πράσινη μετάβαση και την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού. Η Κριστίν Λαγκάρντ, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προειδοποιεί για το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί και των απαιτούμενων επενδύσεων.

Η επιλογή του χρόνου να γράψει αυτό το κείμενο δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού ακολουθεί την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και την πιθανή υποβάθμιση παγκοσμίως της πολιτικής  πράσινης μετάβασης.

Η Κριστίν Λαγκάρντ θυμίζει τις πρόσφατες θεομηνίες όπως τις πλημμύρες στην Ισπανία, τις ξηρασίες στη λεκάνη του Αμαζονίου και τις καταιγίδες στη Βόρεια Αμερική. και σημειώνει ότι αυτά τα γεγονότα είναι αφενός φρικτά από μόνα τους και αφετέρου καταστρέφουν τα θεμέλια των οικονομιών και τελικά, τη βάση της οικονομικής επιβίωσης.

Και συνεχίζει:

Η αντιμετώπιση των κρίσεων του κλίματος και της φύσης απαιτεί επείγουσες επενδύσεις σε τρεις τομείς: τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, την προσαρμογή και την ανακούφιση από καταστροφές. Με άλλα λόγια: πρέπει να περιορίσουμε την κλιματική αλλαγή στο μέγιστο δυνατό βαθμό, να προετοιμαστούμε για ό,τι δεν μπορούμε να αποφύγουμε και να βοηθήσουμε αυτούς που έχουν πληγεί περισσότερο. Όλα αυτά είναι ζωτικής σημασίας – και όλα είναι δαπανηρά. Αλλά μέχρι στιγμής, έχουμε κινητοποιήσει μόνο ένα κλάσμα της χρηματοδότησης που χρειαζόμαστε.

Για να παραμείνουμε σε καλό δρόμο για την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού, οι παγκόσμιες ετήσιες επενδύσεις στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής που έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν τις οικονομίες μας στη μετάβαση πρέπει να φτάσουν τα 11,7 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2035, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP). Αυτό αντιστοιχεί περίπου στο 10% της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής.

Η ενεργειακή μετάβαση από μόνη της απαιτεί να τριπλασιαστούν οι επενδύσεις στην καθαρή ενέργεια έως το 2030. Χρειάζεται επειγόντως να ξεκλειδώσουμε όλες τις πιθανές πηγές κεφαλαίου, σε ταχύτητα και κλίμακα, και να θέσουμε σε εφαρμογή τις προϋποθέσεις για να χρηματοδοτήσουμε το πράσινο μέλλον μας και να προστατεύσουμε τη φύση.

Η κλιματική αλλαγή και η υποβάθμιση της φύσης θα μεταμορφώσουν τις κοινωνίες μας ανεξάρτητα από τις ενέργειες που θα κάνουμε. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προσαρμοστούμε και να γίνουμε πιο ανθεκτικοί – και πρέπει να το κάνουμε με τρόπο δίκαιο και δίκαιο.

Ακόμη και στα πιο αισιόδοξα σενάρια, οι κυβερνήσεις θα χρειαστεί να βοηθήσουν, ιδιαίτερα εκείνους που ανήκουν στις πιο ευάλωτες ομάδες.

Ωστόσο, εξετάζοντας τις επενδύσεις για την προσαρμογή του κλίματος, η διαφορά μεταξύ αυτού που χρειάζεται και αυτού που σχεδιάζεται – αυτό που ονομάζουμε «χρηματοδοτικό χάσμα» – διευρύνεται. Το UNEP εκτιμά επίσης ότι αυτές οι ανάγκες χρηματοδότησης αυξάνονται. Είναι 50% υψηλότερες από τις προηγούμενες εκτιμήσεις και έως και 18 φορές μεγαλύτερες από τις τρέχουσες δεσμεύσεις.

