Αυτοπαγίδευσις (!)

Ι.  Είναι εμπειρική η παρατήρηση: νομοτελειακά συμβαίνει, κάποτε, ν’ άγεται η ζωή προς παραλογισμό. Και εκείθεν σε σφάλματα. Στον Χριστιανικό Κόσμο η διαπίστωση είναι ότι “μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι”.  Στην κλασσική αρχαιότητα υπήρχε η “Άτη”.  Δηλαδή η πνευματική τύφλωση η άγουσα τον ήρωα του έπους στην πτώση.

ΙΙ.  Στην αναμέτρηση των δύο, απώθηση ψήφων νοείται μόνον εάν οι ψήφοι (αυτοί) τεθούν εκτός διαδικασίας.  Άλλως ο απωθών τις προσθέτει στον αντίπαλο.

Ο κ. Σταύρος Δήμας δήλωσε πως δεν επιθυμεί να εκλεγεί (και) με τις ψήφους της “Χρυσής Αυγής”.  Όμως, ταυτόχρονα, ο αριθμός των βουλευτών – εκλεκτόρων δεν μειώθηκε σε 286.  Σε όσους, δηλαδή, θ’ απέμεναν μετ’ αφαίρεση των βουλευτών της απολακτιζομένης ομάδας.  Έτσι, ο Σύριζα αυτομάτως πριμοδοτήθηκε δια των ψήφων της “Χρυσής Αυγής”.  Εν όψει των εξελίξεων που προοιωνίζονται πρέπει να γίνει βίωμα το εξής: Θεωρητικώς, όποιος πιστεύει στις ιδέες, Δημοκρατίας και Κοινοβουλευτισμού, υποχρεούται να συνειδητοποιήσει ότι και οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής είναι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού.  Άρα έχουν δικαιώματα ισότιμα (και) προς τα λοιπά μέλη της Εθνοσυνέλευσης. Επί πλέον του θεωρητικού, υπάρχει και το μαθηματικό ζήτημα.  Θ’ αθροίζονται (και) οι βουλευτές αυτοί σ’όλες τις προσεχείς πλειοψηφίες.  Η Ν.Δ. δεν θα έχει την πολυτέλεια να τους αγνοεί. Ούτε και την δύναμη να τους εγκολπωθεί.

ΙΙΙ.  Τον Ιούνιο του 1941 ο Χίτλερ αυτοκτόνησε.  Είχε μέχρι τότε θριαμβεύσει σ’ όλα τα μέτωπα, επικουρούμενος από τον σύμμαχο του Stalin (Σύμφωνο Ribbentrop ¬– Molotow Αυγούστου 1939).  Η αλαζονεία έφερε τον Χίτλερ σε ύπουλη επίθεση κατά των Soviet.  Ευφυής ο Churchill – παντού ηττημένος μέχρι τότε – άρπαξε την ευκαιρία.  Αδιαφόρησε για το ότι ο Stalin υπήρξε αιμοσταγής δικτάτωρ.  Του ήταν αρκετό πως είχε καταστεί εχθρός του Χίτλερ. Έτσι συμμάχησε μαζί του (!!!).   

Επιβεβαιώθηκε η αξία της συμμαχίας.  Ο Χίτλερ ήταν μέχρι τότε νικητής παντού. Έκτοτε κατέστη παντού ηττημένος (!!!).

Στα καθ’ημάς: Κατά Δεκέμβριο 1944 το ΚΚΕ προσπάθησε να καταλύσει το αστικό καθεστώς.  Άρχισαν τα “Δεκεμβριανά” (3.12.).  Επί δεκαήμερο, περίπου, η κατάσταση διεγράφετο απελπιστική.  Ο Scobie, αξιωματικός επιμελητείας, είχε ξεπερασθεί από τα γεγονότα.  Στο δυτικό θέατρο φοβερή ήταν η αντεπίθεση των Γερμανών στις Αρδέννες.  (Ηττήθηκαν τον Ιανουάριο 1945).

Παρά την κρισιμότητα των στιγμών, ο στρατάρχης Alexander επισκέφθηκε την πρωτεύουσα.  Αντελήφθη την ανεπάρκεια του Scobie.  Τον αντικατέστησε – ουσιαστικά –  με τον εμπειροπόλεμο John Hawkesworth (Ginger). Ο Churchill είχε αναγάγει την σωτηρία της Ελλάδας και σε ζήτημα (και) προσωπικής του τιμής.  Κατά συμφωνία με τον Stalin στην Μόσχα (αρχές Οκτωβρίου 1944) είχαν αποκρυσταλλωθεί οι ζώνες επιρροής στην Ευρώπη.  Η Ελλάς είχε ενταχθεί στην Δύση.  Ήδη, όμως, οι επιτιθέμενοι αριστεροί ουσιαστικά αποκάλυπταν ότι ο Churchill είχε εξαπατηθεί. Τα διαβρωμένα από τον κομμουνισμό κινήματα βάσης δημιουργούσαν τετελεσμένα γεγονότα ανατρεπτικά της συμφωνίας της Μόσχας (!!!).

Η επιλογή του υποστράτηγου Hawkesworth υπήρξε σωτήρια.  Από τα μέσα Δεκεμβρίου άρχισε η αντεπίθεση.  Έγινε η εκκαθάριση στην Καλλιθέα.   Άνοιξε ο δρόμος από το αεροδρόμιο του Χασανίου, τα εφόδια έφθαναν πλέον άφθονα. Ο κομμουνισμός ηττήθηκε.  

Κατά το κρίσιμο πρώτο δεκαήμερο η κυβέρνηση Γεωργ. Παπανδρέου (με τον πλαστηρικό – αριστερικό Λεωνίδα Σπαή) χρησιμοποίησε όλους τους δυνάμενους να φέρουν όπλα.  Πολέμησαν στην πρώτη γραμμή (και) ταγματασφαλίτες.  Οι Έλληνες αστοί ντρεπόντουσαν να συμμετέχουν στις τάξεις τους. Αισθάνονταν ταυτόχρονα, όμως, ασφάλεια από την ύπαρξή τους (!!!).  Και είχαν δίκιο.  Ίσως εάν η αστική Ελλάς είχε απωθήσει την βοήθεια των “ταγμάτων” ο Hawkesworth να μην είχε έλθει εγκαίρως ή καθόλου.

IV. Η επίγνωση της ιστορίας είναι πάντα προϋπόθεση για χάραξη ορθής πολιτικής.

Γεώργιος Κ. Στεφανάκης
www.gkstefanakis.gr
αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 31/12/2014