Η καθυστέρηση στον μετριασμό και την προσαρμογή της κλιματικής αλλαγής αυξάνει τον κίνδυνο φυσικών καταστροφών και, με τη σειρά της, την ανάγκη για ανακούφιση από καταστροφές. Είναι καθήκον για τις ισχυρότερες χώρες να βοηθήσουν τις πιο ευάλωτες, τόσο για ανθρωπιστικούς όσο και για οικονομικούς λόγους. Αλλά και εδώ, οι προσπάθειές μας κάθε άλλο παρά επαρκούν και η χρηματοδότηση για την ανακούφιση από τις κλιματικές καταστροφές απέχει πολύ από εκεί που χρειάζεται.

Αυτό οφείλεται εν μέρει στο διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ ασφαλισμένων και ανασφάλιστων ζημιών. Σύμφωνα με τη Swiss Re, μόνο το 38% των συνολικών παγκόσμιων οικονομικών ζημιών ύψους 280 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2023 ήταν ασφαλισμένο και το μεγαλύτερο μέρος του συγκεντρώθηκε στον βιομηχανοποιημένο κόσμο. Η συμφωνία για το Loss and Damage Fund που επιτεύχθηκε πριν από δύο χρόνια στο COP 27 στο Sharm el-Sheikh ήταν ένα ευπρόσδεκτο βήμα και το COP 29, που ξεκινά αυτή την εβδομάδα στο Μπακού, είναι μια ευκαιρία για τις χώρες να το εξοπλίσουν με το κεφάλαιο που χρειάζεται. Δεδομένων των άνισων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, ωστόσο, οι πιο ανεπτυγμένες χώρες θα πρέπει να αυξήσουν τη συμβολή τους σε αυτήν.

Η κλιματική αλλαγή και η υποβάθμιση της φύσης αποτελούν απειλές για τις οικονομίες μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και άλλες κεντρικές τράπεζες τις λαμβάνουν υπόψη όταν εργάζονται για να διατηρήσουν τις τιμές σταθερές, τις τράπεζες υγιείς και το χρηματοπιστωτικό σύστημα ασφαλές. Είναι καθήκον μας να συγκεντρώσουμε και να αναλύσουμε δεδομένα σχετικά με τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής και της απώλειας της φύσης στις τράπεζες και την οικονομία. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην αποτελεσματική καθοδήγηση της ήδη δεσμευμένης και μελλοντικής χρηματοδότησης, έτσι ώστε η οικονομία να ευθυγραμμιστεί με τους στόχους του Παρισιού.

Αλλά είναι οι κυβερνήσεις που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Είναι αυτοί που διαθέτουν τα μέσα και τα εργαλεία για να το αντιμετωπίσουν. Ωστόσο, δεν μπορούν να το κάνουν μόνοι τους. Οι εταιρείες, οι κεφαλαιαγορές και οι επιχειρηματίες επενδυτές θα έχουν επίσης ζωτικό ρόλο να διαδραματίσουν στη χρηματοδότηση της πράσινης καινοτομίας. Και εντός της ΕΕ, οι διαρθρωτικές πολιτικές, τα δημοσιονομικά κίνητρα (όπως η τιμολόγηση του άνθρακα και η κατάργηση των επιδοτήσεων ορυκτών καυσίμων), τα σχέδια μετάβασης και η πρόοδος στην ένωση κεφαλαιαγορών είναι όλα κρίσιμα για την άρση των επενδυτικών φραγμών και την επιτάχυνση της πράσινης μετάβασης.

Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και η προστασία της βιοποικιλότητας δεν είναι ένα καθήκον που μπορούμε να αφήσουμε οικονομικά στις μελλοντικές γενιές αλλά είναι ένα καθήκον δράσης τώρα. Για να διασφαλίσουμε την οικονομική μας επιβίωση, πρέπει να επενδύσουμε στο πράσινο και ανθεκτικό μέλλον μας. Το φετινό COP σηματοδοτεί τη στιγμή να καλυφθεί το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό χάσμα για το κλίμα